ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

Αρης Σκιαδόπουλος

Φωτο: Φίλιππος Λεμονής/LIFO
Συγκλονιστικός, αληθινός, αυθεντικός. Ο λόγος για τον δημοσιογράφο Αρη Σκιαδόπουλο και τη συνέντευξή του στη LiFO.
Σταχυολογούμε:
****
 Πάντοτε οι εκδότες παρενέβαιναν στον πολιτικοκοινωνικό χώρο. Απλώς τώρα οι όροι είναι πιο ωμοί σε σχέση με το
παρελθόν. Πίσω από κάθε Λαμπράκη ή Μπόμπολα υπήρχε ένα άρωμα δημοσιογραφίας, μια ελευθερία έκφρασης και όχι η ωμότητα που κυριαρχεί σήμερα, όπως, για παράδειγμα, το να στέλνει ιδιοκτήτης μέσου ενημέρωσης ελικόπτερο για να παραλάβει τον αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης ή άλλος εκδότης να είναι υπόδικος για εγκλήματα ποινικού δικαίου. Δεν υπάρχει κανένα μέτρο.****
Σε έναν μεγάλο βαθμό έχει βάση το σύνθημα «αλήτες - ρουφιάνοι - δημοσιογράφοι». Υπάρχει μια αντίληψη για τους δημοσιογράφους ότι έχουν αναπτύξει εκλεκτικές σχέσεις με την εξουσία κι έχουν απομακρυνθεί από τον λαό. Η δική μας γενιά ήταν πάντα μαζί με τον λαό και στις διαδηλώσεις τρώγαμε κι εμείς ξύλο. Δεν γίναμε δημοσιογράφοι για να κάνουμε παρέα με εφοπλιστές ή για να συναντιόμαστε τα βράδια στα μπαρ και να παριστάνουμε τους γκόμενους.
 ****

Του θύμισα ότι όταν κάποτε με ρώτησε πόσων ετών είμαι, μου είπε ότι δεν μου φαινόταν. Και συνέχισα: «Έχω ένα προνόμιο σε σχέση μ' εσένα. Είμαι και του σαλονιού και του λιμανιού. Τελικά, έμεινε ο Αλέπης και έφυγα εγώ.
****
Δεν θα μπορούσα να κάνω με τίποτα αυτό που εκτενώς συμβαίνει σήμερα, τη δημοσιογραφία του mail, με τις συνεντεύξεις να πηγαίνουν και να έρχονται ηλεκτρονικά.
Ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης του Αρη Σκιαδόπουλου στη lifo και στον Γιάννη Πανταζόπουλο (EΔΩ) / αξίζει να το διαβάσετε