Γράφει ο Κώστας Αργυρός
11 Ιουλιου 2022. Θα την έλεγες και μέρα του απόλυτου στριπτίζ της Ευρωπαϊκής Ενωσης των Εταιριών. Ο ημι-ενημερωμένος Ευρωπαίος πολίτης άκουσε μαζεμένες τρεις ειδήσεις, που αφορούν την καθημερινότητά του. Ας τις θυμηθούμε:
Είδηση πρώτη: Οι αποκαλύψεις ενός μεγάλου δικτύου ερευνητικής δημοσιογραφίας φέρνουν στο φως το ρόλο πολλών πολιτικών ως πλασιέ των υπηρεσιών της υηρεσίας UBER, η οποία άλλαξε το χάρτη των μεταφορών σε πολλές πρωτεύουσες, στην λογική του ολοκληρωτικού «ελεύθερου ανταγωνισμού» και προς ικανοποίηση της αδηφαγίας μεγάλων πολυεθνικών σε βάρος των μικρών ατομικών επιχειρήσεων. Η επίσημη ΕΕ κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως πίσω από τα δικά της μεγαλόπνοα σχέδια για δήθεν «καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες» κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα, που εξαντλεί την μικρή επιχειρηματικότητα και την οδηγεί σταδιακά στον πλήρη αφανισμό.
Είδηση δεύτερη: Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η καλύτερη λύση για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης είναι να παραμένουν ψηλά οι τιμές, έτσι ώστε να το σκέφτονται οι πολίτες ακόμα και για το αν θα ανάψουν τα φώτα στο σπίτι. Θα πέσει λένε έτσι η κατανάλωση, θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή «στενότητα» και θα δικαιωθεί η πρόβλεψη ότι θα γονατίσει η Ρωσία. Ούτε σκέψη να «μπει χέρι» σε πολυεθνικές της ενέργειας, που κερδοσκοπούν και πλήρης απόρριψη της λογικής οριζόντιων μέτρων στήριξης νοικοκυριών και μικρών επιχειρήσεων. Το λες και απαύγασμα της σοφίας.
Είδηση τρίτη: Οι ευρωπαϊκές αρχές με την παρότρυνση και των κυβερνήσεων, που σε πολλές χώρες είχαν ήδη προηγηθεί συστήνουν την τέταρτη δόση του εμβολίου για συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων. Αυτό, τη στιγμή που όλοι οι επιστήμονες παραδέχονται ότι επί της ουσίας το υπάρχον εμβόλιο δεν παρέχει καμιά επιβεβαιωμένη προστασία από τις νέες μεταλλάξεις και ενώ στην Ελλάδα για παράδειγμα το 65% των διασωληνωμένων στις ΜΕΘ είναι πλήρως εμβολιασμένοι. Την ίδια στιγμή οι κυβερνήσεις προτιμούν να μην αποφασίζουν κανένα μέτρο πρακτικής προστασίας όπως η χρήση μασκών. Οταν είναι γνωστό ότι υπάρχουν ακόμα δισεκατομμύρια αδιάθετα «παλιά» εμβόλια ο καθένας μπορεί να κάνει τους συνειρμούς του.
Δεν χρειάζεται να είσαι ιδιαίτερα σοφός για να καταλάβεις, ότι παρά την πανδημία και τον πόλεμο, παρά τις υποσχέσεις για αλλαγή πλεύσης της θεσμικής Ευρώπης μετά τις αλλεπάλληλες κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας στην ΕΕ τίποτα δεν έχει αλλάξει στον πυρήνα της πολιτικής τους. Η ουσία είναι μία. Οι πολίτες μπορεί να υποφέρουν, μπορεί να περιορίζονται οι επιλογές τους, να δυσκολεύεται η καθημερινότητά τους, να γίνεται ασήκωτο το κόστος της διαβίωσής τους, αλλά οι εταιρίες θα πρέπει να συνεχίζουν να έχουν κέρδη. Κατά τα άλλα οι «ευρωπαϊκές λύσεις» παρουσιάζονται ως πανάκεια από κυβερνήσεις σαν την ελληνική που δεν έχουν το θάρρος να πάρουν δικά τους μέτρα και μεταθέτουν τα προβλήματα διαιωνίζοντας μια σάπια κατάσταση.
- το κείμενο του Κ. Αργυρού είναι από το politicus.gr