Το «θέμα Μπισμπίκη» ήταν βούτυρο στο ψωμί εκείνης της δημοσιογραφίας που παίρνει πόντους –όχι κύρους, αλλά τηλεθέασης και αναγνωσιμότητας– από τα μικρά που τα φουσκώνει και τα κάνει μεγάλα. Και ένα «μονόστηλο» θέμα, το έκανε «οκτάστηλο», σε βαθμό που να χαρακτηρίζεται σε ένα κανάλι ως «θέμα της ημέρας».
Βοήθησε και το πρόσωπο. Ο Βασίλης Μπισμπίκης τραβάει τα φώτα (όχι του πολιτισμού, όπως συμβούλεψε ο ίδιος κουνώντας το δάχτυλο στους δημοσιογράφους με τις άλλα αντ' άλλων δηλώσεις του), πότε με τους έρωτές του, πότε με τα δημόσια καυτά φιλιά του (όταν ξέρει ότι καιροφυλακτούν από κάτω δεκάδες φωτογραφικοί φακοί), πότε γιατί καπνίζει σε νυχτερινό κέντρο και αυτό του στοίχισε πρόστιμο... εκατό ευρώ και στο κέντρο τεσσάρων χιλιάδων.
Δεν ήταν λίγο αυτό που έκανε: που τράκαρε στη Φιλοθέη με το «θηριώδες», όπως το χαρακτήριζαν, ΙΧ του, μια σειρά από αυτοκίνητα, και μετά τον έψαχναν για να δουν σε ποια κατάσταση ήταν και δεν τον εύρισκαν.
Δεν είναι λίγο σε μια εποχή που γίνεται προσπάθεια να καταπολεμηθεί η μάστιγα των τροχαίων και κάθε μέρα η Ελλάδα θρηνεί ανθρώπους που χάνονται στους δρόμους. Θα μπορούσε και στην περίπτωση Μπισμπίκη, πέρα από τις υλικές ζημιές, να υπάρξουν θύματα –τραυματίες ή και νεκροί. Έχει συμβεί το ίδιο πρόσφατα στο Νέο Ψυχικό, όταν ηλικιωμένη οδηγός δεν τράκαρε μόνο αυτοκίνητα αλλά σκότωσε έναν μοτοσικλετιστή και τραυμάτισε τέσσερα άτομα.
Δεν χρειαζόταν να υπάρξουν θύματα και στην περίπτωση Μπισμπίκη για να «σηκωθεί» το θέμα. Δυνητικά μπορούσαν να υπάρξουν. Αλλά το να αφιερώνονται ολόκληρες εκπομπές για την περίπτωσή του, το να κάνει ο Ευαγγελάτος τα περίεργα γραφικά του, το να χαρακτηρίζεται «θέμα της ημέρας», το να γίνεται αναδρομή στη ζωή του, είναι υπερβολή που φτάνει στα όρια του λαϊκισμού και του κιτρινισμού. Βοήθησε σε αυτό και ο Μπισμπίκης που πούλησε τρέλα, με το δεν κατάλαβε, δεν ήξερε, δεν κρύφτηκε κ.λπ. Με κάτι τέτοια δηλαδή που δίνει τροφή σε εκείνο το κομμάτι της δημοσιογραφίας που λατρεύει τους «Μπισμπίκηδες».
- από το harddog
Δεν χρειαζόταν να υπάρξουν θύματα και στην περίπτωση Μπισμπίκη για να «σηκωθεί» το θέμα. Δυνητικά μπορούσαν να υπάρξουν. Αλλά το να αφιερώνονται ολόκληρες εκπομπές για την περίπτωσή του, το να κάνει ο Ευαγγελάτος τα περίεργα γραφικά του, το να χαρακτηρίζεται «θέμα της ημέρας», το να γίνεται αναδρομή στη ζωή του, είναι υπερβολή που φτάνει στα όρια του λαϊκισμού και του κιτρινισμού. Βοήθησε σε αυτό και ο Μπισμπίκης που πούλησε τρέλα, με το δεν κατάλαβε, δεν ήξερε, δεν κρύφτηκε κ.λπ. Με κάτι τέτοια δηλαδή που δίνει τροφή σε εκείνο το κομμάτι της δημοσιογραφίας που λατρεύει τους «Μπισμπίκηδες».
- από το harddog
