Με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ελληνικών μέσων ενημέρωσης ασχολείται σε πρόσφατο ρεπορτάζ του ο Γκερντ Χέλερ, ανταποκριτής του Γερμανικού Δημοσιογραφικού Δικτύου (RND) στην Αθήνα, με αφορμή τη χαμηλή κατάταξη της Ελλάδας στις λίστες για την ελευθερία του Τύπου ανά τον κόσμο.
«Διεθνώς υπάρχει ολοένα μεγαλύτερη κριτική γύρω από την ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης στην Ελλάδα. Και όπως είχαν καταδείξει και στην τελευταία σχετική λίστα τους οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα στις αρχές Μαΐου, η Ελλάδα είναι τελευταία μεταξύ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα».
Όπως εξηγεί ακόμη ο δημοσιογράφος, επικαλούμενος και εκτιμήσεις του Ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ, στο ελληνικό δημοσιογραφικό τοπίο με τα εκατοντάδες ΜΜΕ «η δομή μοιάζει με μία ολιγαρχία», όπου τα περισσότερα μέσα «δεν επηρεάζουν με κανέναν τρόπο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης» και ταυτοχρόνως τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης «ελέγχονται από ισχυρούς και πλούσιους επιχειρηματίες με μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική σφαίρα επιρροής».
Ο Γερμανός ανταποκριτής κάνει μάλιστα ρητή μνεία στον Δημήτρη Μελισσανίδη, την οικογένεια Κυριακού, την οικογένεια Βαρδινογιάννη, τον Ιωάννη Αλαφούζο, τον Βαγγέλη Μαρινάκη αλλά και τον Ιβάν Σαββίδη.
Τα ελληνικά ΜΜΕ δεν είναι κερδοφόρα. Όμως «οι μεγιστάνες των μέσων ενημέρωσης δεν ενδιαφέρονται πρωτίστως να βγάλουν χρήματα. Αυτό που τους απασχολεί είναι η πολιτική επιρροή, την οποία μπορούν να ασκήσουν μέσω των μέσων ενημέρωσής τους […]
Το ίδιο επιδιώκουν και μέσω των αθλητικών συλλόγων που ελέγχουν, οι οποίοι έχουν εκατομμύρια οπαδούς. Έτσι, εξασφαλίζουν τεράστια κοινωνική προβολή, η οποία με τη σειρά της μεταφράζεται επίσης σε διεύρυνση της πολιτικής τους επιρροής».
Ο δημοσιογράφος του RND τονίζει τέλος πως το τελευταίο διάστημα «αυξάνεται και η κριτική εναντίον της κυβέρνησης, μιας και η ΕΡΤ και το ΑΠΕ-ΜΠΕ υπάγονται απευθείας στον έλεγχο πρωθυπουργού. Και όποιος θελήσει να αναζητήσει στα κρατικά μέσα ενημέρωσης ρεπορτάζ ή σχόλια αρνητικά για την κυβέρνηση, θα ψάξει μάταια».
Πηγή DW, Γιώργος Πασσάς
