ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Τρίτη 4 Ιουνίου 2019

Το απύθμενο θράσος των... τιμητών

Γράφει ο Τάσος Παππάς

Αν δώσεις βάση σ’ αυτά που λένε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για το θέμα του διορισμού της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, θα καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι το μόνο που ενδιαφέρει τα συγκεκριμένα κόμματα είναι να προστατεύσουν την ανεξαρτησία του θεσμού και να μην επιτρέψουν να δημιουργηθούν..
οι προϋποθέσεις για τη χειραγώγησή του.
Δυστυχώς γι’ αυτά δεν έχουν προσβληθεί όλοι οι πολίτες από τον «ιό της αμνησίας». Ξεχνούν ό,τι δεν τα βολεύει και επιτίθενται με σφοδρότητα εναντίον του αντιπάλου τους χρεώνοντάς του πρακτικές και συμπεριφορές που τα ίδια χρησιμοποίησαν σε μαζική κλίμακα όταν βρίσκονταν σε θέσεις ευθύνης. Εχουν εξαφανίσει το κακόφημο παρελθόν τους και υποδύονται σήμερα τους τιμητές. Κανονικά θα έπρεπε να σιωπούν. Το βιογραφικό τους είναι γεμάτο κηλίδες και επιχειρούν να ντύσουν τις σκοτεινές προθέσεις τους με μεγάλες λέξεις.
Αναρωτιέσαι αν πρέπει να καγχάσεις ή να βρίσεις όταν ακούς στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να εγκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ για προσπάθεια ελέγχου της Δικαιοσύνης και να υποστηρίζουν ότι αυτά που γίνονται σήμερα είναι πρωτοφανή και ότι καμία κυβέρνηση από το 1974 και μετά δεν είχε τολμήσει να κάνει.
Εχει δίκιο βουνό ο Χριστ. Σεβαστίδης, πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων: «Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Σε κάθε επιλογή ηγεσίας είχαμε σφοδρές αντιπαραθέσεις και καταγγελίες της αντιπολίτευσης για παραβίαση της επετηρίδας, παράλειψη άξιων δικαστικών. (...) Τα πολιτικά κόμματα εξουσίας δεν θέλουν καμία αλλαγή. Θέλουν τα ίδια να έχουν το προνόμιο της επιλογής όταν είναι στην κυβέρνηση και διαμαρτύρονται όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση». Και για του λόγου το αληθές ιδού ορισμένα παραδείγματα από τον μακρύ κατάλογο των ωμών επεμβάσεων και των καταγγελιών την περίοδο του συναινετικού δικομματισμού:
  • Το 1988 με κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ δηλαδή) ορίζεται πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας ο Β. Μποτόπουλος. Ξέρετε την αντίδραση της Δεξιάς που τότε είχε αρχηγό τον πατέρα του σημερινού αρχηγού της; Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε μιλήσει για «αναίσχυντη συναλλαγή». Ψύχραιμη στάση, δεν βρίσκετε;
  • Το 2005 με κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή διορίστηκε πρόεδρος του Αρείου Πάγου ο Ρωμύλος Κεδίκογλου. Το ΠΑΣΟΚ που είχε κατηγορηθεί, όπως είδαμε παραπάνω, από τη Δεξιά για «αναίσχυντη συναλλαγή», πέρασε στην αντεπίθεση: αποκάλεσε τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου «το μακρύ χέρι της Νέας Δημοκρατίας». Οπωσδήποτε μετριοπαθής προσέγγιση!
  • Οταν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς (επιλογή της κυβέρνησης της Ν.Δ.) εξέφρασε την άποψη περί παραπλανηθέντων υπουργών για την υπόθεση του Βατοπεδίου, το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, Μιχάλης Καρχιμάκης, έκανε την εξής δήλωση: «Αυτή η κυβέρνηση με τον εντολοδόχο της αρχιδικαστή ξεπέρασαν κάθε όριο επεμβάσεων στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να διασωθούν οι κορλεόνηδες του Μαξίμου». Ηπια παρατήρηση!
  • Είναι γνωστό ότι ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος (υπουργός πολλών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ) δεν εκτιμούσε καθόλου τον Β. Κόκκινο και του τα έλεγε τσεκουράτα: «Αποδείχθηκε μικρός, ασεβής και αυθάδης, είναι ο εφέτης για τον οποίο παρελείφθησαν κάπου τρεις δεκάδες εφέτες και πρόεδροι Εφετών για να γίνει αρεοπαγίτης και για να γίνει πρόεδρος του Αρείου Πάγου οκτώ αρχαιότεροι και ικανότεροί του, εκ των οποίων έξι αντιπρόεδροι, γιατί η Δεξιά τον προόριζε -ελέγετο από τότε- για πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ως άνθρωπο του κόμματος, τουτέστιν ως κομματόσκυλο». Τα σχόλια περιττεύουν!
Συμπέρασμα: Το κακό δεν μπορεί να παριστάνει το καλό.

- το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την ΕφΣυν