@ Πριν από 2-3 χρόνια ήταν πολύ της μόδας να αναρωτιέται η πιάτσα για ποιο λόγο ο κ. Λαυρεντιάδης αγόραζε ό,τι εκινείτο – και δεν «εκινείτο» – στα ελληνικά media. Πλέον η απορία λύνεται με τον πιο διεξοδικό τρόπο, μόνο που η φύση της συγκυρίας είναι τέτοια που λίγοι συγκινούνται.@ Απειλές στον ΔΟΛ, προειδοποιήσεις για μη καταβολή δεδουλευμένων σε απεργούς στον Sentra, φόβος και τρόμος στην Espresso, μαύρες σκέψεις (ύστερα κι απ’ το χουνέρι με τους ισολογισμούς της κ. Διαμαντοπούλου) στη «Βραδυνή». Φυσικά, η ιστορία των ισολογισμών πλήττει όλα τα οικονομικά φύλλα – όσα άντεξαν μέχρι σήμερα – και κυρίως αυτά που επένδυσαν στο Διαδίκτυο.
@ Δεν είναι δουλειά αυτή. Σόρυ. Ήδη μάλιστα, οι ιδιοκτησίες κάποιων εφημερίδων σκέφτονται σοβαρά την κατάργηση του καθημερινού τους φύλλου…
@ Το ‘χουμε ξαναγράψει. Σαφώς και είναι ελπίδα η κυκλοφορία νέων εντύπων τη στιγμή που πυροβολούν εν ψυχρώ τον Τύπο. Η απορία όμως παραμένει; Πως «ζουν» αυτά τα..
έντυπα; Και πως πληρώνονται οι δημοσιογράφοι τους;
@ Και παίρνεις τα μυαλά στο χέρι. Site πανομοιότυπο με το Yupi, το οποίο οφείλει να παραδεχθεί κανείς ότι υπήρξε το μεγαλύτερο και πιο οργανωμένο γραφείο Τύπου του ελληνικού life style, ετοιμάζει η «Δάφνη», με σύμβουλο έκδοσης τον Πέτρο Κωστόπουλο.
-από το mediablog
