Eντιμη και καθαρή συμφωνία με τη νέα ιδιοκτησία της ΕφΣυν

Με τα τρεξίματα όλων αυτών των ημερών, μόλις τώρα βρίσκω λίγο χρόνο να επικοινωνήσω μαζί σας.
Ασφαλώς από μένα θα θέλετε μια πιο συγκεκριμένη πληροφόρηση και τοποθέτηση για τις εξελίξεις στην ΕΦΣΥΝ και για το γεγονός ότι περνάει στην ιδιοκτησία του εκδοτικού ομίλου της οικογένειας Μελισσανίδη κατά 51%.

Σε ό,τι αφορά στο θέμα της πληροφόρησης δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο απ’ όσα αναφέρει η ανακοίνωση της εφημερίδας (Δείτε την ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση). Είναι όπως τα λέει.
Είναι αλήθεια πως ο Συνεταιρισμός των εργαζομένων- που ήταν μέχρι σήμερα ο βασικός μέτοχος στην εταιρεία που εκδίδει την εφημερίδα- τώρα περνάει σε μειοψηφική θέση μετόχου και ενδεχομένως κάποια στιγμή στο μέλλον να μην είναι καν μέτοχος. Όποιος γνωρίζει πως λειτουργούν οι εταιρείες και η αγορά καταλαβαίνει τι λέω. Σε μια τέτοια περίπτωση τα συμφέροντα των συνεταιριστών έχουν διασφαλιστεί.

Είναι αλήθεια πως η εφημερίδα παύει να είναι συνεταιριστική με τον τρόπο που την γνωρίζατε ως σήμερα καθώς αποκτάει ιδιοκτήτη με πλειοψηφικό πακέτο μετοχών. Εξίσου αλήθεια, όμως, είναι ότι αυτό έγινε γιατί δεν μπορούσε να μείνει συνεταιριστική. Ή θα έκλεινε και οι εργαζόμενοι θα έμεναν στο δρόμο χάνοντας τη δουλειά τους και τα δεδουλευμένα τους ή θα γινόταν αυτό που έγινε ανεξαρτήτως αν ο ιδιώτης που θα έμπαινε στην εφημερίδα θα ήταν ο Μελισσανιδης ή κάποιος άλλος. Είναι ο Μελισσανίδης γιατί αυτός ενδιαφέρθηκε σταθερά και από την αρχή για την εφημερίδα, με ξεκάθαρη θέση ότι η ΕΦΣΥΝ χρειάζεται να υπάρχει με την ταυτότητα που έχει.

Διαβάζω όλες αυτές τις μέρες- όποτε βρίσκω χρόνο- διάφορες αναλύσεις, εν είδει μαθημάτων, περί καπιταλισμού, καπιταλιστών, σχέσεων καπιταλισμού και Τύπου, τα οποία προέκυψαν ξαφνικά με την πώληση του 51% της εφημερίδας. Δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές δεν πιστεύω στα μάτια μου.
Αν θυμάμαι καλά σε καπιταλισμό ζούμε σταθερά εδώ και αιώνες. Ο καπιταλισμός στον Τύπο υπήρχε. Δεν εισέβαλλε ξαφνικά μέσω ΕΦΣΥΝ. Κι ούτε εμείς πουλήσαμε την ψυχή μας στο διάβολο βάζοντας επενδυτή στην εφημερίδα. Μάταια περιμέναμε να μας σώσουν οι επαναστάτες, μάταια περιμέναμε να εισβάλει ορμητικός ο σοσιαλισμός και να πάρει στα χέρια του την εφημερίδα και τους εργαζόμενους που ήταν απλήρωτοι πέντε μήνες αλλά αυτό δεν συνέβηκε. Να ζητάνε και τα ρέστα κάποιοι που ήρθε ο Μελισσανίδης στην εφημερίδα είτε από αυτόν είτε από εμάς πάει πολύ.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτοί που τώρα ουρλιάζουν στο όνομα της ανεξαρτησίας του Τύπου, της χαμένης μας, τάχα, τιμής και της αριστεροσύνης που τάχα απωλέσαμε, δεν μας αγόρασαν ποτέ. Πάντα μας έβριζαν. Ποτέ δεν πίστεψαν στο συνεταιριστικό μας εγχείρημα. Πουλημένους στο σύστημα μας έλεγαν και πριν. Συριζοφυλλάδα μας ανέβαζαν και μας κατέβαζαν και όργανο συμφερόντων του καπιταλισμού που υπάρχουμε για να εμποδίζουμε, τάχα, την επαναστατικοποίηση των μαζών. Όλοι αυτοί δεν έδιναν και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για μας. Εύχονταν να κλείσουμε χωρίς να νοιάζονται για τις επιπτώσεις. Από αυτούς δεν δεχόμαστε κανένα μάθημα. Και θα ήταν πιο έντιμο να βγάλουν την μάσκα με την οποία κάθε φορά μας επιτίθενται.

Υπάρχει κόσμος που στεναχωρήθηκε από την εξέλιξη στην ΕΦΣΥΝ; Ασφαλώς και υπάρχει. Βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που μας στήριξαν αυτά τα 13 χρόνια. Πίστεψαν σε μας, πίστεψαν στο συνεταιριστικό μας εγχείρημα κι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Αυτοί με πολλούς άλλους μας έφεραν ως εδώ.

Είμαι σίγουρος πως όλοι αυτοί θα συνεχίσουν να μας στηρίζουν πιστεύοντας σε μας, στους δημοσιογράφους και σε όλους τους εργαζόμενους της εφημερίδας. Δεν υπάρχει περίπτωση να τους διαψεύσουμε κι έχουμε ανάγκη από την στήριξη τους για να περάσουμε στην επόμενη μέρα και να το αποδείξουμε με την δουλειά μας.

Έχουμε μια έντιμη και καθαρή συμφωνία με τη νέα ιδιοκτησία η οποία θα τηρηθεί και από τις δυο πλευρές. Η ΕΦΣΥΝ θα παραμείνει στις επάλξεις όπως την γνωρίσατε. Και θα κάνουμε ότι είναι δυνατό να γίνει ακόμη καλύτερη. Αυτό δεν είναι ευσεβής πόθος. Είναι διακήρυξη θέσης κατοχυρωμένη με την συμφωνία. Άλλωστε κανείς δεν δίνει τα λεφτά του για να αγοράσει ένα προϊόν που έχει αγορά και να το μετατρέψει σε κάτι άλλο αναζητώντας καινούργια αγορά. Κι αυτό νόμος του καπιταλισμού είναι. Κανένας επιχειρηματίας δεν φεύγει από την αγορά που έχει το προϊόν του, καταστρέφοντάς το, για να έρθει να καλύψει το κενό κάποιος άλλος.

Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε. Και σας θέλουμε μαζί μας και στη συνέχεια του ταξιδιού.

Γιώργος Πετρόπουλος (fb)