ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Σάββατο 9 Ιουλίου 2022

ΠΟΣΠΕΡΤ: Ως εδώ η υποκρισία. Πραγματικές μισθολογικές αυξήσεις μέσω ΣΣΕ


Αν κάποιος τρίτος, μη σχετικός με τα επισυμβαίνοντα στην ΕΡΤ διαβάσει την επιστολή του προέδρου της κ. Κ. Ζούλα προς την πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών κ. Μαρία Αντωνιάδου, με αφορμή τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις των συναδέλφων δημοσιογράφων στα δημόσια ΜΜΕ, θα εκπλαγεί από την προσπάθεια εμφάνισης της πολιτικής της Διοίκησης της εταιρείας, ως φιλεργατικής, που νοιάζεται δήθεν για το καλό της ΕΡΤ και την επίλυση των εργασιακών προβλημάτων των εργαζομένων της.
Τα παραπάνω αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (ΠΟΣΠΕΡΤ). 
Αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρεται:
ραγματικά δεν θα είχε παρά να συμπεράνει κανείς, πως όλα καλώς καμωμένα στην ΕΡΤ. Βέβαια, το πως συνάδει αφ’ ενός, η προσπάθεια εμφάνισης φιλεργατικής πολιτικής με την προσφυγή στο δικαστήριο εκ μέρους της Διοίκησης κηρύσσοντας παράνομη την στάση εργασίας και αφ’ ετέρου με την υπόγεια απεργοσπαστική κίνηση που δρομολόγησε ο κ. Ζούλας, προκειμένου να καταστρέψει τις διεκδικήσεις των δημοσιογράφων, πρέπει ν’ αναζητηθεί στην σφαίρα κάποιου άλλου παράλληλου σύμπαντος, όπου οι έννοιες των λέξεων έχουν αντιστραφεί.
Δεν γνωρίζουμε το σύμπαν στο οποίο κατοικοεδρεύει ο κ. Ζούλας. Γνωρίζουμε όμως οτι βρίσκεται στα όρια της νομιμόμητας, όσον αφορά την αναπλήρωση της θέσης του Διευθύνοντος Συμβούλου, καθώς δεν έχει ορισθεί συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αναπλήρωσης όπως προβλέπεται από το άρθρο 9 του Ν. 4173/2013.
Γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά το δικό μας σύμπαν, όπου η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και δεν αφήνει περιθώρια άλλων ερμηνειών και αντιστροφών.

Η ΕΡΤ έχει τοποθετηθεί στις σταθερές ράγες της νέας απαξίωσης, της εργασιακής συρρίκνωσης, της ιδιωτικοποίησης δια της εργολαβίας, της πλήρους απελευθέρωσης των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, της παγίωσης της φτωχοποίησης του έμψυχου δυναμικού της, του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας της, του απόλυτου ελέγχου της ενημέρωσης.

Συλλογικές Συμβάσεις

Επαίρεται ο πρόεδρος της ΕΡΤ για την επίτευξη εργασιακής ειρήνης στην πορεία της τρίχρονης διαπραγμάτευσης για την ΣΣΕ με την Σύμπραξη των τριών πρωτοβάθμιων σωματείων. Η αλήθεια είναι οτι υπήρξε μια μακρά περίοδος υποκρισίας και κοροϊδίας, όπου η διαπραγμάτευση απαγόρευε εκ των προτέρων όποια συζήτηση για πραγματικές μισθολογικές αυξήσεις, οι μνημονιακές δεσμεύσεις γαρ, παρά μόνο κάποια γυαλιστερά καθρεφτάκια για ιθαγενείς (κουπόνια, δωροκάρτες), όπου ήδη έχουν ξεθωριάσει και ξεπεραστεί από τον πληθωρισμό, την συσσώρευση χρεών και την πρωτοφανή ακρίβεια.

Τόσο μεγάλη είναι η επιτυχία, όπου έχουμε φτάσει στο σημείο τα τρία πρωτοβάθμια σωματεία να μην συμφωνούν ούτε για τα ψίχουλα και η Σύμπραξη, που βάσει της υπ’ αριθμόν 4/2019 Απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής του Άρθρου 15, Ν.1264/1982 κρίθηκε κατ’ εξαίρεση αρμόδια προκειμένου να καταστεί εφικτή η σύναψη ΣΣΕ, να έχει τιναχτεί στον αέρα.

Και τίθεται το επίμαχο ερώτημα προς όλους. Διοίκηση, συνδικάτα και εργαζόμενους: Μα δεν βγήκαμε από τα μνημόνια ήδη από το 2018; Δεν ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός οτι από 1η Αυγούστου φεύγουμε και από την εποπτεία; Τότε ποιός ο λόγος να απαγορεύεται να διεκδικούνται οι μισθολογικές αυξήσεις μέσω των διαπραγματεύεσεων για την ΣΣΕ και αντ’ αυτών να προσφέρονται με όρους επιδομάτων ελεημοσύνης κουπόνια; Αίρονται οι δημοσιονομικοί περιορισμοί των Θεσμών και της ΕΕ, ή τα επιβαλλόμενα πλεονάσματα που επανέρχονται δριμύτερα, απαγορεύουν τις αυξήσεις των μισθών; Και μέχρι πότε; Σε πέντε, σε δέκα, ή σε 90 χρόνια, μέχρι ν’ απολπληρωθεί το χρέος που συνεχίζει ν’ αυξάνεται;

Ενημέρωση

Ο απόλυτος έλεγχος της ενημέρωσης ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Αν και ιδιαίτερα σοβαρά τα αναφυόμενα ζητήματα λογοκρισίας, δεν πρόκειται μόνο για τα ρεζιλίκια με τον ανταποκριτή στην Ρωσία από την Κυψέλη, γεγονός που επέφερε την διαγραφή του κ. Ζούλα και των Διευθυντών Ενημέρωσης από τα μητρώα μελών της ΕΣΗΕΑ, τα ραβασάκια στην Αίθουσα Σύνταξης, τους εξαναγκασμούς σε παραιτήσεις και τους παραγκωνισμούς δημοσιογράφων, τις τελευταίες θέσεις κατάταξης της ελευθεροτυπίας και ελευθεροφωνίας ανάμεσα στην χώρες της Ευρώπης και έξω από αυτήν.
Αφορά και την υιοθέτηση ενός νέου εισαγόμενου μακαρθισμού και της δαιμονοποίησης, οποιουδήποτε στην δημόσια σφαίρα τολμήσει να έχει διαφορετική κρίση, άποψη και γνώμη για τις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις που δεν συμφωνούν με την μονοκρατορία της κυρίαρχης αφήγησης. Φιμώσεις, αποκρύψεις και διαστρεβλώσεις στα επίμαχα ζητήματα που άπτονται της οικονομίας, των εθνικών ζητημάτων και των διεθνών εξελίξεων. Στοιχείο που απαξιώνει τόσο την δημοσιογραφία ως κοινωνικό λειτούργημα και απρόσκοπτης πλουραλιστικής ενημέρωσης και που πρέπει να ενδιαφέρει ιδιαίτερα του συναδέλφους δημοσιογράφους, έτσι ώστε να αποτελεί μέρος των διεκδικήσεων του αγώνα τους για την πραγματική βελτίωση των εργασιακών προβλημάτων τους. Είναι κορυφαίο ζήτημα Δημοκρατίας.

Απαξίωση Δομών. Το μαύρο συνεχίζεται

Μετά την ειλημμένη πλέον απόφαση για το κλείσιμο του μοναδικού Κέντρου Εκπομπής Βραχέων Κυμάτων Αυλίδας και την εκποίηση δημόσιας περιουσίας που κυοφορείται , η απαξίωση προχωρά και στα fm, με τις εντολές για κλείσιμο των ραδιοφωνικών πομπών σε Ρόδο, Πάτρα, Μυτιλήνη κ.ά., να βρίσκονται καθ’ οδόν προς υλοποίηση, μόνο και μόνο γιατί κανείς από την Διοίκηση δεν φρόντισε να εξασφαλίσει τις άδειες λειτουργίας, ακόμα κι αν χρειαζόταν ν’ αλλάξει τις συχνότητες εκπομπής αλλά και την ενίσχυση με προσωπικό των περιφερειακών σταθμών.

Προσλήψεις, έμμεση ιδιωτικοποίηση

Η ΕΡΤ συρρικνώνει το έμψυχο δυναμικό της. Οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες της ΕΡΤ, είναι επίσης απαγορευμένη συνθήκη. Η πολιτική μηδενικών προσλήψεων οδηγεί μαθηματικά και γρήγορα να φτάσει η ΕΡΤ να απασχολεί ελάχιστο μόνιμο προσωπικό, πλαισιωμένο από εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων και διάφορων εργασιακών σχέσεων, στην υπηρεσία διεκπεραίωσης της εργολαβικής διαχείρισης των αναγκών και την εξυπηρέτηση των ημετέρων.
Επισφαλείς θέσεις εργασίας, κατακερματισμένες εργασιακές σχέσεις. Η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία, δεν θ’ αντιστοιχούν ούτε κατ’ ελάχιστο στην εκπλήρωση του ιδρυτικού νόμου της εταιρείας και της συνταγματικής υποχρέωσης προς το δημόσιο συμφέρον, αφού θα λειτουργεί με όρους αγοράς στον βωμό του ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι.

Βιώνουμε έναν ατελείωτο παραλογισμό, αποκαθήλωσης κάθε εργασιακού δικαίου και εργατικής κατάκτησης. Βρισκόμαστε στο σημείο, η κατάλυση του συντάγματος και κάθε λογής δικαιωμάτων να παρουσιάζεται ως αναπόφευκτη νέα κανονικότητα, που οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι ν’ αποδεχτούν. Η κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και τα μνημόνια που την έφεραν, ήρθαν προσωρινά για να σωθούμε, τελικά μονιμοποιήθηκαν, κι ακόμα σωζόμαστε.
Η ΠΟΣΠΕΡΤ στηρίζει τις κινητοποιήσεις των συναδέλφων δημοσιογράφων και καταγγέλλει την Διοίκηση της ΕΡΤ για υποκρισία. Η επαναφορά των διεκδικήσεων για μισθολογικές αυξήσεις μέσω των ΣΣΕ, αποτελεί αδιαπραγμάτευτο αφετηριακό στόχο, σ’ έναν μακρύ αγώνα απόκρουσης της ολομέτωπης επίθεσης στον κόσμο της εργασίας και αποκατάστασης του εργατικού δικαίου και της συνταγματικής νομιμότητας.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ στο πλαίσιο του καταστατικού της που τηρεί απαρέγκλιτα, των αποφάσεών των συνεδρίων και των μικτών συμβουλίων της δεν είναι διατεθειμένη να απεμπολήσει κανένα δικαίωμά της και δεν θα συγκαλύψει καμιά απόφαση από όπου κι αν προέρχεται όπως κι αν υλοποιηθεί εκ μέρους σας και με οιονδήποτε τρόπο που θα ενσπείρει νέες αδικίες στις ήδη υπάρχουσες, σε σωματεία μέλη μας και στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

Διεκδικούμε:
  • Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς με άμεση επαναφορά των μισθολογικών θεμάτων στην διαπραγμάτευση για την σύναψη ΣΣΕ.
  • Εξαίρεση από το Ενιαίο Μισθολόγιο
  • Επαναφορά του επιδόματος ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας
  • Αναγνώριση της προϋπηρεσίας των συναδέλφων.
Δεν είναι δικά μας τα μνημόνια, οι εποπτείες, οι δεσμεύσεις, τα χρέη.
Δεν είναι δικός μας ο πληθωρισμός, η ακρίβεια, οι φόροι, η διάλυση της εργασίας, της ζωής μας.
Δεν είναι ο πήχυς υψηλός, όσο εμείς δεν χαμηλώνουμε.
Δικός μας είναι ο αγώνας κι η υποχρέωση να τον δώσουμε.

ΠΟΣΠΕΡΤ "