"Είμαι επαγγελματίας και ως τέτοια μπορώ να εργαστώ σε οποιοδήποτε μέσο μού εξασφαλίζει συνθήκες ελευθερίας για να ασκώ δημοσιογραφία. Αρα δεν είναι ζήτημα της κατεύθυνσης του εκάστοτε τηλεοπτικού σταθμού, αλλά του κατά πόσο τηρείται η δεοντολογία. Κι αυτό, η ελευθερία να κάνουμε τη δουλειά μας δηλαδή, είναι πάντα το ζητούμενο".
Τα παραπάνω είπε σε συνέντευξή της στον Δ. Κανελλόπουλο (ΕφΣυν) η δημοσιογράφος Νατάσα Γιάμαλη. Στην ερώτηση αν είναι πιο εύκολο στην τηλεόραση όταν είσαι γυναίκα η Γιάμαλη απάντησε:
"Δεν είναι πιο εύκολο να είσαι γυναίκα πουθενά, άρα δεν είναι πιο εύκολο ούτε στηλεόραση. Μπορεί να μοιάζει πιο εύκολο να είσαι γυναίκα στην τηλεόραση μόνο αν αντιλαμβάνεσαι τις γυναίκες ως διακοσμητικά αντικείμενα μπροστά σε μια οθόνη.
Είναι πιο δύσκολο να είναι και στην τηλεόραση, και στις εφημερίδες, και στα σάιτ, γιατί και εκεί, όπως παντού, οι γυναίκες υφίστανται πολλαπλάσια κριτική, νουθεσίες, υποδείξεις και αμφισβήτηση με τρόπους που ποτέ ο μέσος όρος των ανδρών συναδέλφων δεν έχει δεχθεί. Αλλά και στην ίδια την τηλεόραση είναι απείρως πιο περιοριστικά τα κριτήρια εμφάνισης με βάση στερεότυπα, ο πήχης δημοσιογραφικής επάρκειας, ακόμη και ο όγκος αρνητικής κριτικής που δέχεται μια γυναίκα δημοσιογράφος".
"Δεν είναι πιο εύκολο να είσαι γυναίκα πουθενά, άρα δεν είναι πιο εύκολο ούτε στηλεόραση. Μπορεί να μοιάζει πιο εύκολο να είσαι γυναίκα στην τηλεόραση μόνο αν αντιλαμβάνεσαι τις γυναίκες ως διακοσμητικά αντικείμενα μπροστά σε μια οθόνη.
Είναι πιο δύσκολο να είναι και στην τηλεόραση, και στις εφημερίδες, και στα σάιτ, γιατί και εκεί, όπως παντού, οι γυναίκες υφίστανται πολλαπλάσια κριτική, νουθεσίες, υποδείξεις και αμφισβήτηση με τρόπους που ποτέ ο μέσος όρος των ανδρών συναδέλφων δεν έχει δεχθεί. Αλλά και στην ίδια την τηλεόραση είναι απείρως πιο περιοριστικά τα κριτήρια εμφάνισης με βάση στερεότυπα, ο πήχης δημοσιογραφικής επάρκειας, ακόμη και ο όγκος αρνητικής κριτικής που δέχεται μια γυναίκα δημοσιογράφος".
