Οπότε τέλος στην αυτοδυναμία και μάλιστα τέλος πανηγυρικό, μιλάμε τώρα οι πιο πρόσφατες μετρήσεις δίνουν στο κόμμα το κυβερνητικό κάτω από τριάντα τοις εκατό, με το υποδεκάμετρο μετρημένο. Και να βγει, λοιπόν, πρώτη δύναμη (δεν αποκλείεται να αναδειχθεί σε πρώτη δύναμη, όλα γίνονται) και να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να κονομήσει πενήντα ή και εξήντα ακόμη ακόμη έδρες, πάλι δεν αθροίζονται τα κουκιά. Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, δυόμιση το λαδόξυδο.

Κι από πού χάνει η Νέα Δημοκρατία ψηφοφόρους; Από το κέντρο δεν νομίζω ότι χάνει, γιατί προσέχει πάρα πολύ το φιλελεύθερο προφίλ της, σε βαθμό που να νομίζεις ότι κυβερνάνε οι παραφυάδες του ΚΙΝΑΛ με ολίγη από γαλάζια γενιά. Και μπορεί  να μην τις προχωράει ιδιαιτέρως τις δικαιωματικές πρωτοβουλίες της, αλλά τις διαφημίζει δεόντως τσιτώνοντας εξωφρενικά και το παραμικρό βηματάκι προς τα εμπρός. Άμα προκύπτει δε καμιά προσωπική περίπτωση, με δυνατότητα αβάδιστης, αβασάνιστης και ανέξοδης προβολής, ποιος στη χάρη της. Βλέπε και το στόρι με τον Σαϊντού Καμαρά, που ξεκίνησε για το αεροδρόμιο και βρέθηκε στο Μαξίμου!

Περισσότερα επ’ αυτού πιο κάτω, γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε τις κυβερνητικές απώλειες. Με δυο λόγια, όπως και να το δει κανείς, από δεξιά χάνει η Νέα Δημοκρατία. Χάνει από τους Μακεδονομάχους, που βλέπουν τη συμφωνία των Πρεσπών  να μην ακυρώνεται (σας το κλείσανε το ματάκι, γατάκια μου;), χάνει από τους αντιεμβολιαστές που βλέπουν ότι πάει πνίγηκε το laissez faire (πολλές ταινίες είχατε δει, παλικάρια μου!), χάνει είτε το πιστεύετε είτε όχι και αυτό το τριάντα τοις εκατό  που δηλώνει στις δημοσκοπήσεις ότι συμπαθεί τη Ρωσία.

Δικά της παιδιά είναι όλοι οι ανωτέρω, δεν είναι τίποτις αναρχοκουμμουνιστές και εαμοβούλγαροι. Δικά της πλάσματα είναι και στη δική τους συσπείρωση βασίστηκε για να κατακτήσει το 2019 την αυτοδυναμία. Και τώρα τους χάνει και δεν νομίζω ότι τρεις φρεγατες, είκοσι Ραφάλ κι ένας φράχτης στον Έβρο αρκούν για να τους φέρουν πίσω. Πάει το πουλί, πέταξε…

Άρα πρέπει να φτιαχτεί η νέα ακροδεξιά. Πρέπει για να υποδεχθεί ψηφοφόρους, που αλλιώς μπορεί να έχαναν το δρόμο τους και να πλεύριζαν έως και το Γιάνη μας. Πρέπει για να αποτελέσει το νέο φόβητρο, που θα καναλιζάρει την οργή των πολιτών και θα την απομακρύνει από τα κυβερνητικά πεπραγμένα. Πρέπει για να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς το ΚΙΝΑΛ, έτσι και κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ και ψάχνει για συνεταίρο. Πρέπει, πρέπει, πρέπει…

Ελλείψει Τράγκα, βεβαίως, υπάρχουν κάποια θέματα όσον αφορά στο ποιός θα ηγηθεί του νέου σχηματισμού. Αλλά πες ότι αυτό λύνεται μέσω των ΜΜΕ που δεν αφήνουν τίποτα ασιδέρωτο. Είναι ανάγκη, ωστόσο, να εμφανισθεί και η κατάλληλη χρηματοδότηση, ειδάλλως δεν θα προχωρήσει τίποτα και το νηστικό αρκούδι δεν θα χορέψει. Υπάρχει άραγε η θέληση και η βούληση κάποιων που μια φορά κι έναν καιρό στάθηκαν αβέρτοι απέναντι στον Μιχαλολιάκο και την παρέα του, να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη; Από τη δική τους γενναιοδωρία, θα εξαρτηθούν πολλά για την πορεία της χώρας την επόμενη πενταετία. Για να μη πω, θα εξαρτηθούν όλα…

Υ.Γ. 1: Τα συγχαρητήριά μου στον Σταν Γκρίνμπεργκ και στους Έλληνες ομολόγους του για το θέμα Σαϊντού Καμαρά. Απέδειξαν για μια φορά ότι και αντανακλαστικά διαθέτουν και τις ευκαιρίες αρπάζουν δίχως να κολλάνε πουθενά!

Υ.Γ. 2: Επί του πιεστηρίου μαθαίνω ότι ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ιδρύει πολιτική κίνηση υπό την επωνυμία «Εθνική Συμφωνία», με πιθανότερη ημερομηνία αποκαλυπτηρίων την 5η Απριλίου. Το σχετικό προσκλητήριο, απευθύνεται, μεταξύ άλλων και στους Φαήλο Κρανιδιώτη και Θάνο Τζήμερο.