Στις πανελλήνιες ζήτησαν σήμερα από τα παιδιά να γράψουν έκθεση για τη δημιουργικότητα. Γιατί το σχολείο, λέει, πρέπει να την προωθεί και πώς την εκφράζουν τα ίδια.Πολύ προχωρημένο. Ποστ τρουθ κατάσταση.
- Αφού κατάργησαν όποιο ίχνος μαθήματος χωράει και ξυπνάει δημιουργικότητα.
- Αφού κατάργησαν τις ομαδικές ερευνητικές δραστηριότητες, που άφηναν λίγο χρόνο στα παιδιά να συλλειτουργήσουν σε ένα σχολείο ασφυκτικό και λαχανιασμένο.
- Αφού κατάργησαν τα μαθήματα επιλογής στις τέχνες, αφού τα παιδιά «δεν ζητάνε καλλιτεχνικά», όπως ήταν η επίσημη εξήγηση.
- Αφού κατάργησαν τον "Σύγχρονο κόσμο" από τη Β Λυκείου, κι ας ήταν από τα πιο ουσιαστικά μαθήματα με δημιουργικές εργασίες και πρωτότυπες συζητήσεις.
- Αφού βάζουν παντού Τράπεζες Θεμάτων και εξετάσεις και «αξιολογήσεις» και βαθμούς.
- Αφού τα 10χρονα κάνουν φροντιστήρια και γκρουπάκια και ιδιαίτερα και δίνουν προσομοιώσεις για να περάσουν στα Πρότυπα και στα Ωνάσεια.
Αυτό το σχολείο που δεν θέλει να φέρνει τέχνη και ποίηση και συλλογικότητα και δράση στη ζωή των παιδιών τα ρωτάει για τη δημιουργικότητα στη ζωή τους. Πανηγυρικά αδιαφορώντας για τη δική τους πραγματικότητα. Κι αυτά, παραζαλισμένα ψάχνουν «τι θα ήθελε ο διορθωτής να γράψω;»
Και ο διορθωτής, που υπηρετεί αυτό το μη δημιουργικό σχολείο, διορθώνει σα να είναι άλλος, σαν να υπηρετούσε ένα σχολείο που προσέφερε βιβλία και ποίηση και δράση και συλλογικότητα και όνειρο.
Αυτό δεν είναι σχέση εξεταστή εξεταζόμενου, Σύνδρομο της Στοκχόλμης μεταξύ ομήρου και απαγωγέα είναι.
Υ.Γ. Αν θέλατε ειλικρινείς απαντήσεις, θα ρωτούσατε πώς το σχολείο πνίγει τη δημιουργικότητα. Εκεί σας θέλω.
