«Κύκλοι» χωρίς ονοματεπώνυμο

Γράφει ο Τάσος Παππάς

Ενα δημοφιλές κλισέ της δημοσιογραφίας είναι οι «ανώνυμοι κύκλοι». Αλλοτε πρόκειται για πηγές κοντά σε πρωθυπουργούς, υπουργούς, κέντρα εξουσίας, επιχειρηματικές ομάδες που δεν θέλουν οι δημοσιογράφοι να αποκαλύψουν γιατί δεσμεύονται από τους συνομιλητές τους, άλλοτε πρόκειται για ευκολία που χρησιμοποιείται για να βγάλει από τη δύσκολη θέση όσους επικαλούνται τους «κύκλους» προκειμένου να δώσουν κύρος στις πληροφορίες που μεταδίδουν, τις οποίες μπορεί να μην έχουν γερά δεμένες, αλλά κρίνουν ότι πρέπει να τις δημοσιοποιήσουν.

 Γιατί «κύκλοι» και όχι «τετράγωνα», «τρίγωνα» ή «παραλληλόγραμμα»; Είναι ένα καλό ερώτημα. Ετσι πάντως έχει καθιερωθεί. Το να χρησιμοποιούν όμως το συγκεκριμένο σχήμα κυβερνήσεις είναι κάπως περίεργο, προφανώς γιατί οι κυβερνήσεις εκ του ρόλου τους είναι υποχρεωμένες να μιλούν με στοιχεία όταν καταγγέλλουν κάτι. Για «κύκλους» μίλησε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ενοχοποιώντας τους για τις διαστάσεις που έχει πάρει το σκάνδαλο των υποκλοπών. Είπε: «Μας προβληματίζει πραγματικά ο επιχειρούμενος διχασμός που καλλιεργείται από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Οντως μας προβληματίζουν όλα αυτά που επιδιώκουν ορισμένοι κύκλοι να κυριαρχήσουν στην επικαιρότητα και στην πολιτική ζωή της χώρας».

Καλά η αντιπολίτευση. Αυτή τη δουλειά της κάνει. Για να μην ξεχνιόμαστε αυτή τη δουλειά έκανε και η Νέα Δημοκρατία την περίοδο που ήταν στην αντιπολίτευση. Στόχος των αντιπολιτεύσεων είναι όντως να κυριαρχήσουν στην επικαιρότητα και στην πολιτική ζωή της χώρας. Τα κόμματα εξουσίας όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση προσπαθούν να πείσουν το εκλογικό ακροατήριο ότι είναι έτοιμα να αναλάβουν τις τύχες της χώρας και επιχειρούν, αν έχουν πρόσβαση στα δίκτυα ενημέρωσης, ν’ αλλάξουν την ατζέντα και να προσανατολίσουν τη δημόσια συζήτηση σε πεδία που θεωρούν ότι είναι ευνοϊκά γι’ αυτά. 

Στην περίπτωση πάντως του κ. Οικονόμου η ασάφεια είναι εσκεμμένη. Οταν εκλήθη να γίνει συγκεκριμένος απάντησε: «Εχουμε γίνει πολύ συγκεκριμένοι το προηγούμενο διάστημα (σ.σ. ψέμα, και μάλιστα χοντρό). Αυτό που είπα είναι ότι μας προβληματίζει η επιχειρούμενη ένταση. Μας προβληματίζει η προσπάθεια κάποιων να καταστήσουν μονοθεματικό θέμα στην ελληνική κοινωνία το ζήτημα των παρακολουθήσεων με κακόβουλα λογισμικά ή με τη νόμιμη επισύνδεση από την ΕΥΠ του Ανδρουλάκη». «Κύκλοι» λοιπόν και «κάποιοι» που ενεργούν δολίως. Ονόματα και διευθύνσεις δεν μας έδωσε ο κ. Οικονόμου.

Οταν έσκασε το σκάνδαλο των υποκλοπών και μετά την κατάρρευση των αμυντικών γραμμών της, η κυβέρνηση για να βγάλει από πάνω της τη ρετσινιά, αποπειράθηκε να φωτογραφίσει τους δράστες που κατά τη γνώμη της κρύβονται πίσω απ’ αυτήν την ιστορία. Μίλησε για τους εξωτερικούς εχθρούς της πατρίδας (ο προαιώνιος, η Τουρκία, ο καινούργιος, η Ρωσία) που επιδιώκουν να την πλήξουν για να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, αξιοποιώντας το κλίμα διχασμού που καλλιεργεί η αντιπολίτευση. Στελέχη της μάλιστα πολύ κοντά στον πρωθυπουργό, τον οποίο λιβανίζουν νυχθημερόν (ούτε αργίες απολαμβάνουν ούτε διακοπές κάνουν), άφησαν υπαινιγμούς για συνεργασία του εξωτερικού με τον εσωτερικό εχθρό, χωρίς να διευκρινίσουν αν γίνεται με σχέδιο ή προκύπτει εκ του αποτελέσματος.

 Το τελευταίο διάστημα ανακαλύφθηκε και νέος εσωτερικός εχθρός. Δεν πρόκειται για κόμμα, δεν πρόκειται για μυστικές υπηρεσίες ξένων κρατών, αλλά για κάποιον που επιχειρεί να κυριαρχήσει στην επικαιρότητα με τους μηχανισμούς ενημέρωσης που διαθέτει και δι’ αυτών και στην πολιτική ζωή της χώρας αν και δεν είναι αρχηγός κόμματος. Μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός όποτε ήθελε να στοχοποιήσει κάποιους δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει ονόματα. Σήμερα το αποφεύγει. Γιατί άραγε; Φοβάται κάτι; Ελπίζει σε κάτι;

- το κείμενο του T. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (14.11.2022)