Πολλά επικριτικά γράφτηκαν για την λανθασμένη πρακτική του δημοσιογραφικού κλάδου, που επιμένει να προκηρύσσει απεργιακές κινητοποιήσεις ταυτόχρονα με τους άλλους εργαζόμενους... Κάποιοι (Ντελέζος, Τσαλαπάτης) έκαναν λόγο για «επικίνδυνο σιωπητήριο» καταγγέλοντας ότι η έλλειψη ενημέρωσης είναι «έλλειψη οξυγόνου», για τους πολιορκημένους Ελληνες πολίτες και το μόνο αποτέλεσμα που παράγει είναι να ευτελίζεται ο ρόλος των... δημοσιογράφων και της ενημέρωσης...
Θα συμφωνήσουμε απόλυτα για την λανθασμένη πρακτική της ταυτόχρονης κινητοποίησης των δημοσιογράφων με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αλλά:
-Ο ρόλος της ενημέρωσης και των δημοσιογράφων σήμερα ευτελίζεται από το είδος της ενημέρωσης που επιλέγεται και με τον λάθος τρόπο που μεταδίδεται (η κυριαρχία της κάμερας και του εντυπωσιασμού) από τους επαγγελματίες των ΜΜΕ.
-Οι δημοσιογράφοι (ανεπαρκείς σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά) μεταδίδουν αυτό που οι ίδιοι θεωρούν είδηση και όχι αυτό που πραγματικά είναι είδηση.
-Οι δημοσιογράφοι (ξεπουλημένοι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά) μεταδίδουν πλέον ό,τι πουλάει, ό,τι είναι εμπορικό και ό,τι γουστάρουν οι ίδιοι και οι εργοδότες τους… Και δυστυχώς όλο αυτό τους έχει γίνει δεύτερη φύση, γεγονός που έχει οδηγήσει σε απαξίωση τη δημοσιογραφία και τους ανθρώπους της.
-Υπάρχει μια γενικευμένη αλλοτρίωση, (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα) καθώς οι λειτουργοί του Τύπου και των ΜΜΕ αδυνατούν πλέον να ξεχωρίσουν ποια είναι η Είδηση. Πόσο μάλλον να την μεταδώσουν όπως είναι και όπως πρέπει…
