Ο συνάδελφός του..
Νίκος Μάστορας γράφει στο ΕΘΝΟΣ / ethnos.gr:
Στις 3 σήµερα το απόγευµα, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, θα γίνει η πολιτική κηδεία ενός ανθρώπου που διέπρεψε σε έναν χώρο γεµάτο αντιδικίες και άφησε πίσω του µόνο ευγένεια. Η δηµοσιογραφία και το «Εθνος», αποχαιρετούν έναν συνάδελφο από εκείνους που τίµησαν αυτό το επάγγελµα, µε την αξιοπρέπεια, το ήθος και τη στάση ζωής τους.
Μαζί µε την εκτίµηση της ευσυνειδησίας και την αναγνώριση της αρτιότητάς του, το «Εθνος» και οι συνάδελφοί του εκφράζουν θερµά συλλυπητήρια στη σύζυγό του Ελένη Αντωνιάδη και τα δυο τους παιδιά, Μαριλένα και ∆ηµήτρη. Αλλά επίσης και στον αδελφικό του φίλο και συνάδελφο ∆ηµήτρη Οικονόµου, µε τον οποίο ο Λυριτζής συνέδεσε µεγάλο τµήµα της επαγγελµατικής του ζωής και ακόµα µεγαλύτερο κοµµάτι της προσωπικής του, καθώς ήταν κουµπάροι.
«Είναι σαν να έχασα τον αδερφό µου. Είναι ένα πάρα πολύ βαρύ πλήγµα για µένα» είπε ο ∆ηµήτρης Οικονόµου. Ο Βασίλης Λυριτζής πέθανε χθες το πρωί, ύστερα από άνιση µάχη µε τον καρκίνο, σε ηλικία 62 ετών. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1957, όµως µεγάλωσε στην Αθήνα. Τελειώνοντας το σχολείο πήγε για σπουδές στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης στο τµήµα της Ιταλικής Φιλολογίας. Εκεί έκανε τα πρώτα του δηµοσιογραφικά βήµατα, παράλληλα µε τη σηµαντική πολιτική του δράση στην ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος του ΚΚΕ Εσωτερικού.
Τα χρόνια της αθωότητας «Θα µας θυµίζει την έντιµη δηµοσιογραφία. Θα µας θυµίζει το πάθος για την Ανανεωτική Αριστερά. Κυρίως όµως θα µας θυµίζει τα χρόνια της αθωότητας του ΡΗΓΑ. Τότε που θέλαµε να αλλάξουµε τον κόσµο. Τότε που συζητάγαµε για τον σοσιαλισµό µε ανθρώπινο πρόσωπο. Τότε που φωνάζαµε το σύνθηµα “οι κοµµουνιστές δεν είναι στρατοκράτες - αλληλεγγύη στους Πολωνούς εργάτες”. Τότε που έψαχνε µαζί µε συντρόφους από τη Θεσσαλονίκη µετά από σκληρή κρασοκατάνυξη τραγούδια για τον Λεωνίδα Κύρκο.
Στο λογισµικό του εγκεφάλου µας ο σύντροφος Βασίλης θα έχει πάντα µια ξεχωριστή θέση. Στο καλό, φίλε...» έγραψε αποχαιρετώντας τον στο Facebook το ιστορικό στέλεχος της ∆ΗΜΑΡ Θόδωρος Μαργαρίτης. Αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική θητεία του στη Μυτιλήνη, ο Λυριτζής επέστρεψε στην Αθήνα και τη µάχιµη δηµοσιογραφία. Τη σταδιοδροµία του την ξεκίνησε στην «Αυγή» και λίγο αργότερα, το 1990, εργάστηκε στον νεοσύστατο τότε ραδιοφωνικό σταθµό «Flash 96,1».
Συντάκτης αρχικά, αρχισυντάκτης και παρουσιαστής αργότερα του βραδινού δελτίου, ενώ στη συνέχεια µαζί µε τον ∆ηµήτρη Οικονόµου ανέλαβαν το πρωινό µαγκαζίνο του σταθµού. Στον «Flash» ήταν εκείνος που σχεδίασε και δηµιούργησε µία από τις πρώτες ενηµερωτικές ιστοσελίδες στην Ελλάδα, το www.flash.gr. Το 2002, το δίδυµο Λυριτζή - Οικονόµου βγαίνει κάθε απόγευµα στον τηλεοπτικό αέρα «Εκτός Γραµµής» από τη συχνότητα της δηµόσιας τηλεόρασης. Λίγους µήνες µετά συνεχίζουν στην πρωινή ενηµέρωση της ΕΡΤ µε την εκποµπή «Πρώτη Γραµµή».
Το 2010 η εκποµπή µετακοµίζει στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ µέχρι το καλοκαίρι του 2017. Ο Βασίλης Λυριτζής συνέχισε την πρωινή ενηµέρωση από το ραδιόφωνο του «Real FM», ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε στο «Εθνος». Ο εκλιπών κρατούσε την προσωπική ζωή του µακριά από τα φώτα της δηµοσιότητας. Ωστόσο το καλοκαίρι του 2017, σε µια σπάνια εξοµολόγησή του στην εφηµερίδα «Real News», είχε αναφερθεί στη σύζυγο και στα παιδιά του.
«Η κόρη µου η Μαριλένα είναι φοιτήτρια στο Τµήµα Ψυχολογίας στο Πάντειο, ο γιος µου ο ∆ηµήτρης µαθητής στην Α’ Λυκείου και η γυναίκα µου εκπαιδευτικός. Με τη γυναίκα µου είµαστε 24 χρόνια µαζί. Το συζητήσαµε και εκεί που καταλήξαµε είναι στο “εσύ ξέρεις καλύτερα τον χώρο, τι είναι για σένα καλό, πώς αισθάνεσαι εσύ καλά”. Γιατί, αν δεν περνάω καλά, δεν αποδίδω και στη δουλειά µου». Συλλυπητήρια µηνύµατα για την απώλεια του Βασίλη Λυριτζή απέστειλαν είτε ανήρτησαν πλήθος δηµοσιογράφων και πολιτικών, ανάµεσα στους οποίους ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος της Ν∆ Κυριάκος Μητσοτάκης, το Ποτάµι κ.ά. Παράκληση της οικογένειάς του είναι, αντί στεφάνων, να ενισχυθεί ο Σύλλογος Γονιών Παιδιών µε Καρκίνο «Φλόγα».
Καλό ταξίδι, Βασίλη
Η δηµοσιογραφία και η οικογένεια του «Εθνους» θρηνούν την απώλεια του Βασίλη Λυριτζή, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών, έπειτα από σύντοµη µάχη µε τον καρκίνο. Το «Εθνος» ήταν ο τελευταίος σταθµός στη µακρά δηµοσιογραφική διαδροµή του Βασίλη, που άφησε ένα έντονα διακριτό στίγµα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Η προοδευτική και η εναλλακτική του µατιά προς τα πράγµατα, το ήθος της δηµοσιογραφικής του προσέγγισης και η καθαρότητα του λόγου του έκαναν το ύφος του Βασίλη ιδιαίτερο. ∆εν ήταν, απλώς, ένας καλός δηµοσιογράφος. Ηταν η ακριβής περιγραφή, ο ορισµός του καλού δηµοσιογράφου. Οσοι τον γνώρισαν, οι φίλοι και οι συγγενείς του, αγάπησαν έναν άνθρωπο ευθύ, έντιµο, δηµιουργικό και, κυρίως, αισιόδοξο. Ολοι εµείς στο «Εθνος» τον αποχαιρετούµε µε συγκίνηση και ένα χαµόγελο να ανθίζει κάτω από τα δάκρυά µας, για την τύχη που τον είχαµε κοντά µας.