Πριν από επτά χρόνια η Ελλάδα βγήκε τυπικά από τα μνημόνια. Αυτό φυσικά δεν σήμαινε πως έπαψε την επομένη να βρίσκεται υπό την επιτήρηση δανειστών και εταίρων. Υπήρχε άλλωστε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης που αποτελούσε την εγγύηση της εφαρμογής περιοριστικής πολιτικής, η οποία ήταν πολύ σκληρότερη για τη χώρα μας που μόνο τυπικά ήταν εκτός χρεοκοπίας.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο η έξοδος από τα μνημόνια δεν σήμαινε και πολλά πράγματα για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, παρ' όλο που ήταν μια βαθιά ανάσα. Αλλά ούτε και τα κυβερνητικά κόμματα μέσα σε εκείνες τις συνθήκες μπορούσαν να ελπίζουν στη δυνατότητα να κάνουν κάτι ουσιαστικά καλύτερο σε σχέση με αυτό που άφηναν πίσω.
Η τύχη δεν χαμογέλασε σε κανέναν από τους πρωθυπουργούς που διαχειρίστηκαν μνημόνια, καθώς οι δυνατότητές τους ήταν περιορισμένες – πέραν του πολιτικού δόγματος το οποίο υπηρετούσε καθένας από αυτούς. Και έτσι φαινόταν να συνεχίζονται τα πράγματα μετά τον Αύγουστο του 2018.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβέρνησε για περίπου έναν χρόνο με Σύμφωνο Σταθερότητας. Και μετά… κέρδισε το λαχείο. Η πανδημία υποχρέωσε τα όργανα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης να ενεργοποιήσουν τη «ρήτρα γενικής διαφυγής». Χαλάρωσαν οι δημοσιονομικές απαιτήσεις για τα κράτη-μέλη, ώστε να μπορούν να έχουν υψηλότερα ελλείμματα και να στηρίξουν τις οικονομίες τους για να ξεπεράσουν την κρίση. Στη συνέχεια ήρθε το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Χωρίς σοβαρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς και με μπόλικο χρήμα ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του θα έπρεπε να έχουν αντιστρέψει πλήρως την εικόνα της μνημονιακής Ελλάδας. Κατάφεραν ακριβώς το αντίθετο. Η χώρα φτωχοποιείται διαρκώς, η ανασφάλεια των πολιτών για την επόμενη μέρα διευρύνεται, όπως και ο κοινωνικός αποκλεισμός σημαντικών κατηγοριών του πληθυσμού. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Το λένε τα επίσημα στοιχεία που παρατίθενται στο σημερινό βασικό μας θέμα.
Δεν υπάρχει κατηγορία του πληθυσμού, πλην της οικτρής μειοψηφίας των ευκατάστατων και πλουσίων, που να ατενίζει το μέλλον σήμερα με μεγαλύτερη αισιοδοξία απ’ ό,τι το 2018.
Ασφαλώς το ξόδεψε το λαχείο που κέρδισε ο κ. Μητσοτάκης. Αλλά δεν το ξόδεψε για τους πολλούς και για εκείνους που το είχαν ανάγκη. Το ξόδεψε για τα μεγάλα συμφέροντα και για τους ημετέρους. Τον πολύ κόσμο τον έμπασε και πάλι στα μνημόνια.
ΕΦ.ΣΥΝ. / Αποψη
