Αυτός, Αυτή, και τα πλακάκια. Ή το τελευταίο (;) σκαλοπάτι στου κακού τη σκάλα. Προφανώς ο ντόρος στο Διαδίκτυο, τον οποίο δεν μπορούσαν να πνίξουν τα ΜΜΕ «τους», το στρίμωγμα από την.. αντιπολίτευση, η κατακραυγή στον χώρο της τέχνης, η κοινωνική απέχθεια που εκδηλώθηκε με χίλιους τρόπους υποχρέωσαν Αυτόν να συνεννοηθεί μ' Αυτή. Να τα κάνουν πλακάκια και στα ζόρια, όπως πρόσφατα με τον σκανδαλώδη διορισμό και τις αγκαλιές κι ακόμα πιο πρόσφατα με τη βορβορώδη απόπειρα συγκάλυψης. Και να εμφανιστούν την Παρασκευή μαζί και χώρια στο παλκοσένικο της ντροπής, όχι μόνο για να εξηγήσουν τα ανεξήγητα. Όοοοχι. Αλλά για να βγουν και από πάνω.
Αυτός, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που σε μια επίδειξη φαβοριτισμού -του άρεσε στο σανίδι, λέει, ο Λιγνάδης, μωρ’ τι μας λες!- τον διόρισε στο Εθνικό, καταργώντας διαγωνισμό εν εξελίξει. Τόση αγάπη! Αυτή, διορισμένη απ’ Αυτόν υπουργός Πολιτισμού, διαχρονική και διακομματική Ηγερία μιας ντουζίνας υπουργών και υφυπουργών, προσυπέγραψε ό,τι Αυτός της έδωσε.
Έκλεισαν τα αφτιά τους σε όσα βοούσαν. Έκλεισαν τις πόρτες σε κάθε είδους έρευνα για το ποιος είναι ο ευνοούμενος. Και, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, προσπάθησαν να κλείσουν απέξω και τον ευνοούμενο, και τη δημοσιότητα, και τη Δικαιοσύνη, και τον εαυτό τους.
Τους έπνιξε η μπόχα και υποχρεώθηκαν να μιλήσουν, ύστερα από μέρες και μέρες καταγγελιών και αποκαλύψεων. Υποχρεώνοντας κι εμάς να ντραπούμε για λογαριασμό τους, επειδή, και Αυτός και Αυτή, με την ντροπή έχουν πάρει διαζύγιο. Να ντραπούμε που είμαστε πολίτες μιας χώρας όπου άνθρωποι με τέτοιες επιδόσεις υποκρισίας, υποκρισίας και υποκρισίας λύνουν και δένουν στον χώρο του πολιτισμού. Στη χώρα - κοιτίδα του πολιτισμού. Να λέει Αυτή πόσο επικίνδυνος άνθρωπος είναι ο Λιγνάδης και να διεκδικεί Όσκαρ δεύτερου ρόλου. Να παριστάνει Αυτός τον συγκλονισμένο, τον αλληλέγγυο και τον #metoo, και όχι μόνο να διεκδικεί, αλλά και να κερδίζει το Όσκαρ καλύτερου πρώτου ρόλου.
Αυτός θυμήθηκε πως είναι πατέρας. Αυτή πως είναι μητέρα. Έπειτα από συμβουλές ειδικών, προφανώς, μπας και κερδίσουν λίγη μελό συμπάθεια. Θυμήθηκαν επίσης τη Δικαιοσύνη, τους θεσμούς, την αξιοπρέπεια, όλα όσα τραβοσέρνουν τόσες μέρες σε στέκια παιδεραστίας, κακοποίησης και βιασμών.
Απέδειξαν και με την προμελετημένη κοινή εμφάνιση ότι τους ενδιαφέρει όχι το τραύμα στα θύματα και η ζημιά στην κοινωνία, αλλά η δική τους ζημιά. Η εικόνα τους. Η εικόνα Του κυρίως. Σαν τη γάτα επιχειρούν να σκεπάσουν με άμμο από ωραία λόγια τα προϊόντα του ήθους τους. Ε, ύστερα από τέτοιο παίξιμο, λογικό ήταν να διεκδικήσουν και χειροκρότημα: Για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ!!!
Θανάσης Καρτερός / ΑΥΓΗ (21.02.2021)
