Οι διαδικασίες με τις οποίες οι δημοσιογράφοι της χώρας κατέληξαν να απεργούν την Τετάρτη προκαλούν κλαυσίγελο. Αναβλητικότητα, καθυστέρηση λήψης απόφασης και την τελευταία στιγμή πανικός. Ένα απίστευτο κουβάρι παλινωδιών και διεργασιών, παρασκηνιακών και μη. Αμήχανοι συνδικαλιστές, αναποφάσιστες ηγεσίες, απορημένοι εργαζόμενοι. Μια συνδικαλιστική κολοκυθιά: Να απεργήσουμε την Πέμπτη. Όχι, ν’ απεργήσουμε την Παρασκευή. Όχι, να απεργήσουμε την Τετάρτη. Να πει η ΕΣΗΕΑ. Να πει η ΠΟΕΣΥ. Κι όλα αυτά για να αποφασίσουμε αν τον καρκίνο που μας επιτίθεται θα τον αντιμετωπίσουμε με ασπιρίνες, με ντεπόν ή με ξεμάτιασμα. Η πρόταση..
του Ασύνταχτου Τύπου κινήθηκε στο γενικότερο πλαίσιο που κατατέθηκε σε προηγούμενη ανάρτηση. Ξεκάθαρα πράγματα: 48ωρη απεργία, Τετάρτη (μαζί με όλο τον δημοσιογραφικό κλάδο) και Πέμπτη (μαζί με όλους τους εργαζόμενους). Το ενημερωτικό έλλειμμα να καλυφθεί από τους ίδιους τους απεργούς που θα πάρουν την ενημέρωση στα χέρια τους. Απεργιακά φύλλα, απεργιακά δελτία. Να ανοίξει η συζήτηση, που θα έπρεπε να έχει ήδη όχι ανοίξει, αλλά να έχει καταλήξει, για κινητοποιήσεις διαρκείας.
Η επίθεση στον κόσμο της εργασίας είναι συνολική και ολομέτωπη. Και αντί οι δημοσιογραφικές ενώσεις να είναι στις επάλξεις μαζί με όλη την κοινωνία, παίζονται παιχνίδια συσχετισμών και μικροπολιτικών συμφερόντων. Ο Ασύνταχτος Τύπος στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΜ-Θ εξέφρασε απερίφραστα την αντίθεσή του στην 24ωρη απεργία της Τετάρτης. Πρόκειται για μια τουφεκιά και μάλιστα μοναχική, ξεκομμένη από την κοινωνία. Μόνο μια απεργία την Πέμπτη, μαζί με τον πληττόμενο λαό, θα μας έβρισκε ενδεχομένως σύμφωνους.
Οι περιστάσεις απαιτούν ειλικρίνεια: Ποιος επιθυμεί μια ακόμη 24ωρη απεργία; Ποιοι βολεύονται με μιαν ακόμα εκτονωτική δράση; Ποιους εξυπηρετούν αυτούτου είδους οι κινητοποιήσεις; Τους κυβερνώντες, τους εργοδότεςκαι τα τσιράκια τους. Το δικό τους έργο διευκολύνουμε. Καιρός είναι λοιπόν ν’ αλλάξουμε τροπάρι και να τους δείξουμε τα δόντια μας.
-asyntaxtostypos
