Κι όμως, όσο κι αν δεν το πιστεύετε, έχω πει καλή κουβέντα για τον Κυριάκο! Ναι, αλήθεια είναι, τον έχω καταθέσει τον έπαινό μου. Πριν από κάτι χρόνια συνέβη αυτό, όταν ο πρωθυπουργός άκουσε τις διαμαρτυρίες των πολιτών για τις εξυπναδούλες του ανιψιού του και άνοιξε στην κυκλοφορία την Ηρώδου του Αττικού.
Των εποχούμενων πολιτών, μάλιστα, το γνωρίζω, αλλά τι να σας πω, ψυχούλα έχουμε κι εμείς και φόρους πληρώνουμε διπλούς και τριπλούς:
Εισοδήματος, τέλη κυκλοφορίας, ΦΠΑ στη βενζίνα, διόδια, από παντού μας τα παίρνουν για να μας αφήνουν να κυκλοφορούμε στην άσφαλτο.
Δεκτό, δε λέω να μη συνεισφέρουμε στο μεγαλείο της Ελλάδας 2.0, αλλά να μπορούμε να φτάσουμε στον προορισμό μας σε λογικό χρόνο και με λογικό τρόπο και όχι να πηγαίνουμε μέσω Θηβών από τη Βασιλίσσης Σοφίας στη Βασιλέως Κωνσταντίνου.
Ο Μητσοτάκης το κατανόησε, ο Μπακογιάννης όχι, κέρδισε ο πρώτος, τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή.
Ήταν λογικό, ήταν σωστό, να τον δώσουμε τον πόντο στον Κυριάκο.
Κι ακόμη έναν θα κερδίσει, αν βάλει φρένο στα πείσματα της Μενδώνη και αφήσει ανοιχτές έστω δυο λωρίδες στη Βασιλίσσης Όλγας για την κυκλοφορία, μία πήγαινε, μία έλα.
Τι πόντο, δηλαδή, όλοι οι γιωταχήδες που προσπαθούν να βγούνε Συγγρού από Βασιλέως Κωνσταντίνου θα τον ευλογάνε!
Γιατί όπως είναι τώρα η κατάσταση, υπάρχουν κάποιες ώρες που το μποτιλιάρισμα θυμίζει ηρωικά ναίντιζ, όταν από τη μία είχε γιγαντωθεί ο στόλος των οχημάτων και από την άλλη δεν υπήρχε Μετρό. Εμείς τα παππούδια που το ζήσαμε έχουμε να διηγηθούμε ιστορίες τρόμου και φρίκης, σα ν’ ακούς Light ένα πράγμα χωρίς να έχεις φορτώσει σαράντα κουμπιά στο σέηκερ.
Δεν αντέχεται…
Ενώ άμα ανοίξει μια λωρίδα δώθε κι άλλη μία κείθε, θα ξεμπουκώσει το στόρι, θα ανακουφιστεί η κυκλοφορία και πάνω απ’ όλα θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό η μπουρούχα από το διαρκές πρώτη νεκρό των αυτοκινήτων.
Διότι διαβάζω γκρίνιες συναδέλφων που νοσταλγούν τον Αττίκ και τα κρινολίνα, για την Βασιλίσσης Όλγας που άμα ανοίξει θα χαλάσουν οι καταπληκτικοί περίπατοι των Αθηνέζων από το Ζάππειο ως τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και αχ τι κρίμα και αχ τι θλίψη και αχ τι αναστεναγμός, όλη αυτή η ομορφιά θα πάει στράφι, θα χαθούν το κάλλος και η ευωχία, κλαψ, λυγμ και δε συμμαζεύεται.
Για ποιους, ρε φίλε;
- Για τους Έλληνες εργαζόμενους που παίρνουν τις λιγότερες άδειες ασθενείας σε όλη την Ευρώπη;
- Για τους Έλληνες εργαζόμενους που δουλεύουν το γουικέντ περισσότερο απ’ όλους στην Ευρώπη;
- Για τους Έλληνες εργαζόμενους που με το νέο νομοσχέδιο θα τους τρέχει το αφεντικό δωδεκάωρα και δεκαεάξωρα και θα τους δίνει ρεπό όποτε γουστάρει;
- Αυτοί και αυτές θα τρέχουν εις τας εξοχάς και στο χλωρό χορτάρι;
- Ή μήπως τα αργόσχολα χιπστεράκια και τα ακόμη πιο αργόσχολα τουριστάκια;
Ε δε σφάξανε, λυπούμαι πολύ αλλά δε σφάξανε.
Κυριάκο ξηγήσου και υπόσχομαι να το ποστάρω με φιόγκους και κουδουνάκια!
Υ.Γ.: Αυτά τα πλάσματα που κόπτονται για τον Μεγάλο Περίπατο της Βασιλίσσης Όλγας, σκέπτονται καθόλου όσους και όσες μένουν γύρω από τη Βασιλέως Κωνσταντίνου και ρουφάνε μπουρούχα όλη μέρα από τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα; Μήπως νομίζουν ότι εννιά στα δέκα αμάξια είναι ηλεκτρικά και δεν καίνε βενζίνα οι μηχανές τους και δεν βγάνουν καυσαέριο καθόλου;
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (7.5.2025)
