Για να δούμε τι είπε ο πρωθυπουργός στην ΕΡΤ για την κίνηση στους δρόμους.
Για την κίνηση στους δρόμους της Αττικής, βεβαίως, μιας Ελλάδα 2.0 είναι μόνο η Αττική, όλη η υπόλοιπη χώρα είναι μια αχυρώνα και τίποτε παραπάνω.
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, ορίστε οι πρωθυπουργικές εκτιμήσεις, δια της ευλογημένης μεθόδου του κόπυ πάστε, ο Θεός να μας κόβει μεροκάματα και να της δίνει μπάιτς:
“Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί κανείς εύκολα να κατασκευάσει γρήγορα νέους δρόμους στο λεκανοπέδιο. Η δε εμπειρία, μας λέει ότι όποτε κατασκευάζονται πολύ νέοι δρόμοι και αυτοί τελικά γεμίζουν. Η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από μια συστηματική υποστήριξη των μέσων μαζικής μεταφοράς. Η Γραμμή 4 του Μετρό είναι το μεγαλύτερο δημόσιο έργο το οποίο αυτή τη στιγμή υλοποιείται στη χώρα. Θα χρειαστούν ακόμα χρόνια για να μπορέσει να υλοποιηθεί, όμως έχει αποδειχθεί ότι όπου έχει πάει το Μετρό, τελικά έχει συντείνει σημαντικά στη διευκόλυνση των μετακινούμενων πολιτών, αλλά και αυτή είναι μια λύση η οποία είναι πιο μακροπρόθεσμη.
Βραχυπρόθεσμα όλη η έμφαση θα πρέπει να πέσει στην ενίσχυση των λεωφορείων. Έχουμε ήδη 800 καινούρια λεωφορεία, αλλά ούτε αυτό αρκεί. Πρέπει ταυτόχρονα να αυξήσουμε και την συχνότητα των λεωφορείων”.
Και πάμε τώρα να δούμε μερικές αλήθειες, μέσα απ’ την εμπειρία της σωφεράντζας που κυκλοφορεί στους δρόμους άνευ ντιτέηλ, συν την αρθρογραφία του πάλαι ποτέ αστικού Τύπου.
* Μάλιστα, η γραμμή 4 του Μετρό είναι το μεγαλύτερο δημόσιο έργο το οποίο αυτή τη στιγμή υλοποιείται στη χώρα.
Και υλοποιείται σε λάθος τόπο, μιας και η απόλυτη προτεραιότητα αυτής της κυβέρνησης (και της προηγούμενης βεβαίως…), θα έπρεπε να είναι η ανακούφιση της Κηφισίας, στα πέριξ της οποίας έχουν προκύψει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από εκεί είναι που βρωμάει το ψάρι του κυκλοφοριακού και προκύπτει μούρλα οδηγική άνευ προηγουμένου. Αλλά μάλλον δεν βολεύει τους σχεδιασμούς του ρήαλ εστέητ…
* Βεβαίως βραχυπρόθεσμα όλη η έμφαση θα πρέπει να πέσει στην ενίσχυση των λεωφορείων. Για να δούμε, όμως, το ρεπορτάζ της “Καθημερινής” που όργανο της ποσαδικής διεθνούς δεν τη λες:
“«Πονοκέφαλο» αποτελεί για τις αστικές συγκοινωνίες η έλλειψη οδηγών, καθώς έχει εξελιχθεί σε μία από τις βασικότερες αιτίες που χάνονται δρομολόγια καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας. Μόνο το 2024 χάθηκαν 504.769 δρομολόγια, με την πλειονότητα (87,3%), δηλαδή 440.457, να οφείλεται σε έλλειψη οδηγού, ενώ ένα μικρότερο ποσοστό της τάξης του 12,7% αποδίδεται σε άλλες αιτίες, όπως βλάβη οχήματος, αποκλεισμό οδών, στάσεις εργασίας κ.ά. Η απώλεια συγκοινωνιακού έργου λόγω των ελλείψεων σε οδηγούς επιδεινώνεται, καθώς τα απολεσθέντα δρομολόγια για τον λόγο αυτό σημείωσαν αύξηση 37,3% πέρυσι σε σύγκριση με το 2023. Ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος είναι πως, σύμφωνα και με την έκθεση πεπραγμένων των ΟΣΥ, από τα 3.331.749 προγραμματισμένα δρομολόγια το 2024, εκτελέστηκαν τα 2.826.981, δηλαδή ποσοστό της τάξης του 84,8% έναντι 87,8% το 2023”.Οπότε έχουμε 800 καινούρια λεωφορεία και πρέπει ν’ αυξήσουμε τη συχνότητα των δρομολογίων, αλλά πως θα γίνει αυτό όταν δεν μας βρίσκονται οδηγοί;
Σόρυ, αλλά όπως θα έλεγε και μια ψυχή, ούτε ο Χάρυ Πότερ δεν μπορεί να το λύσει αυτό…
Επί του πρακτέου πάντως, να δούμε και δύο πηγές επιδείνωσης του κυκλοφοριακού, που περνάνε κάτω απ’ τα ραντάρ των “αρμοδίων”.
Πρώτη εξ αυτών, τα κάθε είδους τουριστικά βαν και βανάκια που ζουζουνάνε, όπως επισήμανε και τις προάλλες στο “Βήμα” o Μιχάλης Σάλλας, ώρες ατελείωτες στις κεντρικές αρτηρίες της Αθήνας και επιδεινώνουν τα πάσης φύσεως μποτιλιαρίσματα. Χώρια τα ταξί και οι παραφυάδες τους, δυόμιση εκατομμύρια τουρίστες η πρωτεύουσα πριν από μια δεκαετία, δέκα εκατομμύρια τουρίστες φέτος, κάπως πρέπει να κινηθούν κι αυτοί.
Μήπως, λοιπόν, να πληρώνανε κάτι για το πάνε κι έλα, όπως οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων; Ένα πενηνταράκι πλας, ας πούμε, στο τέλος κλιματικής κρίσης, που ήδη το ξηλώνονται;
Και μιας και μιλάω για κάποιου είδους τουριστικό τέλος, γιατί όχι κι ένα τέλος στο ντελίβερι; Από την πανδημία και δώθε πολλαπλασιάστηκε ο στόλος των σκούτερ στους δρόμους, που εξυπηρετούν κάθε λογική και παράλογη παραγγελία. Γούστο τους και καπέλο τους των πελατών, δεν κρίνω. Μπορώ, ωστόσο, να διαπιστώσω πως μπουκώνουν ακόμη περισσότερο οι λεωφόροι με τις επιπλέον μελισσούλες στις λωρίδες τους και να προτείνω μια μικρή συνεισφορά από τις μεγάλες εταιρείες ντελίβερι με τους τζίρους των εκατοντάδων εκατομμυρίων. Για να προσληφθούν όχι ματατζήδες αλλά τροχονόμοι, που στις κρίσιμες ώρες θα συνεισφέρουν αποτελεσματικά στην αποσυμφόρηση των οδών. Σαν τον αλησμόνητο μουστάκια της Κηφισίας ένα πράγμα, όσοι τον ζήσαμε δεν τον ξεχνάμε…
Y.Γ.: Ορίστε και κάτι που πόσταρε χτες ο φίλος και κορυφαίος κομίστας Θανάσης Πέτρου:
“Περίμενα 25 λεπτά στον σταθμό Αμπελοκήπων το μετρό και τελικά αντί να πάω στη δουλειά μου, γύρισα σπίτι…
Τιγκαρισμένα τρένα έφταναν σε τιγκαρισμένες αποβάθρες…
Στα τιγκαρισμένα τρένα παστώνονταν ακόμα περισσότερος κόσμος…
Και οι ημιτιγκαρισμένες αποβάθρες ξανατιγκάρονταν απ’ τον κόσμο σε δευτερόλεπτα.
Η άφιξη των τρένων ανά 7 λεπτά.
Α, επίσης σε κανένα επίπεδο δεν λειτουργούσαν οι κυλιόμενες σκάλες ανόδου…
Μπράβο και ξαναμπράβο σε όλους τους υπεύθυνους που άφησαν το μετρό της Αθήνας να καταντήσει σ’ αυτό το χάλι…
Τι είχα πει προχθές γκρινιάζω ή είμαι γκρινιάρης;”
Νταξ, ρε Θανασάρα, απαντώ εγώ.
Ποιος σου είπε να μεταναστεύσεις Αθήνα και να εγκαταλείψεις την πατρίδα σου Σαλονίκη, όπου λειτουργεί το πιο γαμάτο Μετρό της Ευρώπης;
Δηλαδή, δεν λειτουργεί αυτή την εποχή, αλλά όταν λειτουργεί είναι μακράν το κορυφαίο του πλανήτη!
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (20.11.2025)
