←
Αυτόν ο μήνα, τη Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025, συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ημέρα που μπήκε στην ζωή μας η “Ελευθεροτυπία”. Ξημέρωμα Δευτέρας 21 Ιουλίου 1975, βγήκε από το πιεστήριο το πρώτο φύλλο της εφημερίδας που άλλαξε το μεταπολιτευτικό status του ελληνικού τύπου. Με μια διαδικασία έκδοσης που «πέρασε από 40 κύματα», αν και διήρκεσε μόλις 15 πυρετώδεις μέρες· με προσδοκίες και υποσχέσεις, που οι περισσότερες δεν τηρήθηκαν. Στόχος, το πρώτο φύλλο να βγει τη Δευτέρα 21 Ιουλίου 1975, πρώτη μέρα της δίκης των συνωμοτών της 21ης Απριλίου του 67. Αυτό τηρήθηκε…
Αλλά, ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή.
Όλα άρχισαν με την απόλυση του Αλέκου Φιλιππόπουλου, από την “Απογευματινή”, την εφημερίδα που ανέλαβε, μεσούσης της δικτατορίας, ως «εφημερίδα των χωροφυλάκων» και τη διαμόρφωσε σε ένα μοντέρνο φύλλο, με κυκλοφοριακά ρεκόρ και πινελιές αντίστασης, στο μέτρο του δυνατού…Με τίτλους «Σύνταγμα τεθωρακισμένης Δημοκρατίας» και «Το τελευταίο τους Πάσχα» (σε πρωτοσέλιδο θέμα για τα τροχαία της πασχαλινής εξόδου), κάτω από φωτογραφία των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου που χόρευαν τσάμικο σε στρατόπεδο.
Σεπτέμβριο του 1974 προσλήφθηκα στην “Απογευματινή” ως συντάκτης ύλης, υπεύθυνος των ειδησεογραφικών σελίδων· και όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά, μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους και τη μετακόμιση του συγκροτήματος Μπότση από τη Φειδίου στο υπερσύγχρονο – καινοφανές για τα ελληνικά δεδομένα – κτίριο στους Τράχωνες. Τότε άρχισαν να γίνονται εμφανείς στο προσωπικό κόντρες, μεταξύ Αλ. Φιλιππόπουλου και Νάσου Μπότση. Ο τελευταίος κατηγορούσε τον διευθυντή του ότι «αλληθώριζε» προς το ΠΑΣΟΚ, επηρεασμένος από τη φιλία του με το στέλεχος του νεοϊδρυθέντος Κινήματος Δημήτρη Μαρούδα.
Ο εκδότης ήθελε να δώσει ξανά καθαρά δεξιά γραμμή στην “Απογευματινή” - τη φυσική της από παλιά, ίδια με την ομόσταυλή της “Ακρόπολη”· ο διευθυντής διαφωνούσε και ο εκδότης τον απέλυσε, επικαλούμενος «κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις μεταξύ εργοδοσίας και διευθυντού και το αναφαίρετο δικαίωμα της επιχειρήσεως να αλλάξει όποτε θέλει τον υπεύθυνο της συντάξεως».
Ο Μπότσης ωστόσο δεν υπολόγισε ότι απολύοντας τον διευθυντή θα έχανε πολλά στελέχη της εφημερίδας του· και φίρμες όπως οι Φρέντυ Γερμανός, ΚΥΡ, Αλέκος Λιδωρίκης, Φωφώ Βασιλακάκη, Σπύρος Καρατζαφέρης, Κώστας Χαρδαβέλλας, Γιάννης Ξανθούλης, Ελένη Χαλκούση.
Πολλοί σταθήκαμε στο πλευρό του Φιλιππόπουλου – το ποιοι, στην «ταυτότητα» της “Ε” – περιμένοντας να δημιουργηθούν οι συνθήκες αποχώρησης· για «να πάμε γι’ άλλα», καλύτερα…
Η πρώτη αντίδραση Φιλιππόπουλου στην απόλυση, εκδηλώθηκε από το ιδιοκτησίας του μηνιαίο περιοδικό “Ελευθεροτυπία”· τίτλος που έμελλε να δοθεί, λίγο μετά, στην καινούργια εφημερίδα. Η ΕΣΗΕΑ κήρυξε απεργία για την απόλυση και το περιοδικό, καλύπτοντας ειδησεογραφικά το θέμα στο τεύχος 50 - Ιουνίου 1975, υπό τον τίτλο «Τέσσερα ερωτήματα περιμένουν απάντηση», έγραφε:
«Πρωτοφανές κρούσμα» χαρακτήρισε η ανακοίνωση της “Απογευματινής” την απεργία πού κήρυξε η Ένωση Συντακτών για την απόλυση του μέλους της και διευθυντού της εφημερίδος αυτής, Αλεξ. Φιλιππόπουλου.
Η πρώτη αντίδραση Φιλιππόπουλου στην απόλυση, εκδηλώθηκε από το ιδιοκτησίας του μηνιαίο περιοδικό “Ελευθεροτυπία”· τίτλος που έμελλε να δοθεί, λίγο μετά, στην καινούργια εφημερίδα. Η ΕΣΗΕΑ κήρυξε απεργία για την απόλυση και το περιοδικό, καλύπτοντας ειδησεογραφικά το θέμα στο τεύχος 50 - Ιουνίου 1975, υπό τον τίτλο «Τέσσερα ερωτήματα περιμένουν απάντηση», έγραφε:
«Πρωτοφανές κρούσμα» χαρακτήρισε η ανακοίνωση της “Απογευματινής” την απεργία πού κήρυξε η Ένωση Συντακτών για την απόλυση του μέλους της και διευθυντού της εφημερίδος αυτής, Αλεξ. Φιλιππόπουλου.
- απόσπασμα από κείμενο του Δημήτρη Κουμπιά στο syntaktisylis.gr (ολόκληρο το κείμενο και φωτογραφίες του πρώτου φύλλου ΕΔΩ)
