Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να ταχθεί με τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Μια πλευρά, στην οποία μετέχει η συντριπτική πλειοψηφία των 193 χωρών μελών του ΟΗΕ
Άραβες και μουσουλμάνοι ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Ινδονησίας, του Πακιστάν, της Τουρκίας, της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων θα συναντηθούν σήμερα με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για να συζητήσουν την εγκατάσταση μιας ειρηνευτικής δύναμης στη Γάζα.
Και όλα αυτά, ενώ στην ίδια τη Γάζα συνεχίζονται οι ισραηλινές επιδρομές με δεκάδες νεκρούς, καθημερινά. Με τους νεκρούς αμάχους να έχουν ξεπεράσει τους 65.000 από την αρχή του χρόνου.
Η σιωπή της Αθήνας
Και η επίσημη Ελλάδα; Ποια ήταν μέχρι τώρα η αντίδραση του καθ` ύλην αρμοδίου, υπουργού των Εξωτερικών; Ο Γιώργος Γεραπετρίτης δεν είπε λέξη για τη Γάζα ή την Μέση Ανατολή γενικότερα, μιλώντας στην έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με απειλές για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
Πολύ σωστά, ο υπουργός Εξωτερικών, τόνισε ότι «επιτακτικό καθήκον μας είναι να εντείνουμε την επαγρύπνηση και τις προσπάθειές μας με στόχο την αντιμετώπιση και ανάσχεση αυτών των προκλήσεων, τη θωράκιση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και την αποφυγή της κλιμάκωσης. Μόνο έτσι θα είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον του Συμβουλίου Ασφαλείας».
Η Μέση Ανατολή όμως; Οι συνεχιζόμενες σφαγές στη Γάζα; Δεν απειλούν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια; Δεν είναι βασικό καθήκον του Συμβουλίου Ασφαλείας, μέλος του οποίου είναι και η Ελλάδα;
Πολύ σωστά, ο κ. Γεραπετρίτης κάλεσε «για μια ακόμη φορά, τη Ρωσία να σταματήσει την ένοπλη επιθετικότητά της». Και το Ισραήλ; Για την ελληνική διπλωματία, για τη Ρωσία είναι… Δευτέρα και για το Ισραήλ… Τρίτη;
Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει…
Σε ό,τι αφορά την αναγνώριση της Παλαιστίνης, η Ελλάδα θεωρεί ότι η λύση είναι η ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους, στα προ του 1967 σύνορα. Αλλά, «το ζήτημα είναι ο χρονισμός. Θεωρούμε ότι θα πρέπει η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους να έρθει στο τέλος της πολιτικής διαδικασίας και υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών», είπε ο κ. Γεραπετρίτης, μιλώντας στην ΕΡΤ.
Τι σημαίνει «χρονισμός»; Μήπως μια κομψή διπλωματική αναφορά στις Ελληνικές καλένδες; Όπως λέει ο σοφός λαός, «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, πέντε μέρες κοσκινίζει».
Γιατί είναι σαφές ότι και να ολοκληρωθεί η πολιτική διαδικασία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, δεν πρόκειται να δεχθούν την ύπαρξη Παλαιστινιακού κράτους.
Αλλωστε, η αναγνώριση της Παλαιστίνης ως πλήρους κράτους μέλους του ΟΗΕ παραμένει απίθανη, καθώς αυτό θα απαιτούσε την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας και το βέτο των ΗΠΑ είναι σχεδόν βέβαιο.
Ο Νετανιάχου είναι σαφής ως προς την αποφασιστικότητά του να αποτρέψει ένα παλαιστινιακό κράτος με κάθε κόστος. Η κυβέρνησή του επιδιώκει με ζήλο τις απελάσεις και τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς και την κατασκευή νέων εβραϊκών οικισμών στη Δυτική Όχθη. Αυτός και οι Μεσσιανιστές εταίροι του στον κυβερνητικό συνασπισμό ονειρεύονται ένα Μεγάλο Ισραήλ που θα εκτείνεται τουλάχιστον από τον ποταμό Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν θέση σε αυτό το Μεσσιανικό όραμα.
Ιερός στόχος
Η λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία έχει προ πολλού πεθάνει — η τελευταία φορά που το Ισραήλ καταδέχτηκε να διαπραγματευτεί με τους Παλαιστίνιους ήταν πριν από 10 χρόνια. Ωστόσο, ο στόχος μιας λύσης δύο κρατών είναι ιερός και με βάση το διεθνές δίκαιο, σωστός.
Προς το παρόν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, εάν οι Παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα εδάφη δεν θέλουν να ζουν υπό ισραηλινή κυριαρχία για πάντα.
Για αυτό και οι διμερείς αναγνωρίσεις στέλνουν ένα ισχυρό μήνυμα. Αποτελούν μέσο πίεσης για ένα δίκαιο αίτημα. Ειδικά από τους πιο ισχυρούς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών –και μάλιστα από Αγγλοσαξονικές χώρες, όπως η Βρετανία, η Αυστραλία και εν μέρει ο Καναδάς.
Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται όμως να ταχθεί με τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Μια πλευρά, στην οποία μετέχει η συντριπτική πλειοψηφία των 193 χωρών μελών του ΟΗΕ.
Ο ίδιος ο Νετανιάχου προκάλεσε άλλωστε το κύμα αναγνώρισης της Παλαιστίνης.
Οσο και αν είναι κατανοητό πως η Ελλάδα διατηρεί στενή στρατηγική σχέση με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, λόγω… Τουρκίας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η διεθνής απομόνωση της χώρας. Γιατί κάποια στιγμή, η Τουρκία θα τα βρει με το Ισραήλ-ο Νετανιάχου δεν θα είναι αιώνιος πρωθυπουργός-και τότε θα την πληρώσουν τα…βατράχια.
Οσο και αν είναι κατανοητό πως η Ελλάδα διατηρεί στενή στρατηγική σχέση με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, λόγω… Τουρκίας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η διεθνής απομόνωση της χώρας. Γιατί κάποια στιγμή, η Τουρκία θα τα βρει με το Ισραήλ-ο Νετανιάχου δεν θα είναι αιώνιος πρωθυπουργός-και τότε θα την πληρώσουν τα…βατράχια.
Μιχάλης Ψύλος / Ναυτεμπορική
