Δεν μπορείς να έχεις άποψη και, ακόμη περισσότερο, να χλευάσεις ένα βιβλίο που δεν έχει ακόμη κυκλοφορήσει χωρίς να το έχεις διαβάσει. Δεν χρειάζονται υψιπετείς στοχασμοί – αυτό λέει η κοινή λογική. Κι όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης «γνωρίζει» πως το βιβλίο «Ιθάκη» του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα δεν αξίζει τον χρόνο που θα αφιερώσει κάποιος για να το διαβάσει.
Οταν ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ θυμούνται ότι είναι… κεντρώοι, συνηθίζουν να μιλούν για πολιτικό πολιτισμό και να καταφέρονται κατά της «τοξικότητας» και του «λαϊκισμού». Εν προκειμένω, ο πρωθυπουργός τα ξεχνά όλα αυτά και εμφανίζεται αλαζονικός, απαξιωτικός, χλευαστικός. Στην απάντησή του ο Αλέξης Τσίπρας σωστά του υπενθύμισε ότι δεν δικαιούται μια τέτοια συμπεριφορά, αυτός ο ελεγχόμενος για τις υποθέσεις του Predator, των Τεμπών, του ΟΠΕΚΕΠΕ, της «φάμπρικας» των απευθείας αναθέσεων, της ακρίβειας κ.λπ.
Ωστόσο, το ζήτημα εδώ είναι πολύ βαθύτερο και σημαντικότερο. Πριν από πολλά χρόνια, στη δεκαετία του ’80, η Δεξιά διαμαρτυρόταν προς το ΠΑΣΟΚ για το προεκλογικό σύνθημα στις συγκεντρώσεις του «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», θεωρώντας ότι έκρυβε πολιτική κουλτούρα «υγειονομικής ζώνης» γύρω από την εξουσία που αμφισβητούσε στη Δεξιά το δικαίωμά της να διεκδικεί την ανάδειξή της στην κυβέρνηση με την ψήφο του ελληνικού λαού. Το σύνθημα αποσύρθηκε και ο δικομματισμός μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ λειτούργησε απρόσκοπτα για δύο δεκαετίες.
Υστερα από τη βαθιά κρίση του πολιτικού συστήματος το 2010-2012, ήταν η παράταξη της Δεξιάς που έφερε μια επιθετική εκδοχή τοξικότητας στην πολιτική σκηνή. Ηταν ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, πρόεδρος τότε της Ν.Δ., που τον Ιούλιο του 2015, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, είπε το περιβόητο: «Αν δεν φέρετε συμφωνία με τους δανειστές μέχρι την Τετάρτη, η αστική τάξη θα αντιδράσει διαφορετικά». Και ήταν ο Μάκης Βορίδης που δήλωσε πως πρέπει να ληφθούν όλα τα μέτρα ώστε η Αριστερά να μην κυβερνήσει ποτέ ξανά!
Το ιταμό ύφος του Κυριάκου Μητσοτάκη παραπέμπει σε μια αντίληψη που μας πάει πίσω, στα χρόνια της ΕΡΕ… Πάντως, ο χαρακτηρισμός του βιβλίου ως «μυθιστορήματος» υποκρύπτει άγχος και αγωνία σχετικά με τα όσα πιθανόν αποκαλύπτει για το τελεσίγραφο «με το πιστόλι στον κρόταφο» που δόθηκε τότε στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο από τους δανειστές αλλά και από τους εγχώριους συμμάχους τους…
ΕΦ.ΣΥΝ. / Αποψη
