Οι θάνατοι παιδιών από σφαίρες και πείνα, οι επιθέσεις σε νοσοκοκεία όπου νοσηλεύονται πληγωμένοι του πολέμου, οι σφαίρες σε ουρές συσσιτίων, οι δολοφονίες αμάχων από έναν υπεροπλισμένο στρατό, αντιμετωπίζονται πλέον ως καθημερινότητα. Αυτό που ήταν τρομακτικό και συγκινούσε, έχει γίνει κάτι συνηθισμένο, σε διαστάσεις μονόστηλης ή δίστηλης προβολής.
Όπως ακριβώς προβλήθηκε από τις ελληνικές εφημερίδες η επίθεση σε νοσοκομείο της Γάζας που στοίχισε τη ζωή σε είκοσι άμαχους, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και «ενοχλητικοί» δημοσιογράφοι που μετέδιδαν τη φρικτή «καθημερινότητα».
Η νέα σφαγή δεν έγινε βασικό θέμα από καμιά ελληνική εφημερίδα στις εκδόσεις της Τρίτης. Όσες την πρόβαλαν περιορίστηκαν σε μία ή μιάμιση στήλη, ενώ υπήρξαν και κάποιες που την αγνόησαν στα πρωτοσέλιδά τους. Ελεύθερος Τύπος, Εστία, Μανιφέστο, Λόγος, Ελεύθερη Ώρα και οι δυο ταμπλόιντ δεν είχαν λέξη για το «ατύχημα» που ο Νετανιάχου απέδωσε εξοργιστικά σε «τραγική ειρωνεία». Συνηθισμένα πράγματα, λογικές δηλώσεις, δεν χωράνε στην καθημερινότητα του Τύπου.
-από το harddog
Η νέα σφαγή δεν έγινε βασικό θέμα από καμιά ελληνική εφημερίδα στις εκδόσεις της Τρίτης. Όσες την πρόβαλαν περιορίστηκαν σε μία ή μιάμιση στήλη, ενώ υπήρξαν και κάποιες που την αγνόησαν στα πρωτοσέλιδά τους. Ελεύθερος Τύπος, Εστία, Μανιφέστο, Λόγος, Ελεύθερη Ώρα και οι δυο ταμπλόιντ δεν είχαν λέξη για το «ατύχημα» που ο Νετανιάχου απέδωσε εξοργιστικά σε «τραγική ειρωνεία». Συνηθισμένα πράγματα, λογικές δηλώσεις, δεν χωράνε στην καθημερινότητα του Τύπου.
-από το harddog
