ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023

Τουμασάτου: «Θεωρούσαμε ότι ήταν φυσιολογικό, τότε, να μας πετάει τασάκι..»


Η Μαριάννα Τουμασάτου μίλησε στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο (Cosmote TV) για κάτι που είναι γνωστό από παλιά στον χώρο του Θεάτρου, δηλαδή για την ιδιορρυθμία (επιεικής χαρακτηρισμός) ή την προσβλητική, κάποιες φορές ακόμα και βίαιη, συμπεριφορά σκηνοθετών ή δασκάλων σχολών υποκριτικής τέχνης.
 Η Μαριάννα Τουμασάτου αναφέρθηκε σε μία από τις πλέον αποδεκτές σχολές – τη δεύτερη αξιολογικά μετά από εκείνη του Εθνικού Θεάτρου– στην οποία δίδαξαν σπουδαίοι δάσκαλοι (κορυφαίος, βέβαια, ο ιδρυτής της, ο μέγιστος Κάρολος Κουν) και αποφοίτησαν σημαντικοί, μεγάλοι ή και σπουδαίοι ηθοποιοί.
 Η αναφορά αφορά τη συμπεριφορά του Γιώργου Λαζάνη, μεγάλου ηθοποιού και σημαντικού σκηνοθέτη, αλλά και γνωστού για την αυστηρή (την σκληρή ακριβέστερα) συμπεριφορά του απέναντι σε σπουδαστές και ηθοποιούς και ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2006. Είπε σχετικά η ηθοποιός:
«Στο Θέατρο Τέχνης μου είπαν πως δεν κάνω για το θέατρο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που έχω πει "όχι" στο να διδάξω. Έχω κάνει δύο σεμινάρια και αυτά για την τηλεόραση. Γιατί δεν θέλω να χειριστώ λάθος την ψυχή ενός παιδιού, όπως χειρίστηκε τη δική μου ο Λαζάνης. Θεωρούσαμε ότι ήταν φυσιολογικό, τότε, να μας πετάει το τασάκι (...) Δεν θέλω να θυμάμαι πώς μου φέρθηκαν στο Θέατρο Τέχνης. Θυμάμαι που μας έλεγαν "λοκατζήδες", γιατί ανοίγαμε τα παράθυρα, σκουπίζαμε. Όλα αυτά σε μια τρυφερή ηλικία της μετεφηβείας που αισθάνεσαι την τέχνη με έναν ιδιαίτερο τρόπο».

Το «κουβαλάει»

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Μαριάννα Τουμασάτου μιλάει για τις δυσάρεστες καταστάσεις που βίωσε στο Θέατρο Τέχνης και φαίνεται ότι «καβαλάει» ακόμα τη συμπεριφορά του Γιώργου Λαζάνη για τον οποίο είχε δηλώσει ότι δέχτηκε μια «περίεργη συμπεριφορά» και ότι της φέρθηκε πολύ άσχημα, «αλλά τότε δεν το εισπράτταμε ως κάτι κακό».
Είχε πει ακόμα πριν από περίπου δύο χρόνια: «Στα δικά μου τα χρόνια στη δραματική σχολή, δεν μπορούσε να έρθει να μας πάρει ο σύντροφός μας. Ήμασταν ταγμένοι στο Θέατρο και ο τρόπος να το αποδεικνύουμε αυτό ήταν να ανεχόμαστε πολλά. Δεν συμφωνώ με αυτά που γίνανε. Αν ήμουν τώρα μπορεί και να μην το δεχόμουν, αλλά τότε έτσι πιστεύαμε πως πρέπει να γίνει».