Παρατηρώντας κάποιος προσεκτικά και λεπτομερώς τον ραδιοφωνικό χάρτη της Αθήνας, μπορεί να διαπιστώσει ότι η συντριπτική πλειονότητα των σταθμών ανήκει σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, έχοντας ως σκοπό το κέρδος και την επιρροή στην πολιτικοκοινωνική ατζέντα (οι ενημερωτικοί σταθμοί), εφαρμόζουν συγκεκριμένα και δοκιμασμένα projects για τα ραδιόφωνα που κατέχουν.
Άλλα παίζουν mainstream μουσικές, ελληνικές ή ξένες, παλιές ή και νεότερες. Άλλα κινούνται στον χώρο του «έντεχνου», άλλα παίζουν πιο «εναλλακτικά» ξένα τραγούδια, ενώ λιγότερα ασχολούνται με τον αθλητισμό, την λαϊκή και την παραδοσιακή ελληνική μουσική (κυρίως οι «πειρατές). Δίνοντας την εικόνα μιας ραδιοφωνικής μπάντας που δεν τολμά με κάτι νέο και διαφορετικό, και αποστρέφεται το νεανικό κοινό. Τόσο στο μουσικό κομμάτι, όπου δεν παίζονται τα τραγούδια που ακούν οι περισσότεροι νέοι, όσο και γενικότερα, καθώς από τους ραδιοσταθμούς δεν δίνονται εύκολα ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους ώστε να βρεθούν πίσω από τα μικρόφωνά τους.
Όλα αυτά, έρχονται σε αντίθεση με αυτό που κάνουν τα πανεπιστημιακά ραδιόφωνα. Σταθμοί, δηλαδή, που λειτουργούνται από ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε είναι δημόσια είτε είναι ιδιωτικά, ή φοιτητικούς συλλόγους. Η πλειονότητά τους δραστηριοποιείται στο διαδίκτυο, υπάρχουν όμως και ορισμένοι που εκπέμπουν και στα FM, στην περιφέρεια. Ξεκινώντας είτε αυτόνομα, είτε σε συνεργασία με κάποιον ιδιωτικό σταθμό (μέσω εξαγοράς ή απλής σύμπραξης).
Όπως, για παράδειγμα, το UP FM 103.7 του Πανεπιστημίου της Πάτρας, το Ρα.Στα.Παν.Κ. 96.7 και το Ματζόρε 89.1 του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε Ηράκλειο και Ρέθυμνο αντίστοιχα, το Studio FM1 105.4 του ΤΕΙ Ηρακλείου, το Ράδιο Ένταση 93.5 του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά, ο Χώρος 94.2 του Συλλόγου Φοιτητών Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου στην Σάμο, και πολλά ακόμη.
Τα προγράμματά τους απαρτίζονται κατά βάση από φοιτητές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή συλλόγων, και ανανεώνονται ανά σεζόν. Και προέρχονται από διάφορες σχολές, όχι μόνο από εκείνες του κλάδου των ΜΜΕ. Περιλαμβάνουν εκπομπές για την πολιτική, κοινωνική και αθλητική ειδησεογραφία, τις τέχνες, τον πολιτισμό και την μουσική. Ειδικότερα, στο μουσικό τους κομμάτι, το εύρος του ρεπερτορίου τους είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από εκείνο ενός συμβατικού σταθμού που παίζει στα FM. Από το rap και το hip hop -που «σαρώνουν» στις προτιμήσεις των νέων- μέχρι την παραδοσιακή ελληνική μουσική.
Και στην Αθήνα, όμως, υπάρχουν πανεπιστήμια με δικούς τους σταθμούς. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκείνο του Ράδιο Πάντειον, του Παντείου Πανεπιστημίου, το οποίο μάλιστα έχει και ξεχωριστό αθλητικό πρόγραμμα. Πρόσφατα, τον περασμένο Μάρτιο, ο διαδικτυακός φοιτητικός σταθμός απέκτησε πρόσβαση και στα FM, βγάζοντας πρόγραμμα για δύο ώρες κάθε εβδομάδα στο Κανάλι 1 90.4, του δήμου Πειραιά. Ενώ δίνει το παρών και στην κάλυψη της ειδησεογραφίας με ζωντανές μεταδόσεις, όπως π.χ. για τις φετινές φοιτητικές εκλογές και για ευρωπαϊκούς αγώνες των ελληνικών ομάδων στο ποδόσφαιρο.
Επομένως, τα πανεπιστημιακά ραδιόφωνα δίνουν μια μεγάλη ευκαιρία σε νέους που θέλουν να ασχοληθούν με το μέσο. Να κάνουν, δηλαδή, αυτό που αγαπούν στον χώρο των media και να ακουστούν. Πόσο μάλλον όταν αυτά εκπέμπουν και στα FM, σε ένα ακόμα μεγαλύτερο ακροατήριο. Το τελευταίο θα επωφελούσε τόσο τους ακροατές, που θα είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν και κάτι (πολύ) διαφορετικό από τα συνηθισμένα και πιο «φρέσκο», σε επίπεδο ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, αλλά και τους παραγωγούς. Ειδικά αν εκείνοι επιθυμούν να ασχοληθούν πιο επαγγελματικά με το ραδιόφωνο, καθώς οι πανεπιστημιακοί σταθμοί μπορούν να λειτουργήσουν και ως «φυτώρια» νέων παραγωγών.
Όλα αυτά, βέβαια, έχουν ως βασική προϋπόθεση να υπάρχει βούληση -και τα απαραίτητα κεφάλαια, φυσικά- τόσο από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όσο και από τους τωρινούς ιδιοκτήτες των ραδιοσταθμών. Ή και από την κυβέρνηση, αν και εφόσον προχωρήσουν οι διαδικασίες για τη νέα ραδιοφωνική αδειοδότηση, και βρεθεί χώρος στον νέο χάρτη και για τους πανεπιστημιακούς σταθμούς.
- από το e-tetradio
