Όποιος βάφει δεν είναι απαραιτήτως ζωγράφος, μπορεί να είναι μπογιατζής· όποιος πελεκάει το μάρμαρο δεν είναι απαραιτήτως γλύπτης, μπορεί να είναι μαρμαράς· όποιος γράφει βροντώντας το πληκτρολόγιο σε ιστοσελίδες και σε σόσιαλ δεν είναι απαραιτήτως δημοσιογράφος, μπορεί να είναι αερολόγος. Σύμφωνοι, πολλοί..
δηλώνουν δημοσιογράφοι, αλλά δεν είναι. Και αν τύποις είναι, επειδή δοκιμάζουν την τύχη τους στο πεδίο βολής της αναζήτησης δουλειάς, δεν σημαίνει ότι θα μείνουν, έστω και στο υπόγειο της δημοσιογραφίας, και ότι θα ανέβουν στο κυρίως σπίτι.
Από την άλλη, για να είσαι δημοσιογράφος δεν σημαίνει ότι πρέπει να σε ξέρουν οι πάντες –ούτε ότι σε γνωρίζει όλο το σινάφι. Δεν χρειάζεται καν να είσαι αναγνωρίσιμος επειδή βρίσκεσαι στον δημοσιογραφικό κλάδο. Πολύ περισσότερο δεν επιβάλλεται να είσαι «τηλεοπτικός δημοσιογράφος» για να έχεις το χρίσμα.
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog-sport ΕΔΩ
