Τα «γουρουνάκια» και η λάσπη

Λένε πως «αν κυλιστείς στη λάσπη με τα γουρουνάκια, αυτά μεν θα το καταευχαριστηθούν, εσύ όμως θα λασπωθείς πατόκορφα» – ακόμα και αν αποδεχτείς το... παιχνιδιάρικο κάλεσμά τους καλή τη προθέσει. Πόσο εκτίμησα τη δύναμη της λαϊκής φαντασίας τις τελευταίες δύο μέρες!

Δεν με ενοχλούν οι κριτικές για αστοχίες, παραλείψεις (ακόμα και ουσιώδεις) στην άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, ακόμα και για ανικανότητα. Οι υπαινιγμοί όμως ότι επειδή πήρα μια συνέντευξη έγινα «μίσθαρνο όργανο» του συνεντευξιαζόμενου και ευρύτερα των επιχειρηματικών του συμμαχιών είναι κάτι πολύ πέραν της κριτικής, είναι προστυχιά.

Όταν έχεις φτάσει κοντά στη σύνταξη έχοντας συνειδητά και συστηματικά αποποιηθεί οποιαδήποτε «παράπλευρα οφέλη» πληρώνοντας ευχαρίστως και με υπερηφάνεια το κόστος και παραμένοντας ισοβίως «πτωχός πλην τίμιος» εργάτης στο επάγγελμα, τέτοιες προστυχιές ούτε ξεχνιούνται ούτε συγχωρούνται...

Τα συγχαρητήρια Κασσελάκη

Υπήρξε και κάποιος που, σε δημόσιες αναρτήσεις του, τον απασχόλησε όχι να ανακαλύψει τον υποτιθέμενο «ύποπτο» υποκρυπτόμενο λόγο για τον οποίο έγινε η συνέντευξη Εξάρχου στην «Εφ.Συν.», αλλά να αξιολογήσει την ίδια τη συνέντευξη. Δεν είναι κάποιος σύμμαχος του κ. Εξάρχου, αλλά μεγάλος αντίπαλος σε αυτή τη συγκυρία: ο Στέφανος Κασσελάκης.

Σε χθεσινή ανάρτησή του γράφει μεταξύ άλλων: «Το Κίνημα Δημοκρατίας συγχαίρει την Εφημερίδα των Συντακτών για τη συνέντευξη του κ. Αλέξανδρου Εξάρχου, μέσα από την οποία ο τελευταίος αναγκάστηκε έπειτα από 4 ημέρες σιωπής να παραδεχτεί τελικά ότι η Credia Bank εξέδωσε ψευδή ανακοίνωση σχετικά με την ποινική δίωξη που του έχει ασκηθεί από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για την υπόθεση της σύμβασης 717».

Τελικά, κάτι εισέφερε στον δημόσιο διάλογο και στην αντιπαράθεση αυτή η συνέντευξη...

Πάνος Κοσμάς / ΕφΣυν