Τις καυτές μέρες του Αυγούστου η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα σκιαγραφούσε μίαν ετοιμόρροπη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Να στέκει στα πόδια της μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε κανείς απέναντί της να της δώσει μια κλωτσιά, μια σπρωξιά, ένα φύσημα, που λέει ο λόγος, να την ρίξει. Αφού, αποδεδειγμένα διεφθαρμένη απ’ την κορφή ως τα αρπακτικά ΟΠΕΚΕΠΕ της νύχια, δεν είχε την τσίπα να… πέσει από μόνη της, να παραιτηθεί. Παρά επεκτείνοντας τη διαφθορά της στο κοινοβουλευτικό της σώμα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για την εξεταστική, κρατιόταν με λύσσα στην εξουσία, ευτελίζοντας αδίστακτα τους θεσμούς της Δημοκρατίας: παραβιάζοντας με πρωτοφανή βαρβαρότητα το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής.
«Κυβέρνηση που λυσσά να μείνει στην εξουσία σε χώρα πτωχευμένη ή έχει περιθώρια ακόμα να φάει ή φοβάται τη φυλακή» είχε αποφανθεί κάποτε η φίλη μου η Μαλβίνα… Ισχύει απολύτως: πρωτίστως για τον πρόεδρο της σημερινής κυβέρνησης, Κυριάκο Μητσοτάκη, και την πλειονότητα των μελών της κυβέρνησής του, κυρίως δε για τον πρώτο λόγο του Μαλβίνιου αφορισμού: διότι «έχει ακόμα τα περιθώρια να φάει»… Τη φυλακή φυσικά και δεν τη φοβάται αφού, με την ανοχή της αντιπολίτευσης, έχει καλύψει τα νώτα της∙ ελέγχοντας απολύτως τη Δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ.
Προϊόντος του Αυγούστου, όμως, ενόψει του ερχόμενου Σαλονικιού Σεπτέμβρη (ξέρετε, Έκθεση, πρωθυπουργικά ταρατατζούμ, συνεντεύξεις Τύπου, Βελλίδεια και δεν συμμαζεύεται), κάποιοι ρομαντικοί της κεντροαριστεράς έτρεφαν ελπίδες ότι θα εμφανισθεί ο από μηχανής πολιτικός ηγέτης που θα ρίξει την κυβέρνηση… κι αν όχι θα την ταρακουνήσει, «και που θα πάει, θα πέσει»…
Σε δυναμική επιστροφή Τσίπρα ποντάρουν οι περισσότεροι εξ αυτών, ελπίζοντας ότι, στην παράλληλη μ’ αυτήν του πρωθυπουργού επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη ως κεντρικός ομιλητής στη διημερίδα του Economist The Fifth Thessaloniki Metropolitan Summit, ο πρώην πρωθυπουργός θα επιβεβαιώσει με… κάποιο τρόπο τις φήμες για ηγετική – διεκδικητική της κυβερνητικής εξουσίας επάνοδό του στην κεντρική πολιτική σκηνή, με το δικό του κόμμα, προσδοκώντας ότι θα πιέσει ασφυκτικά τον λαομίσητο, πιά, Μητσοτάκη – τον «νεκροθάφτη της Δημοκρατίας στην Ελλάδα», όπως τον αποκάλεσε η γερμανική TAZ – ότι θα τον εξαναγκάσει σε προσφυγή στις κάλπες, θα τον οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές.
Φρούδες – απέλπιδες ελπίδες, λέω εγώ, «όνειρα θερινής νυχτός» χαρακτήρισε απ’ την πλευρά του την εν λόγω εκδοχή πρόωρων εκλογών ο διακεκριμένος επιστήμων των εκλογικών analytics φίλος μου: «Ακόμα και την τεχνητή νοημοσύνη να ρωτήσεις, θα σου απαντήσει ότι όλα αυτά είναι παραπολιτικές σαχλαμάρες», μου είπε. Και μου είπε ότι «παρά την λαϊκή δυσαρέσκεια και την ελαφρά αποσταθεροποίηση που της προξένησε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αντιμετωπίζει – προς το παρόν, τουλάχιστον – κρίση που να επιβάλλει άμεση προσφυγή στις κάλπες, τουτέστιν πρόωρες εκλογές».
«Αντίθετα», πρόσθεσε ο εξπέρ των analytics, «όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι ο Μητσοτάκης και η κυβερνητική κομπανία του έχει τα περιθώρια να μεθοδεύσει επ’ αόριστον παράταση της θητείας του με την επιθυμία να ολοκληρώσουν τη δουλίτσα (!) με τα υπόλοιπα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, Ταμείο Ανάκαμψης, ΕΣΠΑ, και τα ρέστα»… Έτσι μου είπε: «να ολοκληρώσουν τη δουλίτσα»!.. Και τότε, δεν ξέρω πώς, απ’ το μυαλό μου πέρασε σαν αστραπή ο αφορισμός της Μαλβίνας: «Κυβέρνηση που λυσσά να μείνει στην εξουσία σε χώρα πτωχευμένη, ή έχει περιθώρια ακόμα να φάει ή φοβάται τη φυλακή».
Απογοήτευση… Δεν σας κρύβω πως μπήκα αμέσως στο ChatGPT να τσεκάρω τον επιστήμονα. Την άποψή του για τις πρόωρες εκλογές εννοώ… «Μάλλον έχει δίκιο ο επιστήμων», μου απάντησε εκείνη, εξηγώντας ότι «η πιθανότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες παραμένει μέτρια προς χαμηλή, αλλά μπορεί να αναθεωρηθεί αν η κοινωνική δυσαρέσκεια γίνει εκρηκτική, αν ενισχυθεί ο ρόλος ενός αντιπολιτευτικού πόλου (π.χ. νέα συμμαχία υπό Τσίπρα), ή αν η ΝΔ εντοπίσει δημοσκοπικό «παράθυρο» που ευνοεί εκλογική πρωτοβουλία».
«Χαίρω πολύ… Νίκος», της απάντησα. Και δέχτηκα ασμένως την προσφορά της να μου… χαρίσει τα τρία πιθανότερα σενάρια πρόωρων εκλογών που διαθέτει στα… data της. Δημοσιεύω το πρώτο που, σύμφωνα με τη φίλη μας την AI (με την αφεντιά μου να συμφωνεί μαζί της) είναι και το πιθανότερο: «Εκλογές την Άνοιξη του 2026 (Μάρτιος – Μάιος) με τις εξής προϋποθέσεις:
- 1) Η κυβέρνηση να έχει φθορά αλλά όχι κατάρρευση.
- 2) Οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν ακόμη σχετικό προβάδισμα ΝΔ.
- 3) Η αντιπολίτευση να παραμένει κατακερματισμένη.
- 4) Ο Μητσοτάκης να «παραδίδει» έργο και να ζητά φρέσκια εντολή με το αφήγημα «να συνεχίσω χωρίς να σύρω την χώρα σε εκλογές το 2027»…
Αυτά και σας χαιρετώ, διότι αν σας αποκάλυπτα και τα άλλα δύο σενάρια πρόωρων εκλογών της τεχνητής νοημοσύνης θα νοσταλγούσατε τον κοινό νου που χάσατε, στα χρόνια της μεταπολιτευτικής πολιτικής… χολέρας. Καλό Σεπτέμβρη, καλό Φθινόπωρο, καλό Χειμώνα…