Η Αφροδίτη Πολίτη -αλλη μια απολυμένη
χωρίς αποζημίωση και καταβολή δεδουλευμένων από την “Ελευθεροτυπία”- γράφει για τα “τύποις απεργιακά” φύλλα της Μίνωος
Γίνεται ένα απεργιακό φύλλο να εξυπηρετεί συμφέροντα της
εργοδοσίας; Μιας εργοδοσίας που δεν πληρώνει ούτε αποζημιώνει 800 και πλέον
εργαζόμενους και απολυμένους επί σχεδόν
ένα χρόνο;
Γίνεται οι υπέρμαχοι ενός ουλτρα-μνημονιακού μπίζνες-πλαν που
προβλέπει πετσόκομμα θέσεων και μισθών κατά 50% να βαφτίζονται όψιμα
απεργοί-αγωνιστές, υπογράφοντας αντιμνημονιακούς θούριους στο πλευρό της
συγκεκριμένης «εναλλακτικής» κατά τα άλλα εργοδοσίας;
Γίνεται να κυκλοφορεί
απεργιακή εφημερίδα με την ευγενή αρωγή, συναίνεση και ενθάρρυνση του
αφεντικού, που έξαφνα ανοίγει διάπλατα πόρτες, κομπιούτερ και λοιπές υποδομές,
που ως τώρα κρατούσε ερμητικά κλειδαμπαρωμένες;
Γίνεται, σε αυτή την πρωτοφανή επίδειξη οργουελιανής
αντιστροφής των εννοιών «απεργία» και «εργατικός αγώνας» να συμπαρίστανται
άνθρωποι «της τέχνης και του πνεύματος», προσωπικότητες της αριστεράς και της
προόδου, διαφόρων ηλικιών και αποχρώσεων
ριζοσπαστικότητας, με πιο τρανταχτή τη συγχαρητήρια επιστολή του προέδρου του
ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα;
Φυσικά γίνεται. Για όσους δεν γνωρίζουν για τι ακριβώς
μιλάμε, δεν οφείλουν άλλωστε, πρόκειται..















