του Χρήστου Ξανθάκη
Κάποιες δηλώσεις, σβήνουν σαν τα κεράκια. Με το που θα πεις τις μαλακίες σου, τις έχει ξεχάσει ο άλλος. Λογικό είναι, δεν είναι παράλογο, έτσι πάει το παιχνίδι της πολιτικής χιλιάδες χρόνια και δεν θ’ αλλάξει τώρα. Είναι όμως και μερικές παρόλες, που μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη, σαν τα σχέδια των πρωτόγονων στα λιθάρια. Λα τα μινόρια:
«Είμαστε υπέρ της ελεύθερης αγοράς και αναγνωρίζουμε το δικαίωμα των παραγωγών να αποκομίζουν κέρδη από τη δραστηριότητά τους, αναγνωρίζουμε όμως και το δικαίωμα της βιομηχανίας και των απλών καταναλωτών να έχουν λογικές τιμές ενέργειας.Ο Κωστής Χατζηδάκης τα είχε ανακράξει τα ανωτέρω τον Σεπτέμβριο του 2020, όταν ήταν ακόμη υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Και όσα είπε, γίνανε:
Θα υπάρξει από πλευράς ΡΑΕ ο αναγκαίος μηχανισμός παρακολούθησης της αγοράς. Στόχος της αρχής είναι να ενισχύει τον ανταγωνισμό και να χαράσσει πολιτικές συμβατές με τους στόχους της χώρας.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα σπάσει αυγά, όποια συμφέροντα και αν θιγούν και όποιες ιδεοληψίες και αν ταρακουνηθούν»!
Και οι καταναλωτές απόλαυσαν λογικές τιμές ενέργειας και η ΡΑΕ την παρακολούθησε την αγορά και τα συμφέροντα κλάσανε μαλλί και μέντες και αυγά σπάσανε!
Σε μια άλλη χώρα, βεβαίως, αλλά τι σημασία έχει ρε φίλε; Αυτός ο εγωισμός θα σας φάει, που δεν θέλετε να πάει μπροστά η χώρα και να γίνουν θρύψαλα τα ωά. Μόνο το προσωπικό σας συμφέρον σκέπτεστε και διόλου δεν περνάει απ’ το μυαλό σας ότι η Ελλάδα ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως και βάζει τα γυαλιά σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Και λοιπόν, τι σημασία έχει που σας ήρθε ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ένα, δύο, τρία χιλιάρικα; Τι είναι μια μικρή, μια τοσοδούλα αφαίμαξη στο πορτοφόλι σας για να πάει μπροστά η πατρίδα και να ταρακουνηθούν οι ιδεοληψίες; Τίποτα δεν σέβεστε πια…
Τα γράφω όλα τα ανωτέρω, όχι μόνο για να κάνω πλάκα στον δόλιο τον Κωστή (τι ‘ναι ο κάβουρας, τι ‘ναι το ζουμί του), αλλά και γιατί εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή των Συλλόγων Επιστημονικού Προσωπικού ΕΥΔΑΠ, Μηχανικών και Εργαζομένων στον τομέα Αποχέταυσης και δεκαεπτά πολιτών κατά τριών αποφάσεων με τις οποίες δόθηκε το πράσινο φως για τη διενέργεια του διαγωνισμού ΣΔΙΤ που προκηρύχθηκε στα τέλη Οκτωβρίου του 2021, με προϋπολογισμό 291,2 εκατομμύρια ευρώ από το Υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών.
Οι εργαζόμενοι και οι πολίτες αγωνίζονται να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο η διαχείριση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της Αθήνας, που περιλαμβάνει όλους τους υδάτινους πόρους, τις υποδομές και εγκαταστάσεις για την τροφοδότηση της πρωτεύουσας με νερό. Και ως τώρα, το ΣτΕ μια χαρά το έχει πάει το στόρι με μια σειρά από αποφάσεις που κατοχυρώνουν τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού ως κοινωνικού αγαθού. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις…
Οπότε ας έχουμε τα ματάκια ανοιχτά και τα’ αυτάκια μας τεντωμένα και τη γλώσσα πάντα έτοιμη να εξαπολύσει κεραυνούς. Γιατί άμα περάσει αυτό το καταραμένο (γλυκά το λέω) το ΣΔΙΤ για το νερό, θα σκάσει κάποια στιγμή σιμά κοντά ο επόμενος Χατζηδάκης και θα ξεκινήσει την επόμενη παραμύθα:
Οι καταναλωτές θα απoλαυσουν λογικές τιμές ύδατος, οι ρυθμιστικές αρχές θα παρακολουθούν την αγορά, τα συμφέροντα θα κλάνουν μαλλί και μέντες και τα αυγά, αχ μη σας πω τι μοίρα θα έχουν τα δόλια τα αυγά!
(Και το ποτήρι το νερό θα το πληρώνεις τζιν τόνικ, αλλά μην είστε τόσο μίζεροι πια και τόσο μπασκλασαρίες…)
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
