Ο στρατός των χυδαίων τρολ στο Διαδίκτυο φαίνεται να είναι ανίκητος. Το διαπιστώσαμε τώρα με το γνωστό επίμαχο δημοσίευμα των New York Times. Το έχουμε επανειλημμένα επιβεβαιώσει στη διαδρομή τού χρόνου με τις επιθέσεις εναντίον προσώπων, κομμάτων, δημοσιογράφων και, κυρίως, όσων ανεβάζουν στα σόσιαλ διαφορετική γνώμη από τη δική τους. Βρίζουν και απειλούν, διαστρεβλώνουν και απαντούν με ψευδείς πληροφορίες. Πίσω από απίθανα ψευδώνυμα δρουν τρομοκρατικά και «παίζουν ξύλο» με άλλους χρήστες για να θολώσουν την αλήθεια που ενοχλεί κόμματα, πολιτικούς, αλλά και αθλητικούς συλλόγους ή παράγοντές τους.
Όλο αυτό δεν μπορεί να είναι απλή διαστροφή –η οποία, βέβαια, έχει το ποσοστό συμμετοχής της στη διαμόρφωση αυτών των υποανθρώπινων όντων. Ούτε μπορεί να είναι «ερασιτεχνικό», βασισμένο σε προσωπικό πολιτικό ή αθλητικό πάθος κάποιων «ταγμένων». Είναι επαγγελματικό. Δίνει μεροκάματο, μισθό ή, έστω, χοντρό χαρτζιλίκι. Ποιος πληρώνει τα τρολ; Πόσο πάει η ταρίφα τού ταξιδιού τους στην ομίχλη τού Διαδικτύου; Και ποιοι επενδύουν στα σκοτεινά επικοινωνιακά παιχνίδια μέσα από βρώμικες διαδικτυακές διαδρομές;
