Ο ΣΚΑΪ λανσάρισε λοιπόν τη «Σοφία», την πρώτη ελληνική ΑΙ news anchor που παρουσιάζει ειδήσεις στα αγγλικά, με μοναδικό σκοπό την ψηφιακή κατανάλωση. Από Δευτέρα έως Παρασκευή, ένα avatar που δεν κουράζεται, δεν αρρωσταίνει και δεν ζητά αύξηση, «διαβάζει» την επικαιρότητα στο skai.gr. Για την ιστορία, οι άνθρωποι του σταθμού επιμένουν ότι πίσω από το δελτίο υπάρχει πραγματική δημοσιογραφική ομάδα. Κι αυτό, φυσικά, είναι το κρίσιμο σημείο: η πληροφορία παραμένει ανθρώπινη, ο φορέας της γίνεται τεχνητός.
Μόνο που στην ενημέρωση, ο φορέας είναι πάντα κομμάτι της ουσίας. Και εδώ αρχίζει το ζόρι.
Γιατί να μη λέμε τα προφανή;
Η παρουσιάστρια τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι κάποιο εξωτικό gadget. Είναι μια λογική συνέχεια ενός κόσμου που οδεύει ολοταχώς προς την πλήρη αυτοματοποίηση. Για τις πλατφόρμες, ειδικά όταν απευθύνονται σε διεθνές κοινό, είναι δώρο. Ένα δελτίο που βγαίνει άψογο, με σταθερή φωνή, χωρίς αντιαισθητικά «εεε», χωρίς ανθρώπινα λάθη και χωρίς περιορισμούς.
Για έναν οργανισμό που θέλει να παράξει περιεχόμενο πολύ και γρήγορα, η ΑΙ είναι ο τελικός πειρασμός. Και σε ένα τοπίο όπου το digital τρώει τηλεόραση και ραδιόφωνο για πρόγευμα, το να έχεις μια «Σοφία» 24/7 δεν είναι κακή ιδέα επιχειρηματικά.
Και ναι, αν μιλάμε για αγγλόφωνο κοινό στην Ελλάδα, ταξιδιώτες, expats και random browsing από άγνωστα IPs, μια τέτοια παρουσίαση μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο προβολής. Χωρίς να γίνει ποτέ Σία Κοσιώνη (σ.σ. και δεν θέλει, δεν μπορεί…) – αλλά αυτό δεν είναι ο στόχος.
Το ερώτημα όμως δεν είναι αν μπορεί να το κάνει η ΑΙ. Το ερώτημα είναι αν πρέπει. Και κυρίως, πού τελειώνει η «βοήθεια» και πού αρχίζει η υποκατάσταση.
Διότι σήμερα η «Σοφία» απλώς διαβάζει κείμενα ανθρώπων. Αύριο ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα γράφει και τα κείμενα; Ποιος ελέγχει το πώς «μανιπουλάρονται» εικόνες και ήχοι; Ποιος βάζει φρένο σε deepfakes που θα μοιάζουν πιο αληθινά από τα αληθινά; Σε μια χώρα όπου ο μέσος χρήστης μπερδεύει ακόμα τη σάτιρα με την είδηση, το να του φορτώσεις και μια ψηφιακή παρουσιάστρια είναι σαν να αφήνεις παιδί με σπίρτα στο σαλόνι.
Και κάτι ακόμη: η ενημέρωση δεν είναι απλή ανάγνωση. Είναι χροιά. Είναι η παύση πριν από μια φράση. Είναι το βλέμμα. Είναι η αίσθηση ότι κάποιος καταλαβαίνει αυτό που σου λέει. Άνθρωπος. Όχι αλγόριθμος.
Αν η τηλεόραση γίνει μια γραμμή παραγωγής όπου τα ρομπότ «παρουσιάζουν» και οι άνθρωποι κρύβονται πίσω από monitors, τότε η εμπιστοσύνη – ήδη τραυματισμένη – θα πάει περίπατο.
Πρόοδος ή παράδοση;
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι εδώ για να μείνει. Όσοι φαντάζονται ότι «θα την σταματήσουμε» μάλλον ξεχνούν ότι δεν σταματήσαμε ούτε την ατμομηχανή, ούτε το διαδίκτυο, ούτε τα smartphones. Αλλά η κάθε επανάσταση χρειάζεται και το φρένο της. Κάποιον να φωνάζει ότι η εξέλιξη χωρίς όρια δεν είναι πρόοδος, είναι χάος.
Και ναι, μπορεί η «Σοφία» να είναι ένα χαριτωμένο πείραμα. Μπορεί να μην απειλεί κανέναν – ακόμη. Αλλά η συζήτηση πρέπει να γίνει τώρα. Όχι όταν θα έχουμε γεμίσει ψηφιακούς παρουσιαστές, ψηφιακούς δημοσιογράφους, ψηφιακούς influencers και μόνο αληθινούς… τηλεθεατές που θα αναρωτιούνται πώς έφτασαν ως εδώ.
Το μέλλον είναι ωραίο, αλλά ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Και στην ενημέρωση, αυτές οι λεπτομέρειες λέγονται εμπιστοσύνη, διαφάνεια και ανθρώπινο μέτρο.
Το στοίχημα δεν είναι αν η ΑΙ μπορεί να παρουσιάζει ειδήσεις. Το στοίχημα είναι να μην ξεχάσουμε ποτέ γιατί χρειαζόμαστε ανθρώπους να μας τις λένε…
