Συνέχεια στην αντιπαράθεση με την «Εφ.Συν.» από τον Κώστα Βαξεβάνη και το «Documento». Ο εκδότης του «Documento» καταλόγισε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» «κλοπή» ή «αντιγραφή» ρεπορτάζ του «D» που είχε δημοσιευτεί στις 13 Ιουλίου, στην κυριακάτικη έντυπη έκδοσή του. Η ΕφΣυν απάντησε κάνοντας λόγο για απρέπεια και για χαιρέκακη αντισυναδελφικότητα και ανηθικότητα (δείτε ΕΔΩ).
Ο Βαξεβάνης επανήλθε μέσω κειμένου στο Documento αναφέροντας ότι η ΕφΣυν θα μπορούσε να απαντήσει ότι έγινε λάθος ή οτιδήποτε σχετικό αλλά δεν το έκανε. Μάλιστα κάνει συγκρίσεις σχετικά με το ποιος έχει τις περισσότερες μηνύσεις και αγωγές και ποιος έχει τα καλύτερα ρεπορτάζ, έρευνες κλπ... Αναφέρει οτι το «Documento» διώκεται από την κυβέρνηση με κόψιμο της διαφήμισης, με μηνύσεις, με δολοφονία χαρακτήρων, με φορολογικούς ελέγχους, με οργανωμένη επίθεση από τρολ, ενώ η «Εφ.Συν.» δεν τα έχει υποστεί όλα αυτά ή κάποια από αυτά...
Ακολουθεί το κείμενο στο Documento υπό τον τίτλο
«Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε… συνεταιριστικά»:
"Η «Εφημερίδα των Συντακτών» έκανε την απρέπεια να αντιγράψει πρωτοσέλιδη έρευνα του Documento που αφορούσε τα «βοσκοτόπια» της οικογένειας του Αντιπροέδρου της Βουλής Αθ. Μπούρα. Έκανε και την κουτοπονηριά να βάλει σε παρένθεση ότι το Documento έχει κάνει εκτενές ρεπορτάζ για το θέμα, δήθεν για να μην μας αδικήσει. Η πραγματικότητα είναι ότι αντέγραψε το ρεπορτάζ μας, έβαλε και τις σχετικές σάλτσες για να καλυφθεί η κλοπή και το παρουσίασε σε πρωτοσέλιδο σαν να ήταν η μεγάλη έρευνα της ΕφΣυν. Η πραγματικότητα επίσης είναι, ότι οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα του Documento, απάντησαν σκληρά σε αυτή την λαθροχειρία.
Η ΕφΣυν θα μπορούσε να απαντήσει ότι έγινε λάθος ή οτιδήποτε σχετικό. Δεν το έκανε αλλά απάντησε ζητώντας και τα ρέστα, θυμίζοντας ότι είναι μια ταλαιπωρημένη «συνεταιριστική εφημερίδα» που χτυπιέται αυτή τη φορά από το Documento. Για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία, θα το θέσουμε με τρόπο που θα αναγκαστούν να καταλάβουν οι συνάδελφοι που υπερασπίστηκαν την απρέπεια και την λογοκλοπή των συναδέλφων τους προσφεύγοντας στη θυματοποίηση.
Το Documento δίνει σκληρή δημοσιογραφική μάχη απέναντι και στην εξουσία και τις μεθόδους της. Καταφέρνει να δίνει το στίγμα της ερευνητικής δημοσιογραφίας που στέκεται στο ύψος της παρά τις επιθέσεις. Στις επιθέσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται: Κόψιμο διαφήμισης με εντολή Μητσοτάκη (την εποχή που η ΕφΣυν δημοσίευε προεκλογικά φυλλάδια του Μητσοτάκη),
Πάνω από 150 μηνύσεις και αγωγές (και όχι δύο ή τρεις όπως η ΕφΣυν)
Αποκλεισμό από τη λίστα Πέτσα (τιμή μας και καμάρι μας αλλά η ΕφΣυν δεν αποκλείστηκε),
Δολοφονία χαρακτήρα των δημοσιογράφων της (ο πρωθυπουργός αποκάλεσε τον εκδότη του Documento εγκληματία μέσα στη Βουλή και σε συνέντευξή του στους Sunday Times ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ για Ρωσικές χρηματοδοτήσεις. Ουδέποτε η ΕφΣυν δέχθηκε τέτοιες άθλιες επιθέσεις. Ευτυχώς φυσικά αλλά η κυβερνητική πρακτική απέναντι στο Documento δείχνει ποιος εκπροσωπεί την ενοχλητική δημοσιογραφία)
Στημένος φορολογικός έλεγχος με ανώνυμες επιστολές που οδήγησε σε πρόστιμα μισού εκατομμυρίου. (Όταν γνωστοποιήσαμε επίσημα στην ΕφΣυν ότι οι ανώνυμες επιστολές αποτελούν παρακρατική τακτική και την ενημερώσαμε ότι υπάρχουν και για τους ίδιους τέτοιες επιστολές για δήθεν διακίνηση μαύρου χρήματος, δεν θέλησαν να καταγγείλουμε μαζί το παρακράτος. Όταν επίσης ζητήσαμε να μας δώσουν και δικά τους τιμολόγια στα οποία φαινόταν ότι οι εκπτώσεις στη διαφήμιση είναι πάγια πρακτική και όχι παράνομη ενέργεια σφύραγαν… συνεταιριστικά)
Οργανωμένη επίθεση τρολς στο διαδίκτυο στοχευμένη σε δημοσιογράφους μας για να τους εξοντώσουν (με τέτοιες επιθέσεις δεν τίμησαν την ΕφΣυν)
Παρά αυτές και άλλες επιθέσεις στεκόμαστε όρθιοι. Σημειωτέο ότι δεν είχαμε ποτέ χρηματοδοτήσεις από φίλιους επιχειρηματίες με φροντίδα και εντολή φίλιων κυβερνήσεων. Οι εργαζόμενοι πληρώνονται στην ώρα τους με τον μισθό τους και όχι με εφευρέσεις κουπονιών ή σακούλας. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος, πως μια εφημερίδα η οποία βρίσκεται όπως λέει στο μετερίζι της ενημέρωσης παλεύοντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, θα σεβόταν τους συναδέλφους στο Documento αλλά και την ιδιοκτησία που στέκεται με τον τρόπο που στέκεται.
Είμαστε ερευνητική εφημερίδα η οποία έχει αποκαλύψει σχεδόν το σύνολο των σκανδάλων τα τελευταία οκτώ χρόνια. Δεν έχουμε την ανάγκη, ούτε θεωρούμε ότι πρέπει να διαγκωνιστούμε ή να ανταγωνιστούμε οποιονδήποτε. Όπως γράφει ο Guardian ζητώντας την ενίσχυση των αναγνωστών του «η έρευνα κοστίζει». Είναι μεγάλη αλήθεια. Το Documento δίνει μεγάλο τμήμα των εσόδων του για να χρηματοδοτεί την έρευνα η οποία στοιχίζει ακριβά. Δεν γεμίζει τις σελίδες του με αναλύσεις αποψολόγων ούτε ξεγελάει τους αναγνώστες με ρεπορτάζ άλλων. Δημοσιογραφεί σκληρά και αυτός είναι ο λόγος που έχει πολλούς φίλους και ακόμη πιο πολλούς εχθρούς. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τους μικρόψυχους του κλάδου που ανταποκρίνονται σε αυτό που είχε πει ο Καμύ:
«Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει».
Είμαστε λοιπόν εδώ και κάνουμε αυτό που πρέπει, τη δουλειά μας. Κανένας δεν μπορεί να την κλέβει. Δεν είναι θέμα μόνο δεοντολογίας αλλά και επιχειρηματικής. Οι συνάδελφοι της ΕφΣυν οι οποίοι είναι απλήρωτοι 5 μήνες, έπρεπε να το καταλαβαίνουν αυτό. Και ταυτόχρονα θα έπρεπε να εκτιμούν το γεγονός ότι μια άλλη εφημερίδα πληρώνει για να υπάρχει έρευνα και πρωτογενές ρεπορτάζ.
Το επίθετο «συνεταιριστική εφημερίδα» που τόσο πολύ προβάλουν, δεν αλλάζει τους επιχειρηματικούς όρους, ούτε και τους ηθικούς κανόνες. Δεν μας ενδιαφέρει αν η εφημερίδα προτάσσει το «συνεταιριστική» ή αν θα εμφανιστεί ως «κολεκτίβα» ή «συλλογικότητα», για να εξασφαλίσει το κοινό της. Μας ενδιαφέρει να μην μας κλέβει τα ρεπορτάζ για τα οποία κάποιοι πληρώνονται για να τα κάνουν. Η κλοπή δεν δικαιολογείται με θυματοποίηση και εύηχα επίθετα της επιχείρησης που εκδίδει κάποιο φύλλο. Και εμείς στο Documento συνεταιρισμός είμαστε αλλά άλλου τύπου. Ανθρώπων που στέκονται όρθιοι για να κάνουν δημοσιογραφία. Επίσης είμαστε επιχείρηση
ΥΓ: Ο δημοσιογράφος που επικαλέστηκε τα 42 χρόνια του στο επάγγελμα καλώντας να σεβαστούμε την εμπειρία του να ξανακάνει τον λογαριασμό γιατί προκύπτει πως έχει περισσότερα χρόνια από τον πιο ηλικιωμένο στο Documento. Και είμαστε πολλοί.
ΥΓ 2: Καλή επιτυχία στην μισοσυνεταιριστική πλέον εφημερίδα μετά την εξαγορά του 50% από γνωστό επιχειρηματία."
Η ΕφΣυν θα μπορούσε να απαντήσει ότι έγινε λάθος ή οτιδήποτε σχετικό. Δεν το έκανε αλλά απάντησε ζητώντας και τα ρέστα, θυμίζοντας ότι είναι μια ταλαιπωρημένη «συνεταιριστική εφημερίδα» που χτυπιέται αυτή τη φορά από το Documento. Για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία, θα το θέσουμε με τρόπο που θα αναγκαστούν να καταλάβουν οι συνάδελφοι που υπερασπίστηκαν την απρέπεια και την λογοκλοπή των συναδέλφων τους προσφεύγοντας στη θυματοποίηση.
Το Documento δίνει σκληρή δημοσιογραφική μάχη απέναντι και στην εξουσία και τις μεθόδους της. Καταφέρνει να δίνει το στίγμα της ερευνητικής δημοσιογραφίας που στέκεται στο ύψος της παρά τις επιθέσεις. Στις επιθέσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται: Κόψιμο διαφήμισης με εντολή Μητσοτάκη (την εποχή που η ΕφΣυν δημοσίευε προεκλογικά φυλλάδια του Μητσοτάκη),
Πάνω από 150 μηνύσεις και αγωγές (και όχι δύο ή τρεις όπως η ΕφΣυν)
Αποκλεισμό από τη λίστα Πέτσα (τιμή μας και καμάρι μας αλλά η ΕφΣυν δεν αποκλείστηκε),
Δολοφονία χαρακτήρα των δημοσιογράφων της (ο πρωθυπουργός αποκάλεσε τον εκδότη του Documento εγκληματία μέσα στη Βουλή και σε συνέντευξή του στους Sunday Times ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ για Ρωσικές χρηματοδοτήσεις. Ουδέποτε η ΕφΣυν δέχθηκε τέτοιες άθλιες επιθέσεις. Ευτυχώς φυσικά αλλά η κυβερνητική πρακτική απέναντι στο Documento δείχνει ποιος εκπροσωπεί την ενοχλητική δημοσιογραφία)
Στημένος φορολογικός έλεγχος με ανώνυμες επιστολές που οδήγησε σε πρόστιμα μισού εκατομμυρίου. (Όταν γνωστοποιήσαμε επίσημα στην ΕφΣυν ότι οι ανώνυμες επιστολές αποτελούν παρακρατική τακτική και την ενημερώσαμε ότι υπάρχουν και για τους ίδιους τέτοιες επιστολές για δήθεν διακίνηση μαύρου χρήματος, δεν θέλησαν να καταγγείλουμε μαζί το παρακράτος. Όταν επίσης ζητήσαμε να μας δώσουν και δικά τους τιμολόγια στα οποία φαινόταν ότι οι εκπτώσεις στη διαφήμιση είναι πάγια πρακτική και όχι παράνομη ενέργεια σφύραγαν… συνεταιριστικά)
Οργανωμένη επίθεση τρολς στο διαδίκτυο στοχευμένη σε δημοσιογράφους μας για να τους εξοντώσουν (με τέτοιες επιθέσεις δεν τίμησαν την ΕφΣυν)
Παρά αυτές και άλλες επιθέσεις στεκόμαστε όρθιοι. Σημειωτέο ότι δεν είχαμε ποτέ χρηματοδοτήσεις από φίλιους επιχειρηματίες με φροντίδα και εντολή φίλιων κυβερνήσεων. Οι εργαζόμενοι πληρώνονται στην ώρα τους με τον μισθό τους και όχι με εφευρέσεις κουπονιών ή σακούλας. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος, πως μια εφημερίδα η οποία βρίσκεται όπως λέει στο μετερίζι της ενημέρωσης παλεύοντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, θα σεβόταν τους συναδέλφους στο Documento αλλά και την ιδιοκτησία που στέκεται με τον τρόπο που στέκεται.
Είμαστε ερευνητική εφημερίδα η οποία έχει αποκαλύψει σχεδόν το σύνολο των σκανδάλων τα τελευταία οκτώ χρόνια. Δεν έχουμε την ανάγκη, ούτε θεωρούμε ότι πρέπει να διαγκωνιστούμε ή να ανταγωνιστούμε οποιονδήποτε. Όπως γράφει ο Guardian ζητώντας την ενίσχυση των αναγνωστών του «η έρευνα κοστίζει». Είναι μεγάλη αλήθεια. Το Documento δίνει μεγάλο τμήμα των εσόδων του για να χρηματοδοτεί την έρευνα η οποία στοιχίζει ακριβά. Δεν γεμίζει τις σελίδες του με αναλύσεις αποψολόγων ούτε ξεγελάει τους αναγνώστες με ρεπορτάζ άλλων. Δημοσιογραφεί σκληρά και αυτός είναι ο λόγος που έχει πολλούς φίλους και ακόμη πιο πολλούς εχθρούς. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τους μικρόψυχους του κλάδου που ανταποκρίνονται σε αυτό που είχε πει ο Καμύ:
«Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει».
Είμαστε λοιπόν εδώ και κάνουμε αυτό που πρέπει, τη δουλειά μας. Κανένας δεν μπορεί να την κλέβει. Δεν είναι θέμα μόνο δεοντολογίας αλλά και επιχειρηματικής. Οι συνάδελφοι της ΕφΣυν οι οποίοι είναι απλήρωτοι 5 μήνες, έπρεπε να το καταλαβαίνουν αυτό. Και ταυτόχρονα θα έπρεπε να εκτιμούν το γεγονός ότι μια άλλη εφημερίδα πληρώνει για να υπάρχει έρευνα και πρωτογενές ρεπορτάζ.
Το επίθετο «συνεταιριστική εφημερίδα» που τόσο πολύ προβάλουν, δεν αλλάζει τους επιχειρηματικούς όρους, ούτε και τους ηθικούς κανόνες. Δεν μας ενδιαφέρει αν η εφημερίδα προτάσσει το «συνεταιριστική» ή αν θα εμφανιστεί ως «κολεκτίβα» ή «συλλογικότητα», για να εξασφαλίσει το κοινό της. Μας ενδιαφέρει να μην μας κλέβει τα ρεπορτάζ για τα οποία κάποιοι πληρώνονται για να τα κάνουν. Η κλοπή δεν δικαιολογείται με θυματοποίηση και εύηχα επίθετα της επιχείρησης που εκδίδει κάποιο φύλλο. Και εμείς στο Documento συνεταιρισμός είμαστε αλλά άλλου τύπου. Ανθρώπων που στέκονται όρθιοι για να κάνουν δημοσιογραφία. Επίσης είμαστε επιχείρηση
ΥΓ: Ο δημοσιογράφος που επικαλέστηκε τα 42 χρόνια του στο επάγγελμα καλώντας να σεβαστούμε την εμπειρία του να ξανακάνει τον λογαριασμό γιατί προκύπτει πως έχει περισσότερα χρόνια από τον πιο ηλικιωμένο στο Documento. Και είμαστε πολλοί.
ΥΓ 2: Καλή επιτυχία στην μισοσυνεταιριστική πλέον εφημερίδα μετά την εξαγορά του 50% από γνωστό επιχειρηματία."
