“Ω Θεέ μου, έγινα η μάνα μου”!
Γιατί πρότεινες στο κομενάκι “ζακέτα να πάρει”, γιατί ζήταγες απ’ τα φιλαράκια να βγάλουν τα παπούτσια τους πριν μπουν στο σπίτι, γιατί όπως έβγαινε ο συγκάτοικος απ’ την κουζίνα άπλωνες ασυναίσθητα το χέρι κι έσβηνε το φως. Αυτό το τελευταίο ειδικά νομίζω ότι έχει διαχρονικό σουξέ, πρέπει να το συνέχισαν σε παραλλαγές και οι επόμενες γενιές συνδυασμένο με άφθονο γέλιο. Εξαιρούνται οι μιλένιαλς, μιας και το χιούμορ γι’ αυτούς είναι άγνωστη λέξη. Ιτ χαρτς δέιρ φίλινγκς…
Τέλος πάντων, η φάση με το διακόπτη είχε πάντοτε πλάκα όχι μόνο λόγω μάνας αλλά και γιατί συμβόλιζε την μεγάλη αλλαγή από την Ελλάδα της στέρησης και της φτώχειας, στην Ελλαδάρα της αφθονίας και της σπατάλης.
Στην πρώτη περίπτωση πορευόμαστε σεμνά και ταπεινά, στη δεύτερη δεν μασάγαμε τίποτα απολύτως, ο κόσμος ήταν δικός μας και το πορτοφόλι τιγκαρισμένο.
Ναι ρε, θ’ το αφήσω ανοιχτό το φως, ως ένδειξη αντίστασης στην καρμιριά και την τσιφουτιά του χτες, σιγά που θα υπολογίσω πέντε δεκάρες στην Ισχυρή Ελλάδα του Εορτοδάνειου και του Διακοποδάνειου.
Για να μας πατσαβουριάσει το Καστελλόριζο…
Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους και όλες, βλέπε Μνημόνια, βλέπε αφραγκίες, βλέπε διακοπές ρεύματος αράδα. Μικρό μπρέηκ με Σκουρλέτη στο τιμόνι (ας του πιστώσουμε και κάτι, το αξίζει!), επιστροφή ύστερα στην “κανονικότητα”, σπάει αυγά ο Κωστής, αποχαλινώνεται η ΔΕΗ, απελευθερώνεται η αγορά ενέργειας, βρίσκεσαι ξαφνικά τα λεφτά που πλήρωνες για δύο μήνες ρεύμα να τα πληρώνεις για έναν και να ξεφορτώνεσαι με ζημιά τα περισσευούμενα φορτία της “πράσινης ανάπτυξης”.
Ως και η “Καθημερινή” έβγαλε καντήλες, που δεν της λες και όργανο της Ποσαδικής Διεθνούς. Όσο για τον Ογκουνσότο, δεν το συζητώ καν…
Στο δια ταύτα, όμως.
Στο δια ταύτα, η συγχωρεμένη η μανούλα που σε κυνηγούσε αχαΐρευτε από δωμάτιο σε δωμάτιο για να σβήνει το φως παίρνει πλέον την εκδίκηση της. Γιατί;
Ορίστε τι λέει το ρεπορτάζ:
“Κατά 40% αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές καταναλωτών ηλεκτρικού ρεύματος προς τους παρόχους το 2024, φθάνοντας σε επίπεδα-ρεκόρ, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ΡΑΑΕΥ για τη λιανική αγορά ενέργειας. Το συνολικό ύψος των ανεξόφλητων χρεών ανήλθε σε 3,4 δισ. ευρώ, έναντι 2,4 δισ. το 2023, με περισσότερο από το ένα τρίτο των παροχών –δηλαδή 2,7 εκατομμύρια σε σύνολο περίπου 7,2 εκατομμυρίων– να εμφανίζει εκκρεμότητες πληρωμής. Το φαινόμενο αποδίδεται κυρίως στη συστηματική πρακτική ορισμένων καταναλωτών να αλλάζουν πάροχο χωρίς να εξοφλούν τους προηγούμενους λογαριασμούς τους, αξιοποιώντας την ευελιξία που προσφέρει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο”.Προσέξτε τη φράση κλειδί: “Αξιοποιώντας την ευελιξία που προσφέρει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο”.
Αν το είχε ξέφραγο το αμπέλι ο φίλος μου ο Πάνος, θα ήταν κατσαπλιάς που εχθρεύεται την επιχειρηματικότητα. Τώρα που κάνει τα στραβά μάτια η γαλάζια κυβέρνηση, νταξ ρε μπρο δεν θα αφήσουμε χωρίς ρεύμα ένα μύριο κόζμο.
Ως την ώρα, βέβαια, που θα βαρέσουν τα τέλια από την πάλαι ποτέ φιλοπρόοδη και νυν φιλοπόλεμη Ευρώπη και η νομοθεσία θα “εναρμονισθεί” (πόσο εύηχη λέξη, κυρία Διαμαντοπούλου μου!) με τις ντιρεκτίβες της γηραιάς ηπείρου. Αρκεί να είναι μακριά απ’ την προεκλογική περίοδο, για να μην καταλήξει με υπογλώσσια ο Σταν…
Υ.Γ. : Όσον αφορά στις γελοιότητες με τον Παρθενώνα και τον οίκο αθλητικών ειδών, θα καταθέσω απλώς κάτι που είχα ποστάρει πέρυσι: Όλη η περιουσία της Ελλάδας, δέκα μάρμαρα είναι. Αν δεν καταφέρνουμε να τα αγκαλιάσουμε, μπορούμε τουλάχιστον να μην τα ξεφτιλίζουμε;
Χρήστος Ξανθάκης