Γράφει ο Παντελής Μπουκάλας
Ωστε λοιπόν «ήρωες» οι εφτά αστυνομικοί της υπόθεσης του Περάματος. Αν το φώναζαν μόνο οι συγγενείς τους έξω από τα δικαστήρια του Πειραιά, θα μνημόνευε κανείς έναν από τους μύθους του Αισώπου και θα πήγαινε παρακάτω μελαγχολικός. Το φώναξαν όμως και κάμποσοι εν όπλοις συνάδελφοί τους, πιθανόν από συντεχνιακή αλληλεγγύη ή επειδή έχουν τις ίδιες ιδέες για το πώς εφαρμόζονται.. οι νόμοι και οι κώδικες. Το γράφουν κάθε μέρα δυο-τρεις εφημερίδες, κίτρινες, κατακίτρινες ή κατάμαυρες βέβαια, που πάντως έχουν την ίδια ακριβώς προβολή και το ίδιο κρεμασμένο κύρος στο περίπτερο ή στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς και στο διαδικτυακό σούπερ μάρκετ. Το ουρλιάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακροδεξιοί κάθε απόχρωσης, που συμφωνούν στο κύριο: ότι οι Ρομά είναι «Βρωμά», έτσι τους γράφουν, άρα ένα καθάρισμα είναι απολύτως αναγκαίο.
«Ηρωες». Το λένε και το ξαναλένε, ανοιχτά ή υπαινικτικά, οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι στα κανάλια και στα ραδιόφωνα, πάντα πρόθυμα να προσφέρουν βήμα σε τύπους που έχουν αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι μόνο τη χυδαιότητά τους έχουν να εισφέρουν στον «διάλογο». Ποιος «διάλογος» και ποια «πολυφωνία». Τον σαματά ονειρεύονται οι εκπομπάρχες. Τη βαβούρα. Αυτήν επιζητούν – για ένα κοψιδάκι θεαματικότητας.
Τη διάγνωση περί «απολύτως αθώων» και «ηρωικώς ενεργησάντων» δεν τη βγάζουν μόνο σαν υπολογιστές ψηφοθήρες οι συνδικαλιστές, αλλά και επειδή πιστεύουν ότι έτσι πρέπει να δρουν τα όργανα της τάξεως. Μάγκικα. Τσαμπουκαλίδικα. Με λυμένα χέρια, ν’ ανεβοκατεβάζουν τα ρόπαλα ή να σημαδεύουν. Και με επίσης λυμένη γλώσσα, να βρίζουν χειρότερα και από συμμορίες χουλιγκάνων που πολεμάει η μια την άλλη σε «ραντεβού θανάτου».
«Ηρωες». Συμφωνούν και οι υπουργοί. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος κατ’ αρχάς, που νιώθει ότι πρέπει να δείχνει συνεχώς στους κομματικούς ιεροεξεταστές του πως «ανένηψε», είδε το φως το αληθινόν, δεν ισχύουν πια όσα περιέχει ο προσωπικός τους φάκελος πολιτικών φρονημάτων, άυλος πλην υπαρκτός. Κι έπειτα ο υπουργός της Ανάπτυξης. Εφόσον του επιτρέπεται να δρα σαν πρωθυπουργικό άλτερ έγκο, ή σαν πραγματικός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δεν βρίσκει κανέναν λόγο να θέσει φυλακήν τω στόματί του.
«Ηρωες». Κι ας κατηγορούνται για δολοφονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο. Κι ας γάζωσαν άοπλους, γνωρίζοντας, όπως φαίνεται από τους διαλόγους τους, ότι ήταν Αθίγγανοι. Αλλά άοπλος και Αθίγγανος στέκει; Δεν στέκει. Πάνοπλοι γεννιούνται. Κινούμενες βόμβες. Οπότε;