Εντύπωση προκαλεί, σίγουρα όχι θετική, η σιωπή του υπουργού Ναυτιλίας Βασίλη Κικίλια, αλλά και του αρχηγού του Λιμενικού Σώματος, Τρύφωνα Κοντιζά, μετά την αποκάλυψη ότι ο άνδρας που το μεσημέρι της Δευτέρας 28 Ιουλίου πατούσε στον λαιμό διαδηλωτή στη Ρόδο είναι λιμενικός και τόσο αυτός όσο και ο δεύτερος της «παρέας» ανήκουν στα Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών (ΚΕΑ) του Λιμενικού Σώματος.
Είδηση η οποία επιβεβαιώθηκε και από «πηγές του Λιμενικού», με τη διαρροή ότι οι δυο άνδρες, χωρίς στολή και χωρίς διακριτικά, που βρίσκονταν μπροστά από τα ΜΑΤ και συμμετείχαν στις συλλήψεις των διαδηλωτών κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας για την προσέγγιση στο λιμάνι της Ρόδου του κρουαζιερόπλοιου «Crown Iris» με τους Ισραηλινούς τουρίστες, είναι στελέχη του Λιμενικού Σώματος και ότι «το συγκεκριμένο στέλεχος εκτελούσε μέτρα αστυνόμευσης-ασφάλειας στην είσοδο του λιμανιού της Ρόδου». Οι ίδιες «πηγές» έλεγαν ότι «κατά τη διάρκεια σύλληψης από στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. ενός ατόμου έξω από το λιμάνι ζητήθηκε η συνδρομή του, για τη χειροπέδηση του συλληφθέντα, καθώς αυτή δεν είχε μέχρι στιγμής καταστεί εφικτή από τα στελέχη της Αστυνομίας. Οι ακριβείς συνθήκες της διαδικασίας της σύλληψης ερευνώνται».
Και ενώ όλα αυτά έγιναν γνωστά, ο πολιτικός προϊστάμενος των δύο λιμενικών, που είναι ο υπουργός Ναυτιλίας, δεν θεώρησε σωστό να βγει και να καταδικάσει την πράξη βαρβαρότητας, γιατί περί τέτοιας επρόκειτο -ευτυχώς που υπήρχαν οι φωτογραφίες και τα βίντεο- ενώ την Τρίτη 29 Ιουλίου ανέβαζε βίντεο στο διαδίκτυο, στο οποίο μιλούσε για τα έργα του ΟΛΠ, δηλαδή της Cosco, στο λιμάνι του Πειραιά, τα οποία σημειωτέον υλοποιεί η Cosco και όχι το υπουργείο Ναυτιλίας.
Να υποθέσουμε λοιπόν ότι ο κ. Κικίλιας συμφωνεί με την απαράδεκτη και επικίνδυνη πράξη του Λιμενικού ενάντια στον διαδηλωτή, η οποία μπορούσε να του προκαλέσει ακόμα και σοβαρή σωματική βλάβη.
Διαφορετικά πώς να εκλάβουμε τη σιωπή του, τη στιγμή μάλιστα που όλους αυτούς τους μήνες που βρίσκεται στο τιμόνι του υπουργείου Ναυτιλίας δεν μας έχει συνηθίσει με «σιωπές», το αντίθετο θα λέγαμε, καθώς ό,τι και να κάνει το δημοσιοποιεί μια χαρά στα media ακόμα και για πράγματα που δεν χρειάζεται.
Χριστίνα Παπασταθοπούλου
Εφημερίδα Συντακτών (έντυπη έκδοση)
