Κάθομαι τώρα εγώ χτες το πρωί, να διαβάσω το «Βήμα της Κυριακής». Βλακεία μου το ομολογώ να καθυστερήσω μερικά εικοσιτετράωρα, αλλά με είχε φάει η αγωνία για τον Παναθηναϊκό και το ντέρμπι του Φαλήρου, όλη μέρα στα τηλεφωνίδια ήμουν. Παραλίγο να το παίξω και στοίχημα, γιατί το είχανε σίγουρο «διπλό» οι πράσινες Πυθίες, αλλά ευτυχώς τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη και τα γλύτωσα τα λεφτά μου!
Λέγαμε, όμως, για το «Βήμα της Κυριακής». Το ανοίγω τέλος πάντων και είμαι έτοιμος να το ξανακλείσω, γιατί πέφτω πάνω σε συνέντευξη Ανδρουλάκη, όπου υπογραμμίζει:
«Ό,τι λέω προεκλογικά θα ισχύσει και μετεκλογικά»!
Το οποίο ακούγεται πολύ δυνατό και σένιο και μπροσθόβαρο, αρκεί να μην θυμηθεί κανείς ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν λέει ντιπ τίποτα προεκλογικά. Ο Μητσοτάκης λέει, σ’ αρέσει, δεν σ’ αρέσει, ο Τσίπρας λέει, σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει, ο Κουτσούμπας λέει, σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει, ο Βαρουφάκης λέει, σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει, ο Βελόπουλος λέει, σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει. Ο Νικόλας, πάλι, μούγκα. Στη στρούγκα και όχι μόνο…
Είμαι, λοιπόν, να κλείσω το «Βήμα» και ν’ ανοίξω τη «Live Sport» (ο καημός του Παναθηναϊκού, γαρ!), αλλά λέω ας συνεχίσω. Και πολύ καλά έκανα, διότι εκεί προς το τέλος του φύλλου έπεσα επάνω σε ένα εξόχως διαφωτιστικό ρεπορτάζ για την πρώτη εμφάνιση της φαιντανύλης (βλέπε fentanyl) στις πιάτσες της παραίσθησης. Ενός ναρκωτικού «κατά συρροήν δολοφόνου», όπως πολύ σωστά σημείωνε ο τίτλος της εφημερίδας. Φτηνού, πανίσχυρου και αδιανόητα καταστρεπτικού για τους χρήστες. Το είχαμε γλυτώσει ως τώρα, είναι, ωστόσο, πλέον ανάμεσά μας…
Ολίγα στοιχεία για να καταλαβαινόμαστε:
Η φαιντανύλη είναι 50 φορές πιο δραστική από την ηρωίνη και 100 φορές πιο δραστική από την μορφίνη.
Τι σημαίνει αυτό; Δίνω παράδειγμα από το χώρο της ροκ μουσικής, που τον παρακολουθώ δεκαετίες τώρα:
Ο κιθαρίστας και βοκαλίστας Τομ Πέτι (επικεφαλής του παγκοσμίως δημοφιλέστατου σχήματος Tom Petty and the Ηeartbreakers), εγκατέλειψε τα εγκόσμια πριν από πεντέμιση χρόνια. Αιτία η υπερβολική δόση φαιντανύλης, που τον έστειλε στον άλλο κόσμο. Όπως, μάλιστα, γράφτηκε τότε, πριν πεθάνει ο Πέτι είχε ολοκληρώσει παναμερικανική περιοδεία, όπου έπαιζε ώρες στη σκηνή με σπασμένη τη λεκάνη του. Και δεν καταλάβαινε τίποτε απολύτως, λόγω φαιντανύλης. Ένθα ουκ έστι πόνος, που λέει και η θρησκεία μας…
Ας επιστρέψουμε, όμως, στο ρεπορτάζ:
«Μόλις πριν από λίγες ημέρες, τον Απρίλιο, η διενέργεια rapid tests για την ανίχνευση φαιντανύλης ανάμεσα στις ουσίες που αλλάζουν χέρια στις πιάτσες της Αθήνας έφερε ένα μικρό αλλά ανησυχητικό αριθμό θετικών αποτελεσμάτων, γεγονός που μπορεί να αποτελεί προπομπό για πανδημία χρήσης αντίστοιχης του σίσα η “δημοφιλία” του οποίου εκτοξεύτηκε στα χρόνια της κρίσης. Ταυτόχρονα, εργαζόμενοι σε φορείς καταπολέμησης των εξαρτήσεων επισημαίνουν ότι έχει καταγραφεί αύξηση των θανάτων ωφελουμένων μέσα στα προγράμματα».Εντ δε μπιτ γκόουζ ον, που θα έλεγε ο Τομ Πέτι, δις ιζ δι πλέης τζέντλεμεν που θα έλεγε ο ποιητής. Στην αστραφτερή Ελλάδα 2.0 που ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως, ένας φονιάς έρχεται να εγκατασταθεί ανάμεσά μας. Ανάμεσά μας, όχι ανάμεσά τους, ξέρω πολύ καλά τι λέω, δεν είναι μόνο οι έσχατοι που έσονται πρώτοι, ισχύει και το αντίστροφο κακομοίρη μου.
Άνθρωποι με σπίτια και οικογένειες ήταν μια φορά κι έναν καιρό και οι ναρκομανείς, πριν εγκατασταθούν για τα καλά στον πάτο του πηγαδιού. Κι αν δεν τους προστατεύσουμε σήμερα, αυτούς τους πλέον ανίσχυρους στην τροφική αλυσίδα του καπιταλισμού, η δική μας η σειρά δεν θα αργήσει. Εκτός πια κι αν είμαστε απολύτως σίγουροι, ότι οι καταιγίδες της εποχής θα βρέξουν μόνο τους διπλανούς μας…
Υ.Γ.: Το πιο σοκαριστικό; Λίγη ώρα αφότου ολοκλήρωσα το παρόν πόνημα, με πήρε η κουμπάρα μου η Γωγώ να μου πει ότι ψώνισε το φάρμακο για την καρκινοπαθή μητέρα κι έχει δραστική ουσία φαιντανύλη. Γιατί εκεί είναι η δουλειά της…
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (10.5.2023)
