Η δύσκολη δουλειά της επικοινωνίας
Έχεις να μιλήσεις πολύ καιρό μαζί του. Ζει; Πέθανε; Σίγουρα συμβαίνει το πρώτο. «Συμβαίνει»! Συμβαίνει η ζωή; Η ζωή υπάρχει, δεν συμβαίνει, αλλά το λες εν τη ρύμη του λόγου. Αν γινόταν το δεύτερο (ο μη γένοιτο), τότε πράγματι θα είχε συμβεί. Ο θάνατος συμβαίνει. Και με κάποιον τρόπο θα το ήξερες, κάποιος θα είχε συμβεί να το ακούσει και θα σου το έλεγε. Συμβαίνουν αυτά στον κοινωνικό μας βίο.
Του τηλεφωνείς για να μάθεις τι κάνει και το επιβεβαιώνεις: ζει! Τον ρωτάς για την υγεία του, τη δουλειά του, τα παιδιά του, το ταξίδι του στο εξωτερικό που σου είπε ότι έκανε, την ομάδα του, τα σχέδιά του, τις παλιές μέρες που περάσατε στα νιάτα σας ως φίλοι. Δείχνεις πραγματικό ενδιαφέρον, όχι τυπικό. Κάποια στιγμή ενδιαφέρεται και εκείνος, αλλά πώς; Από επιστρατευμένη ευγένεια ρωτάει για εσένα. Αρχίζεις να του λες και αμέσως σε διακόπτει. Επανέρχεται στα δικά του. Αλλά πάλι χωρίς τον ενδιαφέρον του να πείθει.
«-Όλα καλά σπίτι;» ρωτάει. «-Όλα καλά… Μόνο που το παιδί έσπασε το πόδι του, ένα μήνα στο γύψο θα μείνει» απαντάς και νομίζεις πως έχεις διατρήσει το πέπλο της αδιαφορίας του. Πως από την τρύπα που ανοίγεις χύνεται το ανεκδήλωτο ώς τότε ενδιαφέρον. «-Τι λες!» σου λέει. Δεν συνεχίζει να ρωτάει για το σπάσιμο «πώς;», «τι;», «πότε;». Ξαναγυρίζει τη συζήτηση στα προσωπικά του. Θυμάται το δικό του πάθημα στο πόδι. «-Εγώ να δεις τι έπαθα» «-Τι έπαθες;» «-Κατέβαινα στις σκάλες και…» «-Και τι; Το έσπασες;». Όχι, δεν ήταν σπάσιμο, ήταν στραμπούληγμα, αλλά… «-Βαρύ χτύπημα, πόνεσα. Πέντε μέρες κούτσαινα».
Τα είπατε –τα είπε για την ακρίβεια– και κλείνετε το τηλέφωνο. Την επόμενη φορά που θα τηλεφωνηθείς μαζί του και σε ρωτήσει «τι κάνεις;» αν του πεις «πεθαίνω, μου δίνουν λίγο χρόνο ζωής οι γιατροί», εκείνος θα αντιδράσει έτσι: .«-Τι λες! Και εγώ δεν νιώθω καλά. Ταχυπαλμίες, πονοκέφαλοι, ζαλάδες. Πρέπει να φοβάμαι;»
Εν τέλει, πόσοι είναι φτιαγμένοι να ακούνε, να ρωτάνε, να ενδιαφέρονται; Μικρός αριθμός, μπορεί ελάχιστοι, οπωσδήποτε όχι οι περισσότεροι. Δύσκολο πράγμα το να ακούς. Δυσκολότερο να επικοινωνείς. Ακόμα πιο δύσκολο να συζητείς και να μη μονολογείς.
- από το harddog
