- Είναι βέβαιο ότι τα My Market θα τα ακολουθεί για πολλά χρόνια το κατάπτυστο «μανιφέστο» του γέλιου, αυτό το απειλητικό κείμενο προς τους υπαλλήλους που δεν… χαμογελάνε.
- Κοίτα πώς φτάσαμε να κάνουμε το γέλιο υποχρεωτικό επ’ απειλή απόλυσης.
- Σημεία των καιρών. Σημεία και τέρατα δηλαδή γιατί απ’ όπου και να το πιάσεις το γέλιο, το χαμόγελο έχουν γίνει είδος προς εξαφάνιση – αν δεν είσαι παιδί!
- Οι σκοτούρες, έτσι έλεγε η γιαγιά μου τα βάσανα, είναι σα μαύρο σύννεφο πάνω από και μέσα στα κεφάλια μας που μόλις πάει να σκάσει το χειλάκι έρχεται η «ροχάλα» δάνειο, στεγαστικό, διακανονισμός, ανεργία … οπότε πάει να κόψει ρόδα μυρωμένα και ζαρωμένα η καλή διάθεση.
- Βλέπεις τη Βουλή ας πούμε και ακούς τη Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου, που πριν ήταν σε εκπομπή κι απήγγειλε στίχους για τον Τσίπρα. Τι κάνεις γελάς; Ή κλαις ;
- Βλέπεις στους δρόμους της Αθήνας τα φυλλάδια του Κασιδιάρη, του χρυσαυγίτη που κατεβαίνει για υποψήφιος Δήμαρχος της Αθήνας και διαβάζεις: Να καθαρίσουμε την Αθήνα. Τι κάνεις; Γελάς ή κλαις;
- Βλέπεις ψεύτικες ειδήσεις σε κανάλια και εφημερίδες και ιστοσελίδες. Και ρωτάω: Γελάς ή κλαις;
- Βλέπεις τα πρεζάκια σε πεζοδρόμους της Αθήνας, να βαράνε τη δόση τους σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο του σώματός τους. Ή όταν δεν μπορούν μόνοι τους κάποιος άλλους τους βαράει την ένεση με τη δόση των 5 ευρώ. Μπορείς να μην κλάψεις με τέτοιο θέαμα;
- Αν μάλιστα σου έχει τύχει να δεις κορίτσια να προσφέρουν το κορμί τους «έλα για δύο ευρώ» και μετά να βλέπεις το ίδιο κορίτσι να καρφώνεται με τη σύριγγα τότε δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για γέλια.
- Αν δουλέψεις και πας να πάρεις το μεροκάμματο και σου πει, χαμογελαστά, το αφεντικό: Δε βγαίνω άστο την άλλη φορά. Τι κάνεις; Κλαις, γελάς, ρίχνεις κουτουλιά;
- Βλέπεις υπάρχουν πολλοί λόγοι για κλαυσίγελο!
- Μη και το γέλιο ένα χαρούμενο κλάμα δεν είναι; Βγάζεις κάτι από μέσα σου!
- Αλλά διάολε δεν μπορεί κανείς να σε υποχρεώσει να γελάς και να σε απειλεί πως αν δεν το κάνεις θα χάσεις τη δουλειά σου!
- Αυτή η υποχρεωτική ευτυχία που πρέπει να κυκλοφορεί παντού (τά ‘χει γράψει εδώ και πολλά χρόνια ο Πασκάλ Μπρικνέρ αυτά) έχει μετατρέψει τους ανθρώπους σε ακόμη πιο πονεμένους από ό,τι είναι.
- Το γέλιο και το χαμόγελο και η καλή διάθεση έρχονται από μέσα μας. Αν απλώς το φορέσεις είναι σαν τα μικρά παιδιά, που βάζουν τα ρούχα ή και τα παπούτσια της μάνας ή του πατέρα. Είναι χαριτωμένα αλλά ψεύτικα!
- Προτιμώ έναν ευγενή αλλά κατηφή – γιατί έτσι αισθάνεται – συνομιλητή παρά έναν γεμάτο θυμό, οργή «χαμογελαστό» παλιάτσο.
