του Γεωργάκη Ολύμπιου Β’
Τη φόρεσε την κόκκινη γραβάτα ο Πρωθυπουργός, όπως είχε υποσχεθεί. Η σημειολογία της, μάλιστα, είναι διττή.
Κατ’ αρχάς πρόκειται για την έξοδο από τη μνημονιακή επιτροπεία, από εκεί εξ άλλου ξεκίνησε το πράγμα,..
παρότι η διατύπωση του στοιχήματος με αυτό τον τρόπο ευτέλιζε κάπως το διακύβευμα. Πάντως, λίγοι πίστευαν όταν ξεκίνησε την πορεία της η Κυβέρνηση ότι θα ολοκλήρωνε το εγχείρημα, γιατί η αριστεροσύνη θεωρείτο ασύμβατη με την τήρηση μνημονίων επιβληθέντων από μια παγκοσμιοποιημένη δεξιόστροφη ελίτ. Με μια κουβέντα, η Κυβέρνηση κινήθηκε στο θέμα ‘Μνημόνια’ σοσιαλδημοκρατικά. Μεμπτό; Όχι, γιατί, κατά βάθος, δεν υπάρχει Έλληνας που πιστεύει ότι η ΝΔ και οι κάθε άλλο παρά ‘σοσιαλδημοκρατικές’ ουρές της θα έφταναν με καλύτερο τρόπο στο ζητούμενο. Στο ότι αυτό ήταν το ζητούμενο, επίσης η μεγάλη πλειοψηφία του λαού τελικά συμφώνησε, μετά από αρκετούς πρώιμους κλυδωνισμούς, είναι η αλήθεια. Και φυσικά, εκτός από το χρώμα της γραβάτας, έχει τη σημασία του ότι ο Πρωθυπουργός μιλάει μετά από αυτό το ορόσημο, για συνετή πορεία, για ανάπτυξη μέσα από καινοτομία και παραγωγή και όχι από δανειο-τροφοδοτούμενη κατανάλωση.
Κατά δεύτερο, η γραβάτα ήταν Βορειο-Μακεδονική. Δεν είναι τυχαίο ότι το ακανθώδες θέμα που έριξε ή απείλησε Κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, που δημιούργησε πάθη και που κανένας πολιτικός δεν τόλμησε να αντιμετωπίσει ουσιαστικά, λύνεται με μια αριστερή Κυβέρνηση. Και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, δεδομένου ότι δεν αρκεί ο πατριωτισμός αλλά χρειάζεται και μια διεθνιστική ματιά για να αναγνωριστεί το δικαίωμα ενός λαού σε αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμό. Προφανώς, τα απόνερα μιας τέτοιας απόφασης είναι αρκετά για να σαρώσουν μικρά κόμματα ή και να διαβρώσουν μεγαλύτερα. Η περίσταση όμως είναι, επίσης, εξαιρετική για να αναδειχθούν οι διαφορές μέσα σε χώρους του πολιτικού σκηνικού που φάνταζαν συμπαγείς, αλλά και οι δυνατότητες συμπόρευσης ανάμεσα σε κόμματα που φαίνονταν ασύμβατα.
Σε αυτό το τελευταίο, έχει συμβάλει πολύ η ακραία θέση της ΝΔ, που μοιάζει να αυτοπαγιδεύεται. Στο μεν θέμα του Μνημονίου η θέση της ΝΔ καθορίζεται καθαρά από αντιπολιτευτικό πνεύμα και μόνο, στο δε θέμα του Μακεδονικού από ένα μίγμα τέτοιου πνεύματος και ιδεολογίας της ηγετικής ομάδας. Έχει γίνει σαφές όμως σε όλο τον κόσμο ότι η πρόταση της καραμανλικής ΝΔ ήταν στην ίδια κατεύθυνση με αυτή της σημερινής Κυβέρνησης, παρότι υπολειπόμενη σε βεληνεκές. Μήπως, λοιπόν, τελικά δεν πρόκειται για αυτοπαγίδευση, αλλά το σχέδιο της σημερινής ηγετικής ομάδας, με τον αρχηγό απλά να ακολουθεί, είναι να σπάσει το κόμμα στα δύο; Ο λαγός έχει ήδη αρχίσει να τρέχει…