Γι’ αυτό χρειάζονται οι εφημερίδες μαναράκι μου!

Λέμε ήδη το ψωμί, ψωμάκι (αλλά ψιθυριστά…)

Μιλάω μ’ ένα φίλο μου δικηγόρο, μεγάλο γατί της πιάτσας. Λέμε για διάφορες υποθέσεις του που βγάζουν γέλιο (δυστυχώς, πρέπει να παραμείνουν πριβέ), λέμε κουτσομπολιά για το airbnb (έχουν τιγκάρει τα δικαστήρια από μηνύσεις ενοχλημένων!), λέμε για τα ζόρια που τραβάνε τα σελέμπριτιζ (δεν μπορείτε να φαντασθείτε κουπί…), κάποια στιγμή φτάνει η κουβέντα και στα τρόφιμα. Ε ναι, στα τρόφιμα, γιατί ήτανε δικηγόρος κάποτε, όχι πολύ παλιά, μιας βιομηχανίας, ας πούμε ότι παρήγαγε και συσκεύαζε όσπρια. Απέδιδαν, δεν λέω, το φασόλι και η φακή, αλλά είχε φτάσει πια στα όρια της η εταιρεία, πόσο ρεβίθι δηλαδή να πουλήσεις πια στον Έλληνα; Οπότε αποφάσισε να επεκταθεί.

«Βρίσκουμε», μου λέει ο φίλος μου, «μια εταιρεία, ας πούμε ότι ήταν έλαια και λίπη, είχε βγει στην αγορά, παίρνουμε συμβούλους να κάνουν εκτίμηση, μας βγάζουν τιμή, προσθέτουμε και κάτι παραπάνω, ορίστε η προσφορά. Πες είκοσι εκατομμύρια. Κι έρχεται ένα φαντ και δίνει τα διπλά και τους παίρνει για πλάκα»!
«Μάλιστα», λέω εγώ, «κάτσε ν’ ακούσεις και τη συνέχεια» απαντάει ο φίλος. Και σπρεχάρει:
«Περνάει λίγος καιρός, βγαίνει προς πώληση άλλη εταιρεία, ας πούμε ροφήματα, ξανά εμείς στο κυνήγι, άντε πάλι σύμβουλοι, νέα προσφορά, πες δεκαπέντε εκατομμύρια. Κι έρχεται πάλι ένα φαντ και δίνει τα διπλά και τους παίρνει για πλάκα! Άντε ύστερα να κάνεις δουλειά και να επεκταθείς…»

Αυτός ήταν ο καημός ο δικός του, βεβαίως, και ο καημός του βιομηχάνου οσπρίων, χώρια η απορία τους πως διάολο θα ‘βγαζε τα λεφτά του το τόσο γενναιόδωρο φαντ. Το ίδιο ακριβώς ερώτημα με βασάνιζε κι εμένα, ώσπου όλως τυχαίως έπεσα πάνω σε μια σειρά από ρεπορτάζ της «Αυγής», της «ΕφΣυν» και της «δημοκρατίας» (γι’ αυτό χρειάζονται οι εφημερίδες μαναράκι μου!) για τις αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων. Και είδα το φως το αληθινό.

Με τα λόγια του συναδέλφου Γιάννη Αγουρίδη:

«Ο πληθωρισμός στα τρόφιμα είναι θετικός για 24 μήνες (από τον Ιούνιο του 2021). Δηλαδή οι τιμές στα τρόφιμα ανεβαίνουν για δύο συνεχόμενα χρόνια. Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η ομάδα “Τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά” για τον Μάϊο καταγράφει αύξηση 11,6 %, έναντι αύξησης 11,4 % τον Απρίλιο, 14,3 % τον Μάρτιο, 14,8 % τον Φεβρουάριο, 15,3 % τον Ιανουάριο και 15,5 % τον Δεκέμβριο του 2022».

Να γλείφεις τα δάχτυλά σου εν ολίγοις και ας εξειδικεύσουμε λίγο τις αυξήσεις για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα:

«Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα γαλακτοκομικά και τα αυγά είδαν τις τιμές τους να αυξάνονται κατά 18 % σε σχέση με τον Μάιο του 2022, ενώ το ψωμί και τα κρέατα ενισχύθηκαν κατά 11,1 % και κατά 11,9 % αντίστοιχα. Τα έλαια και τα λίπη διευρύνθηκαν κατά 15,8 %, με την κατηγορία καφές-κακάο-τσάι να ακολουθεί στο 13,2 % και την κατηγορία μεταλλικό νερό-αναψυκτικά-χυμοί φρούτων στο 12,9 %».

Και μη νομίζετε ότι το πάρτυ θα σταματήσει, μιας και όπως μαθαίνουμε από τη Eurostat, στο πρώτο τρίμηνο του 2023 αυξήθηκαν κατά μέσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά 16 % οι τιμές των ζωοτροφών, κατά 14 % οι τιμές των σπόρων και των φυτικών αποθεμάτων και κατά 12 % οι τιμές των φυτοφαρμάκων. Ο σχετικός δείκτης της Ελλάδας κατά το χρονικό διάστημα αυτό, αυξήθηκε λίγο πάνω από το μέσο όρο της Ε.Ε.

Με δυο λόγια; Με δυο λόγια το λέμε ήδη ψωμάκι το ψωμί και δεν προβλέπεται να γλυτώσουμε συντόμως από την διαρκή άνοδο των τιμών. Δεν ανησυχώ, πάντως, και πολύ, διότι λίαν συντόμως θα εκτοξευθούν οι μισθοί στα 1.500 ευρώ, οπότε όχι μόνο θα μας φτάνουν τα λεφτά για το καρβέλι, αλλά θα περισσεύουν κιόλας για κρουασάν. Με λίγη οικονομία και προσεκτική διαχείριση, ακόμη και το όραμα της Μαρίας Αντουανέτας θα ευοδωθεί:
Κάθε μικρό σπίτι κι ένα μεγάλο κομμάτι παντεσπάνι!

Χρήστος Ξανθάκης

Voices / Νewpost (29.6.2023)