«Πάνος Γεραμάνης & Λαϊκοί Βάρδοι-Στιγμές από τη ζωή τους»
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ταξίδι στα μονοπάτια του λαϊκού τραγουδιού, και στις άγνωστες ιστορίες των πρωταγωνιστών του αποτελεί το βιβλίο «Πάνος Γεραμάνης & Λαϊκοί Βάρδοι – Στιγμές από τη ζωή τους» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος.
Η Ναυσικά Γεραμάνη και η Μαριάννα Τζιαντζή συγκέντρωσαν, επεξεργάστηκαν και μάς παραδίδουν πολύτιμο υλικό από τις εξομολογητικές συνομιλίες που είχε ο αξέχαστος δημοσιογράφος – μελετητής στη θρυλική εκπομπή του στο κρατικό ραδιόφωνο, από το 1990 έως το 2005, με διάσημους αλλά και λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες, ανοίγοντας έτσι ένα «παράθυρο» σε έναν κόσμο γεμάτο λαμπερές αλλά και στις σκοτεινές στιγμές, σε ζωές τραγουδιστών που έγιναν λαϊκοί ήρωες αλλά σε εκείνες κάποιων αφανών ηρώων του ήχου που διατρέχει, διαχρονικά, στο ελληνικό DNA. [...]
Η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου έγινε χθες, στις 19.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20). Σύμφωνα με την πρόσκληση επρόκειτο να μιλήσουν επρόκειτο ο διευθυντής αρχείου της ΕΡΤ Βασίλης Αλεξόπουλος, ο δημοσιογράφος – ερευνητής Γιώργος Κοντογιάννης, οι δημοσιογράφοι Δημήτρης Μανιάτης και Νίκος Μπογιόπουλος και ο ηθοποιός Σπύρος Παπαδόπουλος ενώ θα συντονίζει η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Χριστακάκη.
[...] Οι περισσότερες γυναίκες τραγουδίστριες, όπως αναφέρεται στο βιβλίο ήταν από μικρές μαθημένες στα δύσκολα καθώς είχαν μεγαλώσει σε φτωχογειτονιές, σε οικογένειες που ούτε τα απαραίτητα δεν διέθεταν.
Υπήρχε όμως και μία, η σπουδαία Σωτηρία Μπέλλου, που προερχόταν από εύπορη οικογένεια, αλλά θυσίασε συνειδητά τις ανέσεις και ήρθε απότομα αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα σκληρή που δεν είχε ζήσει μέχρι τότε:
«Πήγα κι έγινα λαντζέρα και κοιμόμουν, μπορώ να σάς πω ότι κοιμήθηκα και μέσα σε βαγόνι εγώ το πλουσιοκόριτσο, του Μπέλλου η κόρη. Ο Θεός όμως δεν μ’ άφησε. Όχι μόνο λαντζέρα έγινα, πουλούσα τσιγάρα, πουλούσα παστέλια, έκανα τον αχθοφόρο απ΄ το σταθμό Λαρίσης μ’ ένα καρότσι κι έπαιρνα τα ταγάρια των επαρχιωτών, τα φερνα στην Ομόνοια.
Πριν γίνω τραγουδίστρια πήγαινα στην Ομόνοια κι έπαιρνα δυο κουλούρια, γιατί όλη μέρα τράβαγα καρότσι, έκανα τον αχθοφόρο. Ανέβαινα την Αγίου Κωνσταντίνου. Και έκλαιγα, διότι είχα μεγαλώσει με νταντά, δεν είχα μεγαλώσει μαθημένη να τρώω δυο κουλούρια την ημέρα και να τραβάω όλη μέρα καρότσι.»
- από κείμενο της Ανασ
