Πίνω καφέ με τον κουμπάρο μου τον Στέργιο.
Ας τον πούμε Στέργιο, ζούμε σε πονηρούς καιρούς, δεν θέλω να τον κάψω τον άνθρωπο.Ο κουμπάρος, λοιπόν, είναι μπαρουτοκαπνισμένος μηχανολόγος, αριστούχος του ΕΜΠ με παράσημα ουκ ολίγα από την κανονική απασχόληση, όχι την άλλη την πρόστυχη των ΜΒΑ.
Με ρωτάει ο Στέργιος, “Χρηστάρα, βλέπω ένα σωρό νέα παιδιά να ψάχνουν δουλειές της πλάκας των πεντακοσίων ευρώ, καθόλου δεν κοιτάνε για κάτι καλύτερο κι ας έχουν τα προσόντα, τι δγιάλο γίνεται;”
“Τι να γίνεται κουμπαρούλη”, του απαντάω. “Και στο καλύτερο να πάνε πες, μήπως θα κονομήσουν; Για να περάσουν απ’ τα πεντακόσια στα επτακόσια ευρώ και να τους φορτώσουν ευθύνες και άγχος και ποιοτικό δεκατρίωρο; Δε νομίζω…”
Να σημειώσω εδώ ότι ο Στέργιος ξεκίνησε πολιτικά ως σκληρός δεξιός και πλέον κοντεύει να βρεθεί αριστερά του Κουτσούμπα με όσα βλέπει και αφουγκράζεται τα τελευταία χρόνια.
Την πατρίδα, πάντως, εξακολουθεί να την αγαπάει και να τη σέβεται, “αν έρθουν τα μεμέτια θα πάμε να πολεμήσουμε μωρή κουμμούνα;” με ρωτάει και μου ρίχνει μια αγκωνιά.
“Αν έρθουν, θα πάμε μαζί”, του απαντάω. “Αν είναι να μπουκάρουμε εμείς, θα πας μόνος σου”!
Τα σκέφτομαι τα ανωτέρω, τώρα που διαβάζω τα δεδομένα της ερεύνης “Αξίες και Απόψεις των Ελλήνων το 2025”, που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της διαΝΕΟσις.
Εκεί, λοιπόν, περιλαμβάνεται η ερώτηση:
“Φυσικά, όλοι ελπίζουμε ότι δεν θα υπάρξει άλλος πόλεμος, αλλά εάν επρόκειτο να συμβεί, θα ήσαστε πρόθυμος/η να πολεμήσετε για τη χώρα σας;”Για τα δικά μου τα μέτρα, αυτά τα μέτρα που εξήγησα στον Στέργιο, εντελώς λάθος η διατύπωση, μιας και οι κάθε είδους πόλεμοι δεν “συμβαίνουν”.
Ή εσύ θα επιτεθείς ή ο άλλος, τίποτε δεν προκύπτει έτσι κουτουρού.
Αλλά πες, το καταπίνουμε, μιας και οι απαντήσεις είναι λίαν ενδιαφέρουσες.
- Βλέπε το μόλις 60,3 % που δηλώνει ότι θα πολεμήσει, έναντι του 27,3 % που απαντάει μην τον είδατε τον Παναή!
- Ποσοστά μάλλον εντυπωσιακά άμα έχεις γείτονα τον Τούρκο τον μερακλή, ιδίως όταν κοιτάς τα αντίστοιχα νούμερα του 2017 και βλέπεις ότι “ναι, θα πολεμήσω” απαντούσε το 69,6 %.
Ποια αλλαγή ακριβώς;
Θα σας την πω εγώ με μια φρασούλα και το σκέφτεστε κατόπιν μόνοι σας και μόνες σας:
Για τη μητέρα πατρίδα πολεμάς. Για τη μητριά, όχι…
Και να πω και δυο κουβέντες παραπάνω για τη συγκεκριμένη μητριά, μιας και μας έχουν γανώσει παντοιοτρόπως τ’ αυτιά με το ζήτημα της “ασφάλειας”.
Ότι δηλαδή τα κουμμούνια, οι σοσιαλδημοκράτες, οι ορίτζιναλ φιλελεύθεροι δίνουν παραπάνω σημασία απ’ ό,τι πρέπει στην υπόθεση “ελευθερία”, με αποτέλεσμα να μένει απροστάτευτος ο κοζμάκης μπροστά στους κακοποιοί και στους λησταί.
Απαιτούνται σιδηρά χειρ και ποινές εξοντωτικές, ακούμε απ’ το πρωί ως το βράδυ και υποτίθεται ότι οι γαλάζιοι ήταν ταμάμ για να επιβάλλουν τον νόμο και την τάξη.
Τα κατάφεραν, όμως;
Να μιλήσει το πόπολο παρακαλώ κι ας αφήσουμε στην άκρη τις κάθε είδους απιθανότητες των στατιστικών.
- Μιλάει και ακούω ότι ποσοστό 56,1 % αισθάνεται “λίγο” ή “καθόλου” ασφαλές το 2025. “Πολύ” και “αρκετά” ασφαλές νοιώθει το 43,6 %.
- Τότε, ως “πολύ” και “αρκετά” ασφαλές καταγραφόταν το 56,3 %, ενώ “λίγο” ή “καθόλου” ασφαλές το 41,6 %!
Πωτς γκένεν να πολεμήσεις για την ασφάλεια μιας χώρας, όταν αυτή η χώρα δεν προσφέρει ασφάλεια σε σένα;
Χρήστος Ξανθάκης
Voiices / Newpost