Μεγάλο σουξέ έχει η μαθηματική έννοια του «μέσου όρου». Έστω και απλή αναφορά του όρου αυτού, στον γραπτό ή προφορικό λόγο, προκαλεί συνειρμικά μια αίσθηση του «μέτρου» ή του «μετρίου»..
Και αυτό φυσικά δίνει στο σύστημα ένα ακαταμάχητο πλεονέκτημα προκειμένου να μας κοροϊδέψει.
Ο μέσος όρος, είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να βλέπεις τα πράγματα. Για παράδειγμα, αν εγώ παίρνω 500 ευρώ το μήνα κι εσύ 2.500, ο μέσος όρος είναι 1.500.
Αν τον λάβουμε υπόψιν τότε ζούμε κι οι δύο μέτρια. Στην πραγματικότητα εσύ ζεις καλά κι εγώ πεινάω.
Ετσι κι η κυρία Κεραμέως. Δεν αραιώνει τις τάξεις, γιατί ο μέσος όρος στα σχολεία, είπε, είναι 17 μαθητές ανά τάξη.
Κάτι τέτοια μας ταΐζει η κυρία Κεραμέως.
Μέσους όρους και μαλλί της γριάς. Χρησιμοποιεί τη στατιστική όπως ο μεθυσμένος τους φανοστάτες. Για να στηριχθεί και όχι για να φωτιστεί.
Εις υγείαν και καληνύχτα σας. Και δώρο ένα παγουρίνο σε όποιον βρει τάξη με 17 μαθητές στην Αθήνα.
Χρήστος Κάτσικας / ΕφΣυν
