 |
| Το ρολόι στο τυπογραφείο της Κολοκοτρώνη δείχνει 04:36 της Δευτέρας 21 Ιουλίου 1975. Η πρώτη σελίδα της“Ελευθεροτυπίας”, «ξαπλωμένη» στο μάρμαρο, έτοιμη για το πιεστήριο. Την… καμαρώνουν, από αριστερά: Χρήστος Θεοχαράτος, Γιάννης Θεοδωρόπουλος – από την Ένωση Τεχνικών Τύπου, Διονύσης Αυγουστινιάτος, Γιάννης Κορωναίος, Χρήστος Τεγόπουλος, Λάκης Μιχαλάς – προϊστάμενος τυπογραφείου, Χρήστος Σιαμαντάς, Λυκούργος Κομίνης και Νίκος Νικολαΐδης (photo από syntaktisylis) |
Η πρώτη συζήτηση για χρηματοδότηση του εγχειρήματος που σχεδίαζε ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, έγινε με τον Χρήστο Τεγόπουλο. Προξενητής ο Λυκούργος Κομίνης. Ο Τεγόπουλος, ήταν γνωστός ως εκδότης της Εγκυκλοπαίδειας Δομή, της Ιστορίας της UNESCO και του Θαυμαστού Κόσμου των Ζώων. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά που επιχειρούσε να αναμιχθεί με την έκδοση εφημερίδας.
Αλέκος Φιλιππόπουλος και ο γράφων. Δεξιά ο συνεκδότης της “Ε” Χρήστος Σιαμαντάς
και κάτω ο παρά λίγο εκδότης Αλέξανδρος Αθανασιάδης. (photo από syntaktisylis)
Το 1963 είχε εμφανιστεί ως έκδοτης στην επανέκδοση του “Ελεύθερου Τύπου”, συμπράττοντας με τον σημαντικό δημοσιογράφο Χρήστο Καβαφάκη, κληρονόμο του τίτλου από τον πατέρα του Ανδρέα, που δολοφονήθηκε από βασιλικούς στις 22 Φεβρουαρίου 1922, την περίοδο του Διχασμού. Από το πρώτο φύλλο (αριστερά το λογότυπο), η εφημερίδα έδωσε τα «διαπιστευτήριά» της, φανερώνοντας ότι θα είναι ένα μαχητικό κεντροαριστερό φύλλο. Κυκλοφόρησε ως απογευματινή, στις 7 Οκτωβρίου 1963, ενόψει των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, άλλα δεν κατόρθωσε να ανταγωνιστεί τις άλλες απογευματινές του χώρου· την “Αθηναϊκή” του Παπαγεωργίου, “Τα Νέα” του Λαμπράκη και το “Έθνος” των Νικολόπουλου – Κυριαζή. Και λίγο μετά τις εκλογές, έκλεισε.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου του Δημήτρη Γ. Κουμπιά στο syntaktisylis ΕΔΩ
