Το νέο επεισόδιο στο «σίριαλ Κασσελάκης» εξέπληξε μόνον όσους στον ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται εδώ και πέντε μήνες να δουν πώς βαδίζει και πού θα καταλήξει. Δηλαδή αυτούς που, το βράδυ της 24ης Σεπτεμβρίου 2023, στο πρόσωπο του ουρανοκατέβατου Στέφανου είδαν τον «αναμορφωτή» και «σωτήρα» του ζαλισμένου από το εκλογικό αποτέλεσμα κόμματος.
Το εσωκομματικό «δημοψήφισμα», που εξήγγειλε ο Κασσελάκης, δείχνει αυτό που επιδιώκει ο ίδιος και μια στενή ομάδα περί αυτόν: τον απόλυτο έλεγχο αυτού που έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της «αδιαμεσολάβητης» σχέσης με ό,τι έχει απομείνει από τη βάση του. Δεν θα υπάρχουν όργανα ή θα υπάρχουν όσα θα ελέγχει ο ίδιος απολύτως. Κι αν δεν τα ελέγχει, θα τα αγνοεί με την επίκληση της «φωνής των μελών του». Και, φυσικά, αυτή τη «φωνή» θα τη διαμορφώνει ο ίδιος με «δημοψηφίσματα».
Ο Κασσελάκης πελαγοδρόμησε το πρώτο διάστημα μετά την εκλογή του, αλλά σιγά-σιγά βρίσκει τα πατήματά του. Δεν τον απασχολεί αν, με όσα λέει και κάνει, θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε περαιτέρω συρρίκνωση. Το ξέρει, το βλέπει να έρχεται και προετοιμάζει την άμυνά του. Όσοι πιστεύουν ότι το βράδυ των ευρωεκλογών, (ότ)αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει φάει άλλη μια κατραπακιά, ο αρχηγός θα παραμερίσει, είναι μακριά νυχτωμένοι. Θα ρίξει όλο το φταίξιμο στους πριν απ’ αυτόν και θα εξαγγείλει άλλο ένα «δημοψήφισμα», για «να τα αλλάξει όλα».
Όλη η συμπεριφορά του το μαρτυράει. Ο Κασσελάκης ζει το μύθο του στην Ελλάδα. Περνάει καλά, είναι αρχηγός του(ακόμα δεύτερου) κόμματος και σκοπεύει να είναι για άλλα δύο-τρία χρόνια, όσο ο Μητσοτάκης κρατήσει την κυβερνητική θητεία του. Όσες αναταράξεις κι αν γίνουν στο συνέδριο, όσο κι αν μειωθεί το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, ο «αδιαμεσολάβητος» Στέφανος θα είναι αμετακίνητος. Δεν είναι κλασικός αρχηγός που υπακούει σε έννοιες «ήττα» και «πολιτική ευθύνη».
Όσοι από τους μέχρι τώρα υποστηρικτές του ανησυχούν επειδή τους αγνοεί αργά το κατάλαβαν. Συνέπραξαν και αυτοί στην οικοδόμηση αυτού που σήμερα φοβούνται. Συμπαρατάχθηκαν με τον Κασσελάκη, για να τιμωρήσουν τους «υπονομευτές του Τσίπρα». Μόνο που τώρα «υπονομευτές» δεν υπάρχουν, έχουν φύγει. Και όσοι έχουν μείνει δεν έχουν κανένα άλλοθι: η νέα κατρακύλα συντελείται επί των δικών τους ημερών. Και να μην πέσουν από τα σύννεφα αν το βράδυ των εκλογών κάποιος από τους πραιτοριανούς τους αρχηγού ή και ο ίδιος τους κατατάξει στους (νέους) «υπονομευτές» και τους χρεώσει τη νέα ήττα.
Όσοι νομίζουν ότι, μετά τη νέα ήττα, θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τον Κασσελάκη, ας αλλάξουν πλευρό. Καθαίρεσή του δεν προβλέπεται, τη σφραγίδα την έχει, το ίδιο και τα κλειδιά της Κουμουνδούρου. Μπορεί κάλλιστα να ταμπουρωθεί εκεί και να αποκρούει με τη «φρουρά» του τις επιθέσεις των φιλοδοξούντων να τον αντικαταστήσουν.
Φαντασθείτε μια τέτοια εικόνα το βράδυ των ευρωεκλογών. Θα είναι το τελευταίο στάδιο του ευτελισμού, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον Κασσελάκη. Νοιάζεται μόνο για το αρχηγιλίκι και θα κάνει το παν για να μην το χάσει.
Μπορεί να μη γνωρίζει καν τον Όργουελ, αλλά ενστερνίζεται απόλυτα αυτό που έχει πει: «Η εξουσία δεν είναι μέσο, είναι σκοπός». Έστω και η κουτσουρεμένη κομματική εξουσία…
Γιώργος Καρελιάς
