του Γιάννη Παντελάκη (fb)
Οι διαχειριστές του καναλιού διαθέτουν ένα ακόμα τηλεοπτικό σταθμό και παρότι ως πρόσωπα παραμένουν σχετικά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας φαίνεται να γνωρίζουν καλά το παιχνίδι στο χώρο των media.
Διαθέτουν και το Action 24 το οποίο σε αντίθεση με το Attica tv γέρνει υπερβολικά υπερ της κυβέρνησης, όπως και η μεγάλη πλειονότητα των τηλεοπτικών σταθμών.
Οι καλές δουλειές έτσι γίνονται, αγοράζεις δυο κανάλια, το ένα κάνει αντιπολίτευση, το άλλο συμπολίτευση και σε κάθε κυβερνητική αλλαγή είσαι μέσα. Υπάρχει και μια δεύτερη επιλογή βέβαια, αγοράζεις ένα τηλεοπτικό κανάλι και μερικές εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και ιστοσελίδες και κάθε φορά ανάλογα με τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη και όχι την πραγματικότητα, τα στρέφεις προς τα εκεί που θέλεις. Σήμερα κάνεις κριτική στην εξουσία, αύριο την αποθεώνεις. Την ίδια εξουσία μέσα από τα ίδια ΜΜΕ.
Οι επιχειρηματίες Μπάκος - Καυμενάκης-Εξάρχου, προτίμησαν την εξαγορά μεγάλων ιστοσελίδων και δυο τηλεοπτικών σταθμών. Ένα δεξιό, έναν μη δεξιό. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο ανακαλύπτεις ότι δεν είναι απλά κάποιοι εφοπλιστές αλλά έχουν τράπεζες, εταιρείες ενέργειες, κατασκευαστικές εταιρείες και γενικά κινούνται σε πολλούς επιχειρηματικούς τομείς που κάποιοι έχουν μικρή ή μεγάλη εξάρτηση από την εξουσία.
Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Για παράδειγμα αν έχεις μια κατασκευαστική εταιρεία και διεκδικείς ένα μεγάλο δημόσιο έργο (που συνήθως γίνεται με δημόσιο χρήμα) αν διαθέτεις παράλληλα και κάποια ΜΜΕ πιέζεις όπου πρέπει και παίρνεις πιο εύκολα το έργο. Ο μακαρίτης Μπόμπολας του Εθνους, του MEGA και του Ακτωρα ήταν η πιο χαρακτηριστική περίπτωση.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ίσως πως ο Κ. Καραμανλής (ο κουρασμένος), είχε επιχειρήσει κάτι τολμηρό ιδιαίτερα για έναν συντηρητικό πολιτικό. Είχε φέρει τον νόμο για τον ‘’βασικό μέτοχο´´ που προέβλεπε πως δεν μπορεί επιχειρηματίες που έχουν δραστηριότητες οι οποίες συνδέονται με το δημόσιο να έχουν στην κατοχή τους και ΜΜΕ. Νταβατζήδες τους είχε ονομάσει. Ο νόμος δεν είχε καλή τύχη με αποτέλεσμα να γιγαντωθεί το φαινόμενο και η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ να ανήκουν στους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες που κάνουν και δουλειές με το δημόσιο.
Το επιχείρημα για το κλείσιμο του Attica tv υποτίθεται είναι η συχνότητα η οποία ανήκει στον δήμο Ασπροπύργου με τον οποίο οι έως τώρα ιδιοκτήτες δεν τα βρήκαν για συνέχιση χρησιμοποίησης της για οικονομικούς λόγους. Η οικονομική επιφάνεια των επιχειρηματιών είναι τόσο μεγάλη που όταν ακούς κάτι τέτοιο (20 χιλ. ευρώ τον μήνα έδιναν) σε πιάνει ένας μικρός βήχας. Και μόλις βήξεις σκέφτεσαι ότι μια τηλεοπτική συχνότητα υπήρχε που δεν υμνούσε την κυβέρνηση και αυτή παύει να υπάρχει. Βήξτε όσο θέλετε και σκεφτείτε ό,τι θέλετε.
Στο Attica tv εργαζόντουσαν περίπου 100 άνθρωποι, οι μισοί δημοσιογράφοι και μάλιστα από τους νέους και καλούς που διαθέτει η χώρα. Από αύριο θα ψάχνουν για δουλειά με αξιοπρεπείς, από όλες τις απόψεις, όρους, μακάρι να τους συμβεί αν και οι ίδιοι γνωρίζουν καλά ότι θα δυσκολευτούν ιδιαίτερα. Γνωρίζουν ακόμα πως η δημοσιογραφία που έκαναν ανταμειβόταν όλο και από περισσότερους θεατές οι οποίοι είχαν ανάγκη από εκπομπές και δελτία ειδήσεων που δεν υμνούν την κυβέρνηση με ένα γλοιώδη τρόπο. Η τηλεθέαση του Attica tv ήταν αξιοζήλευτη ανάμεσα σε αυτά που λέγονται μικρά ή τοπικά κανάλια και είχε μια συνεχή ανοδική πορεία.
Η τύχη των εργαζόμενων είναι θέμα που αφορά τους ίδιους και γενικότερα τον χώρο των ΜΜΕ. Το κλείσιμο ενός τηλεοπτικού σταθμού που δεν λιβάνιζε την κυβέρνηση, δεν θεωρούσε τον πρωθυπουργό Μωυσή και γενικότερα αναδείκνυε αυτά που συνέβαιναν, μας αφορά όλους και ιδιαίτερα την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Δεν κλείνει ένα σούπερ μάρκετ αλλά ένα ΜΜΕ, ένα κανάλι που έλεγε αυτά που δεν λένε οι άλλοι και τα οποία η κοινωνία και η δημοκρατία έχει ανάγκη κάποιοι να τα λένε...
Οι καλές δουλειές έτσι γίνονται, αγοράζεις δυο κανάλια, το ένα κάνει αντιπολίτευση, το άλλο συμπολίτευση και σε κάθε κυβερνητική αλλαγή είσαι μέσα. Υπάρχει και μια δεύτερη επιλογή βέβαια, αγοράζεις ένα τηλεοπτικό κανάλι και μερικές εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και ιστοσελίδες και κάθε φορά ανάλογα με τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη και όχι την πραγματικότητα, τα στρέφεις προς τα εκεί που θέλεις. Σήμερα κάνεις κριτική στην εξουσία, αύριο την αποθεώνεις. Την ίδια εξουσία μέσα από τα ίδια ΜΜΕ.
Οι επιχειρηματίες Μπάκος - Καυμενάκης-Εξάρχου, προτίμησαν την εξαγορά μεγάλων ιστοσελίδων και δυο τηλεοπτικών σταθμών. Ένα δεξιό, έναν μη δεξιό. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο ανακαλύπτεις ότι δεν είναι απλά κάποιοι εφοπλιστές αλλά έχουν τράπεζες, εταιρείες ενέργειες, κατασκευαστικές εταιρείες και γενικά κινούνται σε πολλούς επιχειρηματικούς τομείς που κάποιοι έχουν μικρή ή μεγάλη εξάρτηση από την εξουσία.
Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Για παράδειγμα αν έχεις μια κατασκευαστική εταιρεία και διεκδικείς ένα μεγάλο δημόσιο έργο (που συνήθως γίνεται με δημόσιο χρήμα) αν διαθέτεις παράλληλα και κάποια ΜΜΕ πιέζεις όπου πρέπει και παίρνεις πιο εύκολα το έργο. Ο μακαρίτης Μπόμπολας του Εθνους, του MEGA και του Ακτωρα ήταν η πιο χαρακτηριστική περίπτωση.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ίσως πως ο Κ. Καραμανλής (ο κουρασμένος), είχε επιχειρήσει κάτι τολμηρό ιδιαίτερα για έναν συντηρητικό πολιτικό. Είχε φέρει τον νόμο για τον ‘’βασικό μέτοχο´´ που προέβλεπε πως δεν μπορεί επιχειρηματίες που έχουν δραστηριότητες οι οποίες συνδέονται με το δημόσιο να έχουν στην κατοχή τους και ΜΜΕ. Νταβατζήδες τους είχε ονομάσει. Ο νόμος δεν είχε καλή τύχη με αποτέλεσμα να γιγαντωθεί το φαινόμενο και η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ να ανήκουν στους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες που κάνουν και δουλειές με το δημόσιο.
Το επιχείρημα για το κλείσιμο του Attica tv υποτίθεται είναι η συχνότητα η οποία ανήκει στον δήμο Ασπροπύργου με τον οποίο οι έως τώρα ιδιοκτήτες δεν τα βρήκαν για συνέχιση χρησιμοποίησης της για οικονομικούς λόγους. Η οικονομική επιφάνεια των επιχειρηματιών είναι τόσο μεγάλη που όταν ακούς κάτι τέτοιο (20 χιλ. ευρώ τον μήνα έδιναν) σε πιάνει ένας μικρός βήχας. Και μόλις βήξεις σκέφτεσαι ότι μια τηλεοπτική συχνότητα υπήρχε που δεν υμνούσε την κυβέρνηση και αυτή παύει να υπάρχει. Βήξτε όσο θέλετε και σκεφτείτε ό,τι θέλετε.
Στο Attica tv εργαζόντουσαν περίπου 100 άνθρωποι, οι μισοί δημοσιογράφοι και μάλιστα από τους νέους και καλούς που διαθέτει η χώρα. Από αύριο θα ψάχνουν για δουλειά με αξιοπρεπείς, από όλες τις απόψεις, όρους, μακάρι να τους συμβεί αν και οι ίδιοι γνωρίζουν καλά ότι θα δυσκολευτούν ιδιαίτερα. Γνωρίζουν ακόμα πως η δημοσιογραφία που έκαναν ανταμειβόταν όλο και από περισσότερους θεατές οι οποίοι είχαν ανάγκη από εκπομπές και δελτία ειδήσεων που δεν υμνούν την κυβέρνηση με ένα γλοιώδη τρόπο. Η τηλεθέαση του Attica tv ήταν αξιοζήλευτη ανάμεσα σε αυτά που λέγονται μικρά ή τοπικά κανάλια και είχε μια συνεχή ανοδική πορεία.
Η τύχη των εργαζόμενων είναι θέμα που αφορά τους ίδιους και γενικότερα τον χώρο των ΜΜΕ. Το κλείσιμο ενός τηλεοπτικού σταθμού που δεν λιβάνιζε την κυβέρνηση, δεν θεωρούσε τον πρωθυπουργό Μωυσή και γενικότερα αναδείκνυε αυτά που συνέβαιναν, μας αφορά όλους και ιδιαίτερα την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Δεν κλείνει ένα σούπερ μάρκετ αλλά ένα ΜΜΕ, ένα κανάλι που έλεγε αυτά που δεν λένε οι άλλοι και τα οποία η κοινωνία και η δημοκρατία έχει ανάγκη κάποιοι να τα λένε...