Αθήνα, 7/5/2024, Τρίτη του Πάσχα… Σκοτώνω την αφόρητη πασχαλιάτικη πλήξη που εξακολουθεί να πλανάται ένα γύρω, περιδιαβάζοντας τίτλους ειδήσεων στα ειδησεογραφικά σάιτ… «Σκιά Τσίπρα σε δύο κόμματα», βλέπω στο σάιτ της Καθημερινής του Αλαφούζου. Και ύστερα, «Η μέτρηση που δείχνει με ποιο σχηματισμό ταυτίζουν οι ψηφοφόροι τον πρώην πρωθυπουργό», διαβάζω στον υπότιτλο και… αφυπνίζομαι: Ποια μέτρηση, πως δεν την πήρε το μάτι μου; Και ποιοι «σχηματισμοί», ποια κόμματα, ποια «ταύτιση»; Για ποια «σκιά Τσίπρα» μιλάει ο… ποιητής;
Περνάω στο κείμενο να βρω τις απαντήσεις και, από τον πρόλογο, αντιλαμβάνομαι ότι το ρεπορτάζ είναι πρωθύστερο, δημοσιευμένο προ… Αναστάσεως του Κυρίου – μετά την ενθουσιώδη παρουσίαση των υποψηφίων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από τον Στέφανο Κασσελάκη παρουσία του Αλέξη Τσίπρα – ωστόσο κανένα πρόβλημα, αυτά συμβαίνουν στον μαγικό κόσμο της ιντερνετικής δημοσιογραφίας: τα διακεκριμένα προπαγανδιστικά κείμενα διαρκούν και… διαρκούν στις προθήκες των πετσωμένων συστημικών σάιτ…
Λοιπόν, που λέτε, «πηδάω» στα γρήγορα τον αναφερόμενο στα θεαματικά δρώμενα μεταξύ Στέφανου και Αλέξη στο… παλκοσένικο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» («Αλέξη, έλα πάνω», αγκαλιές, φιλιά, κοινή φωτογράφιση με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, κλπ, κλπ) και φτάνω στην αποκάλυψη της… «κρυφής μέτρησης», όπως την ονομάζει ο ρεπόρτερ*. Η οποία, σύμφωνα με τον υπότιτλο, «δείχνει με ποιο σχηματισμό ταυτίζουν οι ψηφοφόροι τον πρώην πρωθυπουργό»…
*******
«Στη διάθεση της «Κ» βρέθηκε μια κρυφή δημοσκόπηση που πραγματοποίησε γνωστή εταιρεία μετρήσεων για λογαριασμό κόμματος πριν από δύο εβδομάδες. Μεταξύ των ερωτημάτων που τέθηκαν επιχειρήθηκε να δοθεί απάντηση από τους ερωτηθέντες πού τοποθετούν πιο κοντά τον Αλέξη Τσίπρα με βάση τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Το γενικό κοινό εκτίμησε πως κατά 24% ο πρώην πρωθυπουργός είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και κατά 39% στη Νέα Αριστερά», περιγράφει ο… ρεπόρτερ, και η περιγραφή του μπάζει από παντού:
«Στη διάθεση της «Κ» βρέθηκε μια κρυφή δημοσκόπηση», λέει ο… ποιητής, χωρίς να εξηγεί το πώς – πράγμα που ως ένα βαθμό κολάζεται από το δημοσιογραφικό απόρρητο, αλλά ο χαρακτηρισμός «κρυφή» που συνοδεύει τη δημοσκόπηση που… βρέθηκε στη διάθεση της εφημερίδας είναι ένα μυστήριο. Ένα σημείο έμπλεο καχυποψίας, ακριβέστερα, απέναντι στη δημοσιογραφική «αποκάλυψη»…
Καχυποψία που εντείνεται ακολούθως, με τα επεξηγηματικά συμφραζόμενα. Που ξεκαθαρίζουν ότι τη συγκεκριμένη «κρυφή δημοσκόπηση πραγματοποίησε «γνωστή εταιρεία μετρήσεων για λογαριασμό κόμματος πριν από δύο εβδομάδες», χωρίς να ξεκαθαρίζουν τίποτα: Ούτε το brand της «γνωστής εταιρίας μετρήσεων», ούτε το κόμμα «για λογαριασμό του οποίου η μέτρηση έγινε», ούτε την ακριβή ημερομηνία διεξαγωγής της.
Η καχυποψία γίνεται απόλυτη, όταν ο ρεπόρτερ προσπαθεί να περιγράψει το ερώτημα της «μέτρησης» και περιγράφει την αμήχανη αγνωσία του: «μεταξύ των ερωτημάτων που τέθηκαν επιχειρήθηκε να δοθεί απάντηση από τους ερωτηθέντες πού τοποθετούν πιο κοντά τον Αλέξη Τσίπρα με βάση τις δημόσιες παρεμβάσεις του»... Ενώ, αν η «μέτρηση» ήταν πράγματι, «στη διάθεση της εφημερίδας», θα μπορούσε να μας δώσει το «ερώτημα» σε copy paste…
*******
Ωστόσο, «Το γενικό κοινό εκτίμησε πως κατά 24% ο πρώην πρωθυπουργός είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και κατά 39% στη Νέα Αριστερά», συνεχίζει ακάθεκτος ο ρεπόρτερ και, στο σημείο αυτό, προκύπτει καραμπινάτη εργαλειοποίηση του «πρώην πρωθυπουργού» Αλέξη Τσίπρα, με σαφή την πρόθεση του πονήματος της Καθημερινής – ή του δημοσκόπου της «κρυφής μέτρησης» αν, πράγματι, υπάρχει τέτοια – να μοιράσει ότι απέμεινε απ’ την… ευεργετική «σκιά του Τσίπρα» στα δύο. Και την μοιράζει, (σύμφωνα με την εκτίμηση του… «γενικού κοινού» το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κατά τις… φανερές μετρήσεις δεν γνωρίζει ούτε καν την ημερομηνία των ευρωεκλογών) προσφέροντας το μεγαλύτερο μέρος της (39%!) στη… φτωχούλα Νέα Αριστερά και ένα πολύ μικρότερο μερίδιό της (μόλις 24%) στο κόμμα όπου δεδηλωμένα ανήκει, τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη!..
Μα, ώ του θαύματος, στο σημείο αυτό ο ρεπόρτερ ξαναγίνεται ποιητής – πολιτικός αναλυτής, αν θέλετε – και… διορθώνει, μοιράζοντας στα δύο τη σκιά Τσίπρα: «Εξειδικεύοντας τα κοινά (σ. σ: τα δείγματα της μέτρησης εννοεί ο… ποιητής) η εικόνα αλλάζει και όσοι έλκουν την πολιτική τους προέλευση από την Κουμουνδούρου πιστεύουν πως ο πρώην πρωθυπουργός τοποθετείται με βάση τις παρεμβάσεις του κατά 40% πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και κατά 37% στη Νέα Αριστερά», σχολιάζει…
Αποκαλύπτοντας εντέλει (σ. σ: εν κατακλείδι του σχολίου του) τον στόχο της στυγνής εργαλειοποίησης Τσίπρα (είτε απ’ το «κόμμα – παραγωγό της… «κρυφής μέτρησης» και τον κομιστή της, είτε απ’ τον ίδιο τον συντάκτη του… ποιήματος και την εφημερίδα που το δημοσίευσε) ως εξής: «Η “σχεδόν ισοπαλία” είναι και πάλι αξιοσημείωτη, με το συμπέρασμα να είναι αυταπόδεικτα ένα: ο «ίσκιος» του Αλέξη Τσίπρα απλώνεται και στις δύο δυνάμεις καθορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τη ροή των ψηφοφόρων»!..
Τα συμπεράσματα δικά σας. Προσωπικά, περιορίζομαι στην αποκατάσταση της πραγματικότητας, όσον αφορά το υποκείμενο της εν λόγω εργαλειοποίησης, με τα λόγια του οφθαλμοφανούς, κατά την γνώμη μου, στόχου της, του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Στέφανου Κασσελάκη (στην πρόσφατη συνέντευξή του στην Άννα Δρούζα του Open TV): «Ήδη συνεργαζόμαστε με τον Αλέξη Τσίπρα… Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έφυγε από το κόμμα, αυτό που έκανε ήταν ότι παραμέρισε για να περάσει ένα κύμα ανανέωσης στο κόμμα…. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι η σημαία μας».
Υ.Γ.: Πριν 14 χρόνια (6 Μαϊου 2012) είχαμε την απροσδόκητη, για την άρχουσα οικονομική και πολιτική τάξη, είσοδο του Αλέξη Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Να "κλέβει" τον ρόλο του πρωταγωνιστή από τον Σαμαρά, και να περιορίζει τον Βενιζέλο σε... τρίτο ρόλο. Το γεγονός και η ακολουθία των παρενεργειών του στο πολιτικό σύστημα της χώρας επιβεβαίωσε μια ιστορική αλληγορία του Στάλιν: «Η ατομική βόμβα δεν είναι για ανθρώπους με αδύνατα νεύρα».
Σήμερα, με την είσοδο του Στέφανου Κασσελάκη στην κεντρική πολιτική σκηνή, το γεγονός δείχνει να επαναλαμβάνεται. Και η ακολουθία των παρενεργειών του στο πολιτικό σύστημα της χώρας τείνει να επιβεβαιώσει και πάλι την ιστορική αλληγορία του Στάλιν. Με αποδέκτες (σ. σ: ανθρώπους με… αδύνατα νεύρα) τους κ. κ. Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, και Χαρίτση αυτή τη φορά..
- το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ "Τα ρέστα"