Στη χειρότερη φάση του βρίσκεται το καθεστώς Μητσοτάκη. Αν συγκρίνει κανείς το σήμερα με το 2019 και το 2023 θα διαπιστώσει ότι η απόσταση είναι μεγάλη. Ο αρχηγός του συστήματος δυσκολεύεται να πείσει τους περισσότερους πολίτες, ανάμεσά τους και αρκετούς ψηφοφόρους της παράταξής του, ότι έχει αγνές προθέσεις και νοιάζεται για τους μη έχοντες, αλλά και για την αποτελεσματικότητά του στο μεταρρυθμιστικό πεδίο που την παρουσίαζε ως μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των πολιτικών αντιπάλων του.
Το αφήγημα που χρησιμοποίησε κατά κόρον ότι αυτός δεν ευθύνεται για τα κακά, ότι πιστώνεται τα καλά και πρέπει να αναζητήσουμε τις ευθύνες για ό,τι έχει πάει λάθος είτε στις χρόνιες κακοδαιμονίες είτε στην ανεπάρκεια στελεχών του, τα όποια όμως αυτός τοποθέτησε σε καίρια πόστα, δεν αποδίδει πια. Με τις κυριακάτικες φλύαρες αναρτήσεις του δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε άλλη χώρα. Οι αριθμοί που καταθέτουν οι συνεργάτες του για τα οικονομικά μεγέθη κονιορτοποιούνται από τη δύστροπη πραγματικότητα. Η εικόνα που φτιάχνει η κυβέρνησή του ακυρώνεται από τις έρευνες και εγχώριων και ευρωπαϊκών υπηρεσιών. Η απόπειρά του να χρεώσει την κατάσταση σε συνωμοσία ακροαριστερών και ανθελληνικών κύκλων, ντόπιων και ξένων, προκαλεί στην καλύτερη περίπτωση βροντώδη γέλια.
Εχουν αραιώσει οι τάξεις των φανατικών οπαδών του. Οι δημοσιολόγοι που τον συνέκριναν με εμβληματικές προσωπικότητες της Ελλάδας και της Ευρώπης (Ελευθέριος Βενιζέλος, Τσόρτσιλ) ή με αιλουροειδή της ζούγκλας έχουν χάσει προ πολλού την έξωθεν καλή μαρτυρία. Μέσα ενημέρωσης που βάφτιζαν το μαύρο άσπρο και έκαναν την τριχιά τρίχα κρατούν αποστάσεις ασφαλείας και μερικά έχουν βγει στα κεραμίδια γιατί οι ιδιοκτήτες τους και οι διευθυντικοί παράγοντές τους διαπιστώνουν ότι το άλογο δεν τραβάει και αναζητούν εναλλακτικές λύσεις και για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και για το πολιτικό σύστημα.
Οι δημοσκοπήσεις που ήταν πολύ φιλικές, μερικών εταιρειών στα όρια της παρεξήγησης, και με τον πρωθυπουργό και με τις επιδόσεις της κυβέρνησής του, τώρα καταγράφουν και μεταδίδουν τη δυσφορία που έχει γενικευθεί λόγω της αδυναμίας τού δήθεν επιτελικού κράτους να τιθασεύσει την ακρίβεια, λόγω των κρουσμάτων διαφθοράς με πρωταγωνιστές «γαλάζιους» και λόγω της αλαζονικής συμπεριφοράς της κάστας που κυβερνά. Πυκνώνουν τα σενάρια για αλλαγή καπετάνιου στο σκάφος της Δεξιάς εν πλω και για τη δημιουργία νέων κομμάτων από τους πρώην πρωθυπουργούς Αλέξη Τσίπρα, Αντώνη Σαμαρά, αλλά και από την κ. Καρυστιανού.
Στην έρευνα της Metron Analysis, που παρουσιάστηκε στο Mega, το 71% των πολιτών κρίνει τον κ. Μητσοτάκη αρνητικά και το 25% θετικά. Ο «Κανένας» θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός με ποσοστό 35%, ενώ ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται δέκα μονάδες πίσω (25%). Στο δίλημμα αλλαγή ή πολιτική σταθερότητα, το 62% τάσσεται υπέρ της αλλαγής και μόνον το 37% υπέρ της πολιτικής σταθερότητας. Στοιχεία αρνητικά για το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας και για τον σημερινό επικεφαλής του. Ωστόσο δεν επιτρέπουν στα κόμματα της αντιπολίτευσης να πανηγυρίζουν. Τα κόμματα της δημοκρατικής περιοχής ζητούν να φύγει ο Μητσοτάκης, θέλουν πολιτική αλλαγή, αλλά τα ποσοστά τους δεν δημιουργούν κλίμα αισιοδοξίας. Αυτοί που κρίνουν θετικά τον Μητσοτάκη (25%) και αυτοί που τάσσονται υπέρ της πολιτικής σταθερότητας (37%) είναι μειοψηφία, αλλά είναι μια καλή βάση για το καθεστώς.
Από την άλλη πλευρά υψηλά είναι τα ποσοστά υπέρ της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει, η Νέα Αριστερά δεν το αποκλείει, το ΜέΡΑ25 βάζει όρους που δύσκολα θα γίνουν αποδεκτοί, η Πλεύση Ελευθερίας θα ανακοινώσει το πρόγραμμά της τον Νοέμβριο και εκεί θα δούμε τι επιθυμεί, το ΠΑΣΟΚ όμως δεν το συζητά και κυνηγάει την πρωτιά στις κάλπες. Οπότε το 62% που ζητά πολιτική αλλαγή, ψάχνει χώρο για να στεγαστεί. Ο στόχος κοινός (πολιτική αλλαγή). Ο δρόμος (πώς) άγνωστος. Υπ’ αυτές τις συνθήκες ο Κυριάκος Μητσοτάκης δικαιούται να ελπίζει.
Στην έρευνα της Metron Analysis, που παρουσιάστηκε στο Mega, το 71% των πολιτών κρίνει τον κ. Μητσοτάκη αρνητικά και το 25% θετικά. Ο «Κανένας» θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός με ποσοστό 35%, ενώ ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται δέκα μονάδες πίσω (25%). Στο δίλημμα αλλαγή ή πολιτική σταθερότητα, το 62% τάσσεται υπέρ της αλλαγής και μόνον το 37% υπέρ της πολιτικής σταθερότητας. Στοιχεία αρνητικά για το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας και για τον σημερινό επικεφαλής του. Ωστόσο δεν επιτρέπουν στα κόμματα της αντιπολίτευσης να πανηγυρίζουν. Τα κόμματα της δημοκρατικής περιοχής ζητούν να φύγει ο Μητσοτάκης, θέλουν πολιτική αλλαγή, αλλά τα ποσοστά τους δεν δημιουργούν κλίμα αισιοδοξίας. Αυτοί που κρίνουν θετικά τον Μητσοτάκη (25%) και αυτοί που τάσσονται υπέρ της πολιτικής σταθερότητας (37%) είναι μειοψηφία, αλλά είναι μια καλή βάση για το καθεστώς.
Από την άλλη πλευρά υψηλά είναι τα ποσοστά υπέρ της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει, η Νέα Αριστερά δεν το αποκλείει, το ΜέΡΑ25 βάζει όρους που δύσκολα θα γίνουν αποδεκτοί, η Πλεύση Ελευθερίας θα ανακοινώσει το πρόγραμμά της τον Νοέμβριο και εκεί θα δούμε τι επιθυμεί, το ΠΑΣΟΚ όμως δεν το συζητά και κυνηγάει την πρωτιά στις κάλπες. Οπότε το 62% που ζητά πολιτική αλλαγή, ψάχνει χώρο για να στεγαστεί. Ο στόχος κοινός (πολιτική αλλαγή). Ο δρόμος (πώς) άγνωστος. Υπ’ αυτές τις συνθήκες ο Κυριάκος Μητσοτάκης δικαιούται να ελπίζει.
Τάσος Παππάς
Εφημερίδα των Συντακτών