Αναμνήσεις από το Ρομίλντα

Πάει και ο Γεράσιμος Αγούδημος, ο «εμβληματικός» εφοπλιστής, γνωστός κυρίως στο ευρύ κοινό για τον vintage στόλο από σκυλοπνίχτες που μέχρι και πριν από μερικά χρόνια όργωναν, ληθαργικά ασθμαίνοντας, το Αιγαίο και μετά την κατάσχεσή τους έμειναν παροπλισμένοι στο λιμάνι του Πειραιά για να αναχωρήσουν για το τελευταίο τους ταξίδι το 2011 με προορισμό κάποιο διαλυτήριο πλοίων ή κάποιο εξωτικό.. λιμάνι με χαλαρούς κανόνες ακτοπλοΐας, όπου κυκλοφορούν ως φυγόδικοι με άλλη ταυτότητα, εκτελώντας ίσως τοπικά δρομολόγια όταν τους το επιτρέπει ο καιρός και το βεβαρημένο ιστορικό τους...
Ρομίλντα, Ανθή Μαρίνα, Ροδάνθη, Μιλένα, Νταλιάνα, Δήμητρα: οι «ναυαρχίδες» της GA Ferries. Στα τέσσερα τελευταία ο εκλιπών είχε δώσει τα ονόματα της συζύγου του και των τριών θυγατέρων του, ενώ το όνομα του πρώτου δεν προέρχεται από τον ομώνυμο μακρινό αστεροειδή (παρ' ότι θα μπορούσε, αν ληφθεί υπόψη ο χρόνος που έκανε για να φτάσει στους άγονους προορισμούς του) αλλά από τις πρώτες συλλαβές των τριών μεσαίων.
Τα γυναικεία ονόματα προσέδιδαν μια χάρη και μια οικειότητα που απουσίαζε από τις διάφορες «Παναγίες» αλλά και από το brand identity άλλων εταιριών. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος που ξυπνά στον κόσμο, σε όσους, τέλος πάντων, είχαν πάρει κάποτε γεύση από τη μεγαλειώδη ταλαιπωρία του «γύρου των Κυκλάδων σε 80 ημέρες» (ώρες σίγουρα), μια νοσταλγία που αρνείται πεισματικά να ακυρωθεί παρά τις μνήμες ατέλειωτης κακουχίας και ωρών που δεν πέρναγαν με τίποτα, καθώς παρατηρούσες ζαλισμένος από τις μπίρες τα νύχια σου να μεγαλώνουν και δεν θυμόσουν πού έχεις παρατήσει εκείνο το ογκώδες βιβλίο που είχες πάρει ειδικά για το ταξίδι.

- από κείμενο του Δημήτρη Πολιτάκη από το lifo.gr